Скапи хотели, нередовни авионски линии, историски локалитети со проблематично работно време, странски водичи кои ја раскажуваат македонската историја.
И додека големите метрополи прават големи пари од туризмот, нашиот главен град го нема на светските туристички мапи.
Кога Јамацу Хидео, јапонски туристички водич, реши самоиницијативно да ја посети Македонија, се изненади од она што го виде. По непријатниот дочек, кога
со карате морал да се брани од таксист на кој му платил 10.000 денари за десетминутно возење од автобуската станица до хотелот, по преспиената вечер нештата изгледале малку поинаку.
„Замислував дека овде нема ниту згради, ниту трговски центри, ниту развиена економија, но кога го видов сонцето, веселите луѓе и улицата со кафулиња, се почувствував како на Шанселизе“, рече Јамацу Хидео.
Но, малку подалеку од ова безмалку идилично размислување, реалноста е поинаква. Кога еден турист, освен кафе-муабет во центарот на градот ќе реши да посети некој музеј или историски локалитет, го чекаат многу проблеми.
В
о Скопје едвај се наоѓа туристичка мапа, превозот е проблематичен, патокази има малку. Но, дури и кога ќе стигнете онаму каде што сте тргнале, никогаш на знаете на што ќе наидете.
Како пример, дури и во 12 часот напладне, вратите на Неолитското село не се отворени, нема ниту пак време кога е ова место отворено за посетителите. Местото кое беше најавувано како голема туристичка атракција, очигледно дека останува надвор од дометот на сите оние што сакаат да го посетат. Меѓутоа, дури да влезат внатре, доколку нема кој да ја раскаже приказната за селото, ништо не сте направиле.
http://a1.com.mk/vesti/default.aspx?vestID=110026
Само како реплика на оние кои ги спомнаа таксистите...
Навистина не би сакал да бидам во кожата на оние туристи кои самоиницијативно сакаат да ја посетат Македонија а незнаат карате...
