Леее...порано до осмо бевме клептомани бе.Нон-стоп се крадеше по продавници.И тоа со изработени стратегии.
Значи,еден иде пред трафика,и као гледа шо да си купи,и прашуе за цени на сакази,а зад него стојат минимум тројца и грабаат се шо е надвор.Абе не е битно шо,списанија,весници,Банџи,бомбони...и после одиме кај заболекарот кај Блаже Конески и делиме се шо има
А за цреши,праски и такви работи,не се ни мачевме да бегаме бе.Само онака си влегуеме у двор со кесе,си береме фино-лепо,си седнуеме,си јадеме и си одиме.Ако излезе некој,си се понашаме културно,ко да е наш дворот..Воа се дешааше скоро секој ден,и едно време стана опасно.
На крај,проваливме у школото...отидоа едно двд,касетофон,а ја си земав лампиони
...и не фатија,и не знам каква divine енергија не спаси да не не избркаат од школо и не знам мене шо ме спаси да не ме избркаат од дома....оттогаш неам ништо украдено,а не ни планирам никогаш у животов повеке да украдам.
се плашам дека патам од клептоманија 
Ja fakanje da se cudam i mi vika - Abe brat ako nemas strav od kradenje si nemas gajle
