Dark Angel
Unfaithfull to life...
- Член од
- 14 јули 2006
- Мислења
- 1.081
- Поени од реакции
- 6
Odlicna ritmika, bravos!La Española напиша:
Ваша поезија!
- Креатор на темата Мистичен
- Време на започнување
С
Сатори
Гостин
Дожд на моите образи...
Тивка бука и гласна тишина
во моите светли одаи,
ритам и поезија.
Дожд надвор од мојата соба,
подалеку од срцето,
блиску до лицето,
дожд.
Испреплетени конци на стари години
и стихови полни илузија,
дожд на моите образи,
ладна санта мраз,
дождот се заледи.
Тивка бука и гласна тишина
во моите светли одаи,
ритам и поезија.
Дожд надвор од мојата соба,
подалеку од срцето,
блиску до лицето,
дожд.
Испреплетени конци на стари години
и стихови полни илузија,
дожд на моите образи,
ладна санта мраз,
дождот се заледи.
Dark Angel
Unfaithfull to life...
- Член од
- 14 јули 2006
- Мислења
- 1.081
- Поени од реакции
- 6
Коцка шеќер
Ниту една единствена коцка шеќер!
Вистината скапува таму на старата биста
а грбот јачи од ранец полн со тешки клишеа.
Каде е силата на сите бури од зборови,
кога само една несигурна шлаканица ги убива.
А солзите доаѓаат без ”црно на бело”,
и течат додека секоја жлезда со чуства не пресуши.
Останува немир блаженоста на сонот да ја убива,
со само еден глас кој те буди дури и со лесен шепот.
Немо заврши и не го ч‘кртна она најважното,
за таа да замине горчливо од твојата коцка шеќер.
Преживуваш низ милион шарени филџани,
внесувајќи горко кафе секое исто, слично на она вчера.
Кристалната кутија ја пополнуваат задоцнети белешки,
без ниту една единствена коцка шеќер.
Вистината скапува таму на старата биста
а грбот јачи од ранец полн со тешки клишеа.
Каде е силата на сите бури од зборови,
кога само една несигурна шлаканица ги убива.
А солзите доаѓаат без ”црно на бело”,
и течат додека секоја жлезда со чуства не пресуши.
Останува немир блаженоста на сонот да ја убива,
со само еден глас кој те буди дури и со лесен шепот.
Немо заврши и не го ч‘кртна она најважното,
за таа да замине горчливо од твојата коцка шеќер.
Преживуваш низ милион шарени филџани,
внесувајќи горко кафе секое исто, слично на она вчера.
Кристалната кутија ја пополнуваат задоцнети белешки,
без ниту една единствена коцка шеќер.
- Член од
- 22 февруари 2007
- Мислења
- 78
- Поени од реакции
- 0
бев нешо инспириран па ова го напишав... де дајте некоја оценка...
... Да одиме понатаму со нашата никаква мисла дека секој од нас има место во општеството достојно за почитување. Погледни пред тебе лево или десно полека, полека се исчезнува, исчезнува и мислата, преостанува само да си го чуваме стадото вошки во главата кој сеуште се отпорни на таа озонска дупка. Има моменти кога ке помислам дека сум компјутер, но ако размислам подобро, ке сфатам дека сум обична корпа за отпадоци. Се е така црно...
Одиш по патот и гледаш луѓе во црно со догли бради кои наликуваат на нешто помеѓу металец и рапер, но по некое време ке слушнеш дека тоа е свештено лице кое за да му бакнеш рака треба да му дадеш пари... Труби на свадба со некое оро, а поп со посмртно пеење на мртовец, нешто е слично само што на трубачите ги плаќаш за да се развеселиш, а на попот само да си го наполни џебот, и со тоа да си ја омрси брадата. Тоа е тоа од што треба да се плашиме, а не да не плашат родителите со некои стравови од минатото...
И така сите ние обични смртници го туркаме животното тркало полека по животната угорница со желба дека утре ке биде подобро, и утре...
... Да одиме понатаму со нашата никаква мисла дека секој од нас има место во општеството достојно за почитување. Погледни пред тебе лево или десно полека, полека се исчезнува, исчезнува и мислата, преостанува само да си го чуваме стадото вошки во главата кој сеуште се отпорни на таа озонска дупка. Има моменти кога ке помислам дека сум компјутер, но ако размислам подобро, ке сфатам дека сум обична корпа за отпадоци. Се е така црно...
Одиш по патот и гледаш луѓе во црно со догли бради кои наликуваат на нешто помеѓу металец и рапер, но по некое време ке слушнеш дека тоа е свештено лице кое за да му бакнеш рака треба да му дадеш пари... Труби на свадба со некое оро, а поп со посмртно пеење на мртовец, нешто е слично само што на трубачите ги плаќаш за да се развеселиш, а на попот само да си го наполни џебот, и со тоа да си ја омрси брадата. Тоа е тоа од што треба да се плашиме, а не да не плашат родителите со некои стравови од минатото...
И така сите ние обични смртници го туркаме животното тркало полека по животната угорница со желба дека утре ке биде подобро, и утре...
- Член од
- 5 мај 2005
- Мислења
- 4.454
- Поени од реакции
- 178
Please forgive me, that i fell in love with you
I guess i was selfish, from us to make a two.
Though it is in vain, my words must come to light
so that if once i did wrong, now to make it right.
As my heart speaks, my soul can only cry
For it didnt speak when i once had you by.
As you lean on to a different shoulder i hope you know
That i never ever wanted baby, for you to go
I'd kept you in my arms and stare into your eyes
I'd walk a mile more in torn down shoes and pay any price
I guess i was selfish, from us to make a two.
Though it is in vain, my words must come to light
so that if once i did wrong, now to make it right.
As my heart speaks, my soul can only cry
For it didnt speak when i once had you by.
As you lean on to a different shoulder i hope you know
That i never ever wanted baby, for you to go
I'd kept you in my arms and stare into your eyes
I'd walk a mile more in torn down shoes and pay any price
Posveteno na lichnost shto skoro ja zapoznav...
¯
¯\_(ツ)_/¯
Гостин
бада,јави се тука дууд,ај џаст фаунд мајселф а њу ентмLjupco напиша:
Бејко
unregistered user
- Член од
- 14 ноември 2005
- Мислења
- 222
- Поени од реакции
- 1
делчиња
1
Ти праќам ружа - само една
другите сто ќе ги чувам
за нашата цветна постела
или неспеаниот ми мермер
2
Под сликите на сите остарени лица
најдов само оксидирани патенти и
парченца хартија од гласот на твојата смрт.
Каде си девојко задушена од љубов?
1
Ти праќам ружа - само една
другите сто ќе ги чувам
за нашата цветна постела
или неспеаниот ми мермер
2
Под сликите на сите остарени лица
најдов само оксидирани патенти и
парченца хартија од гласот на твојата смрт.
Каде си девојко задушена од љубов?
Dark Angel
Unfaithfull to life...
- Член од
- 14 јули 2006
- Мислења
- 1.081
- Поени од реакции
- 6
Бејбс ова премести си го во “прозни искри“. Инаку ми се свиѓа, ако е мрачно влева надеж некако. :helou:Valentine! напиша:
Buterfly
*Just Fabulous*
- Член од
- 4 јули 2006
- Мислења
- 4.616
- Поени од реакции
- 114
ZABORAV
Pesnata ja napisav za 15 min i taka da mozda treba da se dosredi malce
Po koj znae koj pat te zaboravam,
frlam samo pogled na ona sto bese
srceto stega, bolkata tlee,
no, velam 'gotovo e'.
Po koj znae koj pat ke te vidam
i onaka hrabro da te odminam,
tuka popustam, se gubam,
se gubam vo taa pregratka,
vo tie dodiri,
taa strast,
toj kopnez da si moj, samo moj.
Po koj znae koj pat ti se prepustam,
celata ti se predavam,
pak ti veruvam,
mu veruvam na toj ist dlabok pogled,
pogled koj naveduva na grev.
Po koj znae koj pat sum tvoja,
samo tvoja i nicija...
predadena kako na nieden drug,
te ljubam, te miluvam
kako rosata sekoe utro sto go miluva krinot...
I po koj znae koj pat se budam,
se sopnuvam od krevetot na grevot
polnok e , site spijat
pa i ti ne si buden,
zemam se sto e moe,
gi zatvoram vratata na zaboravot
a, vratata se stari
i znam deka pak ke se se podotvorat...
Poleka na prsti izleguvam,
navednata glava, lik izguben,
a kolku sakam gordo da ja tresnam taa ista vrata
sepak nemozam...
Po koj znae koj pat si zaminuvam,
od taa ista soba, toj ist krevet i postela
vekejki 'gotovo e', te zaboravam...
Pesnata ja napisav za 15 min i taka da mozda treba da se dosredi malce
Po koj znae koj pat te zaboravam,
frlam samo pogled na ona sto bese
srceto stega, bolkata tlee,
no, velam 'gotovo e'.
Po koj znae koj pat ke te vidam
i onaka hrabro da te odminam,
tuka popustam, se gubam,
se gubam vo taa pregratka,
vo tie dodiri,
taa strast,
toj kopnez da si moj, samo moj.
Po koj znae koj pat ti se prepustam,
celata ti se predavam,
pak ti veruvam,
mu veruvam na toj ist dlabok pogled,
pogled koj naveduva na grev.
Po koj znae koj pat sum tvoja,
samo tvoja i nicija...
predadena kako na nieden drug,
te ljubam, te miluvam
kako rosata sekoe utro sto go miluva krinot...
I po koj znae koj pat se budam,
se sopnuvam od krevetot na grevot
polnok e , site spijat
pa i ti ne si buden,
zemam se sto e moe,
gi zatvoram vratata na zaboravot
a, vratata se stari
i znam deka pak ke se se podotvorat...
Poleka na prsti izleguvam,
navednata glava, lik izguben,
a kolku sakam gordo da ja tresnam taa ista vrata
sepak nemozam...
Po koj znae koj pat si zaminuvam,
od taa ista soba, toj ist krevet i postela
vekejki 'gotovo e', te zaboravam...
S
Stef Bachatero
Гостин
Tropna beznadezen ljubovnik na tvojata vrata i ti mu go skrsi srceto
tropna don zuan na tvojata vrata
lazejki te deka ke ti go podari cel svet
pomisli deka te saka
toj te ostavi za druga
Tropna eden osamen patnik na tvojata vrata
negovata senka edinstven negov sopatnik
negovata misticnost bese negovata intriga
pomisli deka e bog i taka te ostavi da se molis za nego
tropna eden sirak na tvojata vrata
milost pobara i ti mu ja dade
no kako glusec toj od tebe ne se trgase
barase se poveke i ti mu ja zatvori vratata i nikogash ne posaka da ja otvoris
Tropnav jas na tvojata vrata kako nekoj sramezlivko koj nikogas ne videl i osetil zena
kako nekoj cvet koj sto ceka da go drzis vo tvoite nezni race
kako nekoja ptica sto mu se skrseni kriljata i ti go izleci,mu ja podari tvojata dusa
i sega toj na edna granka sedi i ja pee tvojata pesna,
toj bese kako neotvoren nenapisan dnevnik,zaguben vo nekoj orman,zapusten so edna prasina,
bez nastani i koga go otvori kako tragicna dusha pocna da pisuva
vo nego i go napravi da sjae,od tvojata ljubov.
Dali tropnav na vistinskata vrata?
tropna don zuan na tvojata vrata
lazejki te deka ke ti go podari cel svet
pomisli deka te saka
toj te ostavi za druga
Tropna eden osamen patnik na tvojata vrata
negovata senka edinstven negov sopatnik
negovata misticnost bese negovata intriga
pomisli deka e bog i taka te ostavi da se molis za nego
tropna eden sirak na tvojata vrata
milost pobara i ti mu ja dade
no kako glusec toj od tebe ne se trgase
barase se poveke i ti mu ja zatvori vratata i nikogash ne posaka da ja otvoris
Tropnav jas na tvojata vrata kako nekoj sramezlivko koj nikogas ne videl i osetil zena
kako nekoj cvet koj sto ceka da go drzis vo tvoite nezni race
kako nekoja ptica sto mu se skrseni kriljata i ti go izleci,mu ja podari tvojata dusa
i sega toj na edna granka sedi i ja pee tvojata pesna,
toj bese kako neotvoren nenapisan dnevnik,zaguben vo nekoj orman,zapusten so edna prasina,
bez nastani i koga go otvori kako tragicna dusha pocna da pisuva
vo nego i go napravi da sjae,od tvojata ljubov.
Dali tropnav na vistinskata vrata?
S
Stef Bachatero
Гостин
Zemi me i ne me ostavaj
Zemi me vo tvoite pregratki
i vo niv zagusi me
zemi me kadesto
tvojot tanc e muzikata
na tvojata dusa
zemi me kadesto
pticitie ja pejat tvojata ubavina
za da im go podaram
mojot glas i tvojata ubavina
sekogas da bide vecna
zemi me kadesto tvojata dusa
pocnala da go
kreira spektarot nejzin
zemi me
za da i ja podaram bojata
na ljubovta
i taa da bide sovrsena
Zemi me kadesto
tvojata taga i bolka preovladuva
zemi me za taa temnina
da sjae od mojata ljubov
i taa svetlina nikogas da ne zgasnuva
zemi me vo tvojot son
za taa fantazija da stane realnost
zemi me vo tvojta svilena niska
istkaena od tvoite nezni race
zapletkaj gi na mojot grb
i gotovo stanav marioneta
na tvoite zelbi
tvojata zelba e moeto zadovolstvo
kako da se izvlecam
od tvojot otrov koga lek si samo ti
si me zarobila vo tvojata pajazina
i kako rob milost baram
od tvoite baknezi
koi se kako lek i otrov
mojava dusa ja opojuvaat
me tolcis
a sepak sum radosen i sreken
sto sekogas kako omilen cvet
go davas najdobroto za nego
zatoa zemi me i nikogas ne me ostavaj
Zemi me vo tvoite pregratki
i vo niv zagusi me
zemi me kadesto
tvojot tanc e muzikata
na tvojata dusa
zemi me kadesto
pticitie ja pejat tvojata ubavina
za da im go podaram
mojot glas i tvojata ubavina
sekogas da bide vecna
zemi me kadesto tvojata dusa
pocnala da go
kreira spektarot nejzin
zemi me
za da i ja podaram bojata
na ljubovta
i taa da bide sovrsena
Zemi me kadesto
tvojata taga i bolka preovladuva
zemi me za taa temnina
da sjae od mojata ljubov
i taa svetlina nikogas da ne zgasnuva
zemi me vo tvojot son
za taa fantazija da stane realnost
zemi me vo tvojta svilena niska
istkaena od tvoite nezni race
zapletkaj gi na mojot grb
i gotovo stanav marioneta
na tvoite zelbi
tvojata zelba e moeto zadovolstvo
kako da se izvlecam
od tvojot otrov koga lek si samo ti
si me zarobila vo tvojata pajazina
i kako rob milost baram
od tvoite baknezi
koi se kako lek i otrov
mojava dusa ja opojuvaat
me tolcis
a sepak sum radosen i sreken
sto sekogas kako omilen cvet
go davas najdobroto za nego
zatoa zemi me i nikogas ne me ostavaj
С
Сатори
Гостин
Прашлив пат,
изгазен од странци, жени, деца, сакати мажи,
проколнат пат,
од кој нема враќање,
нема мир,
нема среќа.
А ете,
јас се одлучив,
ќе одам,
и тоа ќе го одам до крај,
за да умрам на целта.
Пат,
да, да,
тоа беше патот на кој те сретнав тебе,
благословен нека е!
изгазен од странци, жени, деца, сакати мажи,
проколнат пат,
од кој нема враќање,
нема мир,
нема среќа.
А ете,
јас се одлучив,
ќе одам,
и тоа ќе го одам до крај,
за да умрам на целта.
Пат,
да, да,
тоа беше патот на кој те сретнав тебе,
благословен нека е!
R
Razorblade Kiss
Гостин
Од другата страна...
Повторно си овде
до мојот кревет.
Ги оставам раните
пред вратата
за да се сладиш
со твојата мизерност.
Сакаш да ме допреш,
но ќе се изгубам со мирисот на розите
во ноќта.
Оваа вечер
го будам чуварот на моите песни,
да ги пее до мугрите
кога ќе исчезнеш со
најголемиот лажливец,
кој ми беше пријател
додека глумевме
неуспешна претстава.
Од другата страна
гледам внатре...
те гледам тебе,
ги гледам твоите вистински бои.
Одвнатре си грд,
грд како мојот одраз
гледам низ тебе...
го гледам вистинскиот во тебе.
Повторно си овде
до мојот кревет.
Ги оставам раните
пред вратата
за да се сладиш
со твојата мизерност.
Сакаш да ме допреш,
но ќе се изгубам со мирисот на розите
во ноќта.
Оваа вечер
го будам чуварот на моите песни,
да ги пее до мугрите
кога ќе исчезнеш со
најголемиот лажливец,
кој ми беше пријател
додека глумевме
неуспешна претстава.
Од другата страна
гледам внатре...
те гледам тебе,
ги гледам твоите вистински бои.
Одвнатре си грд,
грд како мојот одраз
гледам низ тебе...
го гледам вистинскиот во тебе.
inquisitor
ИДИОТ
- Член од
- 22 март 2007
- Мислења
- 833
- Поени од реакции
- 3
Questions…
Oh, this life sickens me…
Distort me! As if I was a wet painting…
Destroy me! As if I was your worst enemy…
Fire me! As if I was the greatest sinner…
Punish me! As if I was the cause of your sublime pain…
Humiliate me! – I screamed bitterly…
Oh, this life sickens me…
I’m just another image of pain…
Painted in black and white!
Now, who are you to judge me what’s wrong or right?
Why? – I asked silently...
Why me? – I whispered dreadfully…
Why all this suffering? – I cried painfully…
Oh, this life sickens me…
Where were you when I was watching the last sunset?
Where were you when darkness surrounded me?
Where were you when I prayed endlessly?
History – I’ll become…
…Memories will remain
My presence will always reside,
My presence will always shine,
Among the ruins of the life that once was mine…
Oh, this life sickens me…
Distort me! As if I was a wet painting…
Destroy me! As if I was your worst enemy…
Fire me! As if I was the greatest sinner…
Punish me! As if I was the cause of your sublime pain…
Humiliate me! – I screamed bitterly…
Leave me alone!
Let me die in this fatal silence!
Let me decompose until the very last fragment of the fragile soul of mine!
I’m still looking for you among all these devastating noises in my head!
My life faded away in the moment you left!
The moment you left me behind!
The moment you left me alone!
… You didn’t say goodbye!
Oh, this life sickens me…
I’m just another image of pain…
Painted in black and white!
Now, who are you to judge me what’s wrong or right?
Why? – I asked silently...
Why me? – I whispered dreadfully…
Why all this suffering? – I cried painfully…
Oh, this life sickens me…
Where were you when I was watching the last sunset?
Where were you when darkness surrounded me?
Where were you when I prayed endlessly?
History – I’ll become…
…Memories will remain
My presence will always reside,
My presence will always shine,
Among the ruins of the life that once was mine…