Ваша поезија!

[Сатори]

Благословен ден

Бисери,
бисери,
бисери на мојот врат.
Ти ми ги подари,
ти, љубов,
ти, сонце,
ти, злато,
животна цел на мојот живот.
Јас сум човек,
јас сум жена,
јас сум ангел покрај тебе,
во твоите раце сум се,
во тебе сум ти
и ништо друго,
ништо ново,
ништо старо,
се е за мене музика и тишина,
само ти си помеѓу сите нив.
Благословен ден,
е денот
кога ми даде бисери,
и ги стави на мене,
благослов од Бога,
кога те запознав.

 

[Divider]

Images​

Lo and behold, a silent, as mute, crying, hot tears shining​

through the amber light, we see an angel,
a soul, and as a fairy queen, yet honey full wings
flutter that burden, the ancient dome, as a firefly
on the cold wall, through stupor and haze
overwhelming, slowly about to deliver, song of the ages past, with a deep voice
sung, like a lightning, the music sped, over me,
you, and the pregnant mother earth, the soul, the angel we see,​

To rejoin the fallen body, felled as an ancient tree,
we saw me, as from deep sleep awake, raising, gazing,
the pale form shaping,​

Into ghostlike terrible image, again, of the devils glee,
to me!​

​

И после, кога ќе чујам Реч, нечија дума, мисла...........да се знае!


П.С. Бидејки некој искрено си кажа колку многу му се допадна, тој некој нека си ја земе како подарок (авторските права остануваат мои) - Razorblade, повели! Уживај.
​

 

[Goddess of Chaos]

Моментална Инспирација.

Зошто мостот го нема кога војската надоаѓа?
Се срушил,
Се раздвоил како пукнатина што допира до срж
Се исушил,
Се стуткал и прашливо плови во сопствениот крик
А наоколу листаат врби и брези и лалињата на смарагдот;
Се мешаат пастелното внимание и девијантното прелевање;
Се преплавуваат неорганизирано и исполнето,
Листот ја буди водата, ја цеди бојата во неа;
Мостот љубоморно ги чува тие отисоци на својата прашлива површина.

 

[_MACA_]

Последната вечер

Глува тишина, исткаена од
нотите на страста и љубовта
покриена со темен превез над
нивните полуголи тела претопени
во едно и заробени од нежни допири
и бакнежи...Времето минува брзо,а
за нив траеше вечно,како да застанало...
Обземени од мигот на нескротливата страст
чувствуваа немир кој силно одѕеваше во
глувата тишина,а срцата немирно чукаа.
Неговиот допир на нејзината нежна кожа
ја разбрануваше крвта која течеше низ нејзините вени
и ја правеше да се чувствува жива,а бакнежите
и ја разголуваа душата,
ја правеа немоќна пред него.
Двајцата ја создадија мелодијата на нивната љубов
која се разлеваше во мракот,
како мед врз нивните тела
кои немо говореа чудни зборови
што само тие ги разбираа...
Таа знаеше дека тој утре заминува
и дека ова е нивната последна вечер,
дека нема да го виде долго време,
а тоа ја правеше тажна па бараше утеха
во неговата топла прегратка мислејќи дека
така ке заборави на тоа.
Сега тој е далеку од неа и таа од него
сега останува само да се сеќаваат
на нивната мелодија,со надеж дека
пак ке се видат некогаш и негде.:wub:

 

[Бејко]

Маакова

Мојата девојка има тело од лозови гранки
а од половина на долу пајакови нозе
има глава од афион и два засека наместо очи
од засеците капат црнила
јас - нејзиното сонце, ги претворам во катран

Десната рака и` е само од коски
левата пак, со отворени жили, иглени прсти
- гудало и виолина
ги стружи една со друга, испушта звуци
и со нозете свилено ме обвиткува

Сплети ме и скриј ме в коси
крени ги паднатите ливчиња
поцрвени повторно и биди срамежлива булка
или посини, побели и биди скришно опојна

Невесто со црн фустан те ставам в уста
и ти ги цицам црнилата расчадени
разгорените причинувачи на шаренила

Ако не те запознаев зелена
ќе имав семе за илјадници како тебе
маакови цветчиња
кој не Ве пресекол не Ви ја знае вистинската блажина
не ја знае вистинската болка

 

[Сатори]

Сите улици во Велес,
некоја стара,
некоја нова, скоро асфалтирана,
баш сите ја имаат на себе мојата крв.
И крв е да знаеш,
солзи се,
се мое е.
Зошто и таму каде што не сум поминала со нозете,
молитвата има ѕирнато,
неописливата тежина со која легнувам да спијам
секоја црна вечер.
И се е толку тешко,
кога ова мое чувство за тебе надвладува,
потребата да те имам,
да ти се дадам.
На жежок асфалт бел чаршаф да постелам,
и во црвена ноќница да те чекам.
Но заборавив,
сега е време ти да чекаш,
можеби,
можеби ќе заминам...

 

[Ljupco]

RUN

I know they won't catch me

Running will make me free

I've been running ever since i can remember

They'll never catch me,because i'm too fast

But how much longer can my running last.

I made sure they never saw

The strenght that i lack

I have to hide in the big city

How does it feel living on a lower level

I'm the Crist treated like devil

The Red Sea,bloody wet

From the destruction of Justice,death is kept

Take me there

On that sea

I'll travel again to calvary

Oh,well,now it is too late

Trapped in the city

I know they won't catch me

Running will make me free

I've been running ever since i can remember

They'll never catch me,because i'm too fast

But how much longer can my running last

 

[Ljupco]

EVE of DEATH


Existence of faith is absent in these times of ...
...chaos...disorder...hate and lust..
I don't know why?

Is it a thirst for revenge,or is it a

a struggle to co-exist in these times of Evil

a sruggle to find love,and yes...
hard to think now,but even a struggle to find God.
Seems to me like everyone's born in a sin
Therefore human instict is sinfull and satonic

We are all victims of our's own minds of insticts


Goodnes has always been white
and Evil has always been black...

Could a human mind be so insolent...so so hateful...?
yes i believe a human mind could.

Who's to blame???
But hate,hate that spreads faster than wildlife...
hatred thet spreads faster that any disease...
No hope for me or anyone on this Eve of Death...
My life...my dreams,my hopes become dreary ...just fading away...
...in this darkened night.

At down all of us misfits die...
...at dusk all of humanity dies.

 

[Сатори]

Чекор во тишина

Чекор во тишина

Најнежни звуци на кралска харфа,
раскош
во твоите црни очи,
страст
луксуз.
Достоинство и зрак на цврста моќ,
сила кога погледот паѓа во огледало,
чекори.
Мои чекори кон тебе,
до тебе,
за тебе.
Ниско се поклонувам
и длабоко се восхитувам,
на силата
што ја има во твојата одаја тишината.
А јас,
синило,
контраст на се што преставуваш,
сепак јас кралица,
а ти,
ти
крал!

 

[Ljupco]

FROM SUNRISE TO SUNSET


...from sunrise to sunset...
you and me together
just like one together
break the silence shout it out
we're headed for Venus


Glowing on the outside
coming from the blue moonlight
riding on a light beam
...Darling are we having a day dream...

...from sunrise to sunset...
you and me together
just like one together
break the silence shout it out
we're headed for Venus


And when the light brings tommorow
walking on sunshine
loving this blue thing
want it in my life
Oh...Darling...who knows where this thing will lead us


...from sunrise to sunset...
you and me together
just like one together
break the silence shout it out
we're headed for Venus


Oh,it feels so good to hold you tight
Oh, i wish this could last forever
...I can feel Your passion...
...I can touch your desire.


Now take a hold on my hands
we come just like one together
show me what is right
and it's time to move ahead...
...from sunrise to sunset...

 

[Ljupco]

FANTASY TAKEN BY REALITY

I remember when this used to be my life
i used to laugh and play
and sit with a few others
all that used to be heard in my head
i was...just...
...just a lonely boy wanting some more...in my life...


Than i sold my soul to the Devil
for fortune and fame
and i sold my heart for charm and appeal
now i'am under their deceptive spell
my life is lake a fantasy taken by reality.

From here i see misfits...surrounded by a deep pit
my fantasy was taken from reality
and i turned the pages of my life
in a book of wisdom and worship

Satan saw me... and his eyes flamed in hope
as i felt a victim to that hope
no one knew but me
this was just a dream not reality.

Another delusion
The weak are always brainwashed
it is amazing how one power could effect
this one took the name of hunger...
the name of impressive...

Yes indeed it was....
a dream taken by reality
i was just a lonely boy...wanting some more...in my life...

...then i sold my soul to the devil
for fortune and fame
and i sold my heart for charm and appeal
now i'am under their deceptive spell
my life is like a fantasy taken by reality.

...does anyone remember my name...
...does anyone remember me.

 

[Ljupco]

...step in the realm ...
of the DEAD
Come talk to me
As you did on the night...
of the solitude
How much have things changed
Are your clothes still blood stained
Now and then
beginning to end
Please tell me where have you been................


Response:

I'm the one never to forget
I stay here
My unheard weeping

My soul filled with regreth
And neverending guilt
Stay...ooh...please stay,keepth me company
Here in this unescapable field.

 

[Razorblade Kiss]

Свирачот

Зошто молчиш?
Зошто не можам
да ја сфатам твојата мелодија?
Оваа бесчувствителност
ме направи нема на твојот глас,
темнина на твоите очи.
синџир на твоето срце.
Знам- ги тераш
сонцето и месечината
да се бакнуваат,
Знам- го стопи
мразот на најголемиот
студ на овој агол,
на овој агол на кој
се среќаваа нашите
претскажани судбини.
Ти да просиш за совршенство...
јас да просам за твојата љубов.

Инспирирана од една личност која неодамна ја запознав

 

[Stef Bachatero]

Твојата болка



Во овој мрак
во овие ѕидови
твојата болка
е нивната тажна судбина
никој не знаел за таа твоја тага
освен нив
што ден и ноќ те гледале како плачеш
како остануваш една сенка
една илузија
што ден и ноќ ја чувстувале твојата болка
твојата тага и од нејзе
тие страдале
чекале еден тажен глас
да ги осветли
да им даде радост
и од таа болка
да направат
личност која за романтика
гори од тага и умира со среќа
и таа стана дел од него
го направи личноста
што ја криел во својата сенка
талкал во небесниот простор
и те пронашол тебе
да му ја осветли таа тажна ѕвезда
и ја натера да сјае
и да се усовршува
и да пронајде една тажна душа
која исто како него за љубов гореше
осакатен од тоа опивно чувство
најде сродна душа
и беше еден процеп
кој ја осветли таа темнина
и подари
надеж,радост и среќа
тагата твоја го натера да чита
да се сознае,да копнее за љубов
да не се срами по тоа што е
да биде еден човек
една целина една совршеност
која како илузија ја криел во себе
како скршено стакло
дел по дел го состави
и направи личност што
се гордее од себе
и со тие твои ангелски зборови
ми го покажа
патот до портите на рајот
до неговата ѕвезда
која на небото највеке сјае
твојот глас стана негова музика
негова симфонија
врежана во срцево
Твојата интуиција е неговиот пат до рајот
а твојата добрина и убавина
е неговата инспирација
која е вечен пламен
кој како инфернал гори
и никогаш не згаснува
​

 

[Stef Bachatero]

Ти си ангел


Ти си еден тажен ангел
кој за љубов гори
ти си едно цвеќе
една прекрасна природа
кој секој би сакал да ја доживее
креирана од твојата уибавина и добрина

Ти си еден нежен и топол ветер
кој со својата нежност
го допира во срцево
и се врежува во неговите вени
и станува дел од неговата крв

Ти си една душа
едно диво маченце
кое чека љубов за да биде скротено

Ти си едно сонце една ѕвезда
која му дава топлина на моето срце
а тоа вечно да гори

Ти си една принцеза
која секој маж сака да ја има
и сите те гледаат како огледало
неможат да те допрат
и се чудат
што е толку уникатно
кај тој ангел
што топлина дава на моето срце
твојата убавина не можат да ја допрат
зашто се тие илузии кои неможат да ја осетат
тие се сенки и ако те допрат
ќе исчезнат
зашто таа твоја суптилност
припаѓа на еден човек
на една љубов
за кои вечно гориме
како инфернали
и нејзината болка и тага
е нашето гориво кое вечно не изгаснува

Ти си еден вруток еден извор
кој што со твојата добрина и убавина
допира низ сите тажни души
и ги прави среќни
и да го откријат патот до рајот
таа љубов да ја поделат со
друга личност
да ја направат нејзе дел од таа
среќа
кадешто љувобта е патот
до нивната ѕвезда
и кога ќе се љубат
нивната ѕвезда ке сјае најсјајно
во тој безвременски простор
кадешто љувобта е вечен оган
и нејзината болка и тага
е тоа што две срца загубени
ги одржува
и ги носи
во една илузија на среќа и тага
а љубовта е таа што ја креирала
за да им се одолжи
за тоа што тие се сакаат
и се заљубиле во едно чувство
кое тешко се опишува
само бакнежот нивен е приказна за себе
нивните сетила расказуваат една приказна
една симфонија една музика
која природата им љубомори
зашто љувовта е чувство
од која е таа креирана создадена
и од нејзе инспирирана
​