Нигде ги нема како дефинисан народ во Среден век. Турските бегови, толку комотно навикнати на паразитен ќеиф и изживување врз каури, таму наjдолго се задржаа како господари, па дури до 1913 г. ги полнеа харемите со македонски моми.
После постанаа утепани од судбината колоквиални Чокалиjе, односно Jужни Срби друге класе, со тешката говорната ма'ната. Дури за време на Тито, кога без прекин и онака наголемо се исселуваа во Австралиjа, САД и Канада, служеа за потсмев па секогаш го кршеа jазикот да зборат со падежи за да бидат прифатени озбилно, божемски како one of the lads, а за возврат од останатите го добиваа омаложувачкиот диминутив во националното име како одраз на одреден однос и стереотип. Истото тоа длабоко провинциjално гревче немаше доволно смелост да се потпре на сопствените сили божемски секогаш било доследно на идеjата за независна држава на егзархистот Георги Николов Делчев, и додека национално цврстите Хрвати беа спремни во страшна воjна да крварат за домовината, Македончето само приморано од околностите гласаше на референдум за излез, ама со право на влез во даj Боже иден сојуз на суверените држави на Југославија.
Грците го понижуваа каj ќе им текне, па ембарго, налепници на возилата две децении, и т.д. Па мораше глупи кампањи Don't You FYROM Me, сл. Следеше Калрпалак,УЧК врз грбовите, Кале, државата двоjазична, т.зв. престолнина етнички поделена, полна внатре и дотатно опколена со jако накурчен качачки елемент, а контролата им бега на пола од териториjа коjа отворено се прикажува како дел од Shqiptare etnike. Го кршат од инспекции, сметки и даноци, за да ги храни рамковно запослените соживотници, а бивши команданти му раководат со армиjата и Собранието. Денес се теши како возел Jуго и со пипер и френки одел на годишен одмор на Jадранот како своj наjголем историски дострел.
Кажи му сега како денес да не го користи интернетот анонимски за лечење фрустрации?