- Член од
- 13 јануари 2008
- Мислења
- 570
- Поени од реакции
- 18
Пред некој од бугарите да земе да ни објаснува тука бугарофилски приказни, би сакал да кажам што всушност лежи во бугарската политика на негирање на македонскиот национален идентитет и јазик, и македонската етничка припадност воопшто.
Бугарија е национална и матична држава на бугарскиот народ, за разлика од Македонија која до 13.8.2001 беше национална и матична земјан на македонскиот народ, за потоа да се преобрази во „мултиетничка и дрн дрн“ држава.
Во меѓународното право, матичните и националните држави, водат сметка и имаат право да се грижат преку сите меѓународни институции (ОН, а во поново време и ЕУ и НАТО, иако е неправилно бидејќи не се меѓународни за целиот свет) да го заштитуваат својот матичен народ.
Па така доколку да речеме Македонија земе да ги крши правата на српското малцинство, Србија како матична и национална држава на српскиот народ има право да го брани и да врши притисок врз Македонија во меѓународните институции итн.
Значи, при една ревизија на Букурешкиот договор во кој Македонија би можела да има одредени можности кон егејскиот, пиринскиот дел и кон областите во Албанија и Србија, Бугарија многу вешто може да се извлече, т.е. веќе е извлечена од таква ситуација. Бугарија во тој случај би рекла: Бидејќи мнозинското население во Македонија се „Бугари“, со „бугарска историја и минато“, со „бугарска етничка припадност, јазик и култура“, а како такви се сметаат и во многу светски институции (како и во некои резолуции на ЕУ, под притисок на Бугарија), а Македонци никаде не постојат и не се признати, ние Бугарија како матична и национална држава на мнозинството од населението од Македонија имаме право да го заштитуваме (т.е. да го заземеме) тој дел, а не тие да бараат дел од нас, или малцинство на наша територија.
Мислам дека сега ви е јасно, од каде е таа бугарска хистерија во докажување пред светот дека ние Македонците сме биле „бугари“ кои говореле „западен бугарски дијалект“ и која е главната цел, која започна на дело да се спроведува преку пасошите.
Бугарија е национална и матична држава на бугарскиот народ, за разлика од Македонија која до 13.8.2001 беше национална и матична земјан на македонскиот народ, за потоа да се преобрази во „мултиетничка и дрн дрн“ држава.
Во меѓународното право, матичните и националните држави, водат сметка и имаат право да се грижат преку сите меѓународни институции (ОН, а во поново време и ЕУ и НАТО, иако е неправилно бидејќи не се меѓународни за целиот свет) да го заштитуваат својот матичен народ.
Па така доколку да речеме Македонија земе да ги крши правата на српското малцинство, Србија како матична и национална држава на српскиот народ има право да го брани и да врши притисок врз Македонија во меѓународните институции итн.
Значи, при една ревизија на Букурешкиот договор во кој Македонија би можела да има одредени можности кон егејскиот, пиринскиот дел и кон областите во Албанија и Србија, Бугарија многу вешто може да се извлече, т.е. веќе е извлечена од таква ситуација. Бугарија во тој случај би рекла: Бидејќи мнозинското население во Македонија се „Бугари“, со „бугарска историја и минато“, со „бугарска етничка припадност, јазик и култура“, а како такви се сметаат и во многу светски институции (како и во некои резолуции на ЕУ, под притисок на Бугарија), а Македонци никаде не постојат и не се признати, ние Бугарија како матична и национална држава на мнозинството од населението од Македонија имаме право да го заштитуваме (т.е. да го заземеме) тој дел, а не тие да бараат дел од нас, или малцинство на наша територија.
Мислам дека сега ви е јасно, од каде е таа бугарска хистерија во докажување пред светот дека ние Македонците сме биле „бугари“ кои говореле „западен бугарски дијалект“ и која е главната цел, која започна на дело да се спроведува преку пасошите.
