- Член од
- 6 јули 2011
- Мислења
- 3.829
- Поени од реакции
- 7.711
Прво партнерот треба да ти е мотив за се во животот, инспирација. Потоа мора да имате теми за разговор и забава, интереси, ставови, сексуални дополнувања и фантазии. Јас не верувам најискрено дека луѓе со различни интереси, опкружувања и амбиции би можеле да функционираат заедно на долги патеки.
Право збориш, иако не знаеме зошто од сите луѓе го одбираме баш тој човек да ни биде партнер. Настрана дипломите, интересите, изгледот.
Има нешто што е невидливо, а пресудно за избор на партнерот.
--- надополнето: 5 септември 2013 во 19:45 ---
Е, ова е веќе интересна тема.
Има две опции за ваков случај. Во првата случај, мажот интелектуалец, високообразован, таа само со средно или вишо образование. И браков трае, неретко и со години. Зошто? Затоа што егото на (речиси) секој маж бара жена која ќе биде пониско на финансиското или интелектуално скалило. Тоа психолозите уште го викаат и "Пепелашка синдром".
А сега обратното. Случај кога таа е високообразована, интелектуалка. Жената, сакала да признае или не, бара партнер кој ќе биде подобар од неа на интелектуално ниво, бидејќи тоа е добар еволутивен показател за евентуалното нивно потомство. Дури и најголемата феминистка има потреба од маж кому ќе му се восхитува. Се и да ја вади од такт и неподносливо да ја нервира, пак ќе остане со него, вака или онака. Е, затоа на жените интелектуалки им е многу потешко отколку на мажите. Мажот интелектуалец нема да се замара многу-многу дали жена му е интелектуалка или не. Битно му е да има ручек, редовен секс, да е среден, испеглан и дома да е тип-топ......
Јас сум го забележала обратното. Интелектуалките најчесто се со мажи кои имаат помало образование, ама се фраери.

На пример Радмила Шеќеринска.