Би излегле ли од "бунарот" ако...

[Смрт за зони и пајак воз.]

Ситуацијата е слична на нашите животи.
Ако останеш каде што си, е здодевно
Ако отидеш во соседната просторија, исто ќе ти биде здодевно, но таму нема надеж
Ако се обидеш да се искачиш, постои шанса нешто да се смени, иако не знаеш што, но се надеваш на добро. Постои надеж, а ти се плажиш да се искачиш и се плашиш што те очекува надвор, затоа седиш долу и се надеваш на спас
Мислам дека повеќето од нас ќе останат во просторијата и ќе прават планови и ќе се надеваат дека еден ден ќе се спасат
Така да јас би ја одбирал опцијата „ ќе останам каде што сум и ќе се надевам, но таква можност не е понудена

Ќе Ви раскажам нешто интимно:
Вчера размислував дека би ми било убаво кога би живеел на Јужниот пол,
https://en.wikipedia.org/wiki/Amundsen–Scott_South_Pole_Station

Jaс имам 63 години и никогаш нема да отидам на Јужниот пол, но ете вчера гледав фотографии и размуслував, замислував како е да живееш во станицата, замислував што ќе правам таму Значи не би можел да живеам без надеж

 

[Con Artist]

Оптимизмот не е секогаш позитивна карактерна особина. Доста често, оптимист е и синоним за глуп човек. Оптимизам без разум, е глупавост.

Вие што сте одлучиле дека единствен излез е качување низ бунарот, имајте го во предвид следново: за да излезете, треба да се качувате 300 метри вертикално нагоре, низ тесна лизгава дупка. 300 метри е висока Ајфелова кула. 300 метри висина изгледа вака нешто, од прилика.

Акрофобијата и клаустрофобијата, како дополнителен багаж, не ги рачунам.

 

[zmej gorjanin]

Деф. би отишол во просторијата кај што има сок и е позабавно. Пошто без сок не се живее.

 

[Црноризец Храбар]

Ке настојувам да излеземе, како прво би се качувал нагоре по бунарот, но од сите кревети душеците наместени за безбедност од паѓање и со мене нагоре сите чаршафи за да бидат после јаже за другите втора опција ми е качување еден врз друг во вид на триаголник како во базентите или во иста смисла само во вид на мравки еден преку друг кон горе и трета идеја е копање тунел најтешка опција од сите зошто ке мора да се копа косо од доле кон горе а тоа ке биде повеке од 300 метри.

 

[Epsilon]

Не, нема да излезам од бунарот.

 

[Nemanjici]

Ке настојувам да излеземе, како прво би се качувал нагоре по бунарот, но од сите кревети душеците наместени за безбедност од паѓање и со мене нагоре сите чаршафи за да бидат после јаже за другите втора опција ми е качување еден врз друг во вид на триаголник како во базентите или во иста смисла само во вид на мравки еден преку друг кон горе и трета идеја е копање тунел најтешка опција од сите зошто ке мора да се копа косо од доле кон горе а тоа ке биде повеке од 300 метри.

Одговорот ти е како платформа на политичка партија .
Да излеземе јас го сфаќам бараш грбови и раце да ти се постават , за ти да ѕирнеш што има горе !
М*да сечам ако ти замислуваш дека ќе бидеш тој доле што прв ќе подметне рамо !

 

[Триптико]

@VOLK2234 не "лапај" букви во анкета Би излегол (барем би се обидел), но се појавува еден поголем проблем од "златниот кафез": колку "излегувања" ќе имам понатаму? Ако во првата просторија имам свое катче, храна, вода, облека...имам некаков живот. Желбата за "нешто ново" е меч со две острици. Дали ќе најдам подобар рај од овој што го имам, или ќе "налетам" на пустина. Излегување од зона на комфор не е само оптимизам, сонување и сл, туку е потреба и секој треба да ја направи. Ако сака да се почуствува жив. Еве и да дојдам до друго место, подобро од сегашново, дали тоа ќе значи крај на потрагата за нешто ново и подобро или допрва ќе почне истата (со крај што не се гледа)? Секогаш има подобро од сегашното, но никогаш најдобро (во апсолутна смисла). Таков сум како карактер...секогаш барам уште, ново, непознато...и таков ќе си останам Зона на комфор е во главата, не во околината. Колку и да е сјајна [DOUBLEPOST=1461341318][/DOUBLEPOST]

Ке настојувам да излеземе, како прво би се качувал нагоре по бунарот, но од сите кревети душеците наместени за безбедност од паѓање и со мене нагоре сите чаршафи за да бидат после јаже за другите втора опција ми е качување еден врз друг во вид на триаголник како во базентите или во иста смисла само во вид на мравки еден преку друг кон горе и трета идеја е копање тунел најтешка опција од сите зошто ке мора да се копа косо од доле кон горе а тоа ке биде повеке од 300 метри.

Глава давам дека кога ќе излезеш нема да се завртиш и да им помогнеш на другите. Штом на почеток бараш душеци и зборуваш во прво лице еднина...толку од тимска работа [DOUBLEPOST=1461341484][/DOUBLEPOST]@Phoenixx колерик и интровертна? Кој карактер си ти само... Можам да замислам како "се расправаш со сите", ама во себе

 

[мојќен]

Пробувам да му довикнам на тие горе да ми пуштат скали, да се искачам, али долу слушам ехо -"Немаш виза море копук,немет скали пушчање".

 

[Phoenixx]

Introverten ne znaci izoliran od svetot i potpuno sam, nego preferiras da si sam vo pogolemiot del od denot, uzivas vo "sopstvena pridruzba".
A kolerik kako tip na temperament, kolku brzo izbuvnuvas kolku si impulsiven...

 

[Триптико]

Introverten ne znaci izoliran od svetot i potpuno sam, preferiras da si sam vo pogolemiot del od denot, uzivas vo sopstvena pridruzba.
A kolerik kako tip na temperament, kolku brzo izbuvnuvas kolku si impulsiven...

Екстровертен + колерик = јас Ем војна со сите, ем не можам без нив
Интровертен + колерик = Ем војна со сите, ем не сака да ги види и да им каже

Нема љутиш

 

[Phoenixx]

Introverten + kolerik = izbegnuva vojni, ama koga vekje e u sukob so nekoj, masakr e

 

[Црноризец Храбар]

Одговорот ти е како платформа на политичка партија .
Да излеземе јас го сфаќам бараш грбови и раце да ти се постават , за ти да ѕирнеш што има горе !
М*да сечам ако ти замислуваш дека ќе бидеш тој доле што прв ќе подметне рамо !

Заедно сме посилни е баш фраза за оваа ситуација за ваква недај боже прилика не ме интересира слава на моето име, иначе лидер е тој што е рамо до рамо со другите а шеф е тој што покажува со прст од далеку.[DOUBLEPOST=1461363611][/DOUBLEPOST]

Одговорот ти е како платформа на политичка партија .
Да излеземе јас го сфаќам бараш грбови и раце да ти се постават , за ти да ѕирнеш што има горе !
М*да сечам ако ти замислуваш дека ќе бидеш тој доле што прв ќе подметне рамо !

Заедно сме посилни е баш фраза за оваа ситуација за ваква недај боже прилика не ме интересира слава на моето име, иначе лидер е тој што е рамо до рамо со другите а шеф е тој што покажува со прст од далеку.[DOUBLEPOST=1461363999][/DOUBLEPOST]

@VOLK2234 не "лапај" букви во анкета Би излегол (барем би се обидел), но се појавува еден поголем проблем од "златниот кафез": колку "излегувања" ќе имам понатаму? Ако во првата просторија имам свое катче, храна, вода, облека...имам некаков живот. Желбата за "нешто ново" е меч со две острици. Дали ќе најдам подобар рај од овој што го имам, или ќе "налетам" на пустина. Излегување од зона на комфор не е само оптимизам, сонување и сл, туку е потреба и секој треба да ја направи. Ако сака да се почуствува жив. Еве и да дојдам до друго место, подобро од сегашново, дали тоа ќе значи крај на потрагата за нешто ново и подобро или допрва ќе почне истата (со крај што не се гледа)? Секогаш има подобро од сегашното, но никогаш најдобро (во апсолутна смисла). Таков сум како карактер...секогаш барам уште, ново, непознато...и таков ќе си останам Зона на комфор е во главата, не во околината. Колку и да е сјајна [DOUBLEPOST=1461341318][/DOUBLEPOST]
Глава давам дека кога ќе излезеш нема да се завртиш и да им помогнеш на другите. Штом на почеток бараш душеци и зборуваш во прво лице еднина...толку од тимска работа [DOUBLEPOST=1461341484][/DOUBLEPOST]@Phoenixx колерик и интровертна? Кој карактер си ти само... Можам да замислам како "се расправаш со сите", ама во себе

Не логично е гаранција за верност на тој што ја води идејата да е, да не треба да има заштита или поддршка од другите.

 

[Триптико]

Во право е @Nemanjici. Последново ич не го разбрав.

 

[Nemanjici]

Заедно сме посилни е баш фраза за оваа ситуација за ваква недај боже прилика не ме интересира слава на моето име, иначе лидер е тој што е рамо до рамо со другите а шеф е тој што покажува со прст од далеку.[DOUBLEPOST=1461363611][/DOUBLEPOST]
Заедно сме посилни е баш фраза за оваа ситуација за ваква недај боже прилика не ме интересира слава на моето име, иначе лидер е тој што е рамо до рамо со другите а шеф е тој што покажува со прст од далеку.[DOUBLEPOST=1461363999][/DOUBLEPOST]
Не логично е гаранција за верност на тој што ја води идејата да е, да не треба да има заштита или поддршка од другите.

Идеме во еволуција на политичката платформа ! Кога доаѓаат првите прашања , почнува со округло па на ќоше .
Прашањето е ќе се задоволиш ли со каков таков живот во првата просторија , ќе ризикуваш за троа повеќе комфор (сок ) излегувајќи од родното гнездо или ќе кршиш глава да ги поместиш границите на системот ? Ама сам .
Нејсе , кољко љуѓе тољко табиети !

 

[Црноризец Храбар]

Идеме во еволуција на политичката платформа ! Кога доаѓаат првите прашања , почнува со округло па на ќоше .
Прашањето е ќе се задоволиш ли со каков таков живот во првата просторија , ќе ризикуваш за троа повеќе комфор (сок ) излегувајќи од родното гнездо или ќе кршиш глава да ги поместиш границите на системот ? Ама сам .
Нејсе , кољко љуѓе тољко табиети !