Ја ценам жени.
Жени домаќимки.
Здрави, работливи, вредни.
Дома нишо да не фали. Сабајле појадок, на пладне ручек, по ручек кафе, благо ракија, навечер вечера. Додека мажот јади таа на штрек и како сокол да гледа да не затреба што и без и да се речи да скокне по оцет, сол, буковска... Ко ќе стане мажо да се раскрене и расфати, па може и таа да јаде. Колку душа и сака. Гостин ко ќе дојде да покаже дека е тоа куќа домаќинска а мажот дека знае како да ја води. Без прашање уста не отвара а послуќување се да има, ракија, вино, мезе, салата, кафе.... Куќата чиста, сметемна, кошули прани и преглани. Да знае кокошка сама да заколе искуби и исчисти за супа. Околу куќа бавча да одржава. Кога оди со домаќино на панаѓур ил в црква ил в град да си биде скромна. Зад домаќинот на чекор два и поглед право во домаќинот. Нема застануење и зврење по излози. Надвор од куќата добар ден да вели и толку. И то само со мајка и татко и и браќата. Друго повеќе не познава, другарки брачеди тетки стрини - не! Пари в раце никако. Шо треба ќе каже ќе се купи. За поголеми светци и нова година може и таа да седне на маса па и чавче ракија ил вино да се напие. Или негде на свадба. Али цело време поглед од мажот и да не симнува!. Ко ќе стани мажот - станува и таа. Капење мазнење со усул. еднаш два пати месецо - доста е. Шминки кармини парфеми... не! Мешање во машки муабети и разговори - не! давање совети и мислења - дома кај татка и!
Значи да не должам, сакам жени онака како господ ги создаде. За да му удоволат на мажот
ПС
И да крепи ќотек. Многу м нервираат жени кои после два шамари припаѓаат.