Анксиозност

Член од
6 јули 2011
Мислења
3.829
Поени од реакции
7.711
Добро, вие што веќе сте посетиле стручно лице, дознавте ли кој е коренот на вашата анксиозност, или само ви препишаа апови и ве пуштија?
За жал, многу често, се’ се сведува само на дваесетминутен разговор, лекарот те слуша со едно уво, ти кажува да не се нервираш, ти препишува асентра или нешто што ќе те зацементира и после две недели ти ја зголемува дозата.
Затоа толку апелирам на друг вид терапија, а не на апчиња. На крајот, се се седува на нив :([DOUBLEPOST=1430649587][/DOUBLEPOST]
Мене психијатрот ми рече дека откажувањето на лековите ке следи вака: Пиев прво 1 месец по 5 мг. потоа ете веќе 10 месеци 10 мг., и сега рече 3 месеци по 5 мг. (а доколку сметам дека со таа доза не ми е добро сама да си ги зголемам на 10 мг. и така да терам 3 месеци па да отидам на контрола), па потоа ми рече ќе одиме 3 месеци со некои други лекови на природна база што биле со помало дејство, за после тие 3 месеци ако се биде ок, да ги оставиме скроз лековите. Не ми спомна никакви четвртинки, втор, трет ден ништо од тоа :cautious:
Еве, најдов за откажувањето лекови.
Целиот текст е овде: http://lonelylinks.com/ashton.htm
А тебе ти треба ова: http://lonelylinks.com/download/Chapter2.pdf
 
Последно уредено:
Член од
12 јануари 2014
Мислења
1.464
Поени од реакции
1.892
Неврофармакологијата денес е на едно многу високо ниво.
Ако имате психијатар кој не ве слуша и неретко ви ја утка терапијата, не е до тоа дека лековите не ги бива.
Некиј погоре спомна Асентра. Асентрата е еден прекрасен лек, само ако е утнат ќе ве поебе.
Друго нешто, когнитив бихејвиор терапијата е доста успешна, али ако се сведе само на терапија, не дава огромни резултати. Исто и само на лекови да се остаиш - пак нема големи резултати.
Комбинација на неврофармаци и КБТ или гешталт заедно со медитација дава најголем успех.
 
Член од
25 септември 2008
Мислења
342
Поени од реакции
63
јас пиев депрозел скоро 2 години, сега 1 година сум без лекарства, освен повремено хелекс. И најискрено беше подобро кога бев на лекарства, ама во исто време пиев и алкохол и си велам дај да не се заебавам, да престанам со апчињата. :)
 
Член од
8 јули 2008
Мислења
4.516
Поени од реакции
8.226
Од секогаш сум бил нервозна личност, анксиозен тип на личност но не сум обраќал премногу внимание на тоа.
Имам 19 години и имам некои нерационални стравови најмногу од социјални ситуации со симптоми на потење на раце и стапала(исто така и мраз ладни ми се), налив на адреналин, тахикардија. Во последно време понекогаш се чувствувам ко да се гушам, се прашувам дали тоа е од анксиозноста.

Имам комплекс на инфериорност во некои периоди ,а пак понекогаш комплекс на супериорност, сум имал периоди(значи зборуваме за месеци и месеци) на депресија.

У последно време ептен сум за никаде ниту ми се излегува некаде, ниту другари сакам да видам, ниту ми се комуницира со било кој, девојка не сум имал повеќе од година дена ,а со девојка не сум бил неколку месеци, едноставно немам желба за комуникација ,а навистина незнам зошто. Почнав ептен да ги мразам луѓето и многумината од „моите пријатели“ нејќам да ги смислам, најмногу поради нивното однесување кое на моменти знае многу да ме иритира. Сметам дека имам многу токсични луѓе во мојот живот кој едноставно ми ја одземаат целата енергија и секоја интеракција со нив е болка како на спиритуално така и на интелектуално ниво.

Ептен се затворив во последно време и незнам што да правам, сметам дека е време за нов почеток, дека треба да ги исфрлам од животот сите токсични луѓе и ситуации, но незнам како да го сторам тоа ,а впрочем и страв ми е...
Размисли вака, може ти си токсичниот и ти си ствараш токсични ситуации.
Секој период од животот си има убави страни. Па така и овој (анксиозниот). Кај и да е ќе си отиде тоа чувство,страв и симптоми. Со години било угнетено некаде у твојата душа и мозок, а сеа излага на површина. Дај му да си искочи на раат, испрати го како што треба. Пошто откако ќе си отиде, верувај ќе му речеш фала (колку и да го мразиш сега), бидејќи ќе те направи поцврст, ќе те научи како у животот, и ПРЕД СЕ , благодарение на анксиозноста ќе сватиш дека ти самиот на себе си си најважен. Се друго треба да ти е на второ место. Е тоа е лекцијата што јас а и 99% од (некогаш) анксиозните личности ја научиле, и истата ги направила многу подобри луѓе.
Време лечи се, така и ова... си доаѓа и си оди, дали преку доктор,апчиња,медитација или друг метод ... кај некого се потребни 5 месеци, кај некој 2 години... но ти треба да веруваш кон подобро. И не се дистанцирај, туку треба да се отвараш. Ти гарантирам дека ако кажеш некому искрено како се осеќаш, инстантно ќе ти биде подобро барем за 1/3 . И да, разговарај со психијатар.
Најбитно запамти една работа - се е во ред со тебе,жив си, здрав си и прифати се самиот каков што си. Животот е убав.
 

SF

Член од
4 октомври 2010
Мислења
290
Поени од реакции
142
Размисли вака, може ти си токсичниот и ти си ствараш токсични ситуации.
Секој период од животот си има убави страни. Па така и овој (анксиозниот). Кај и да е ќе си отиде тоа чувство,страв и симптоми. Со години било угнетено некаде у твојата душа и мозок, а сеа излага на површина. Дај му да си искочи на раат, испрати го како што треба. Пошто откако ќе си отиде, верувај ќе му речеш фала (колку и да го мразиш сега), бидејќи ќе те направи поцврст, ќе те научи како у животот, и ПРЕД СЕ , благодарение на анксиозноста ќе сватиш дека ти самиот на себе си си најважен. Се друго треба да ти е на второ место. Е тоа е лекцијата што јас а и 99% од (некогаш) анксиозните личности ја научиле, и истата ги направила многу подобри луѓе.
Време лечи се, така и ова... си доаѓа и си оди, дали преку доктор,апчиња,медитација или друг метод ... кај некого се потребни 5 месеци, кај некој 2 години... но ти треба да веруваш кон подобро. И не се дистанцирај, туку треба да се отвараш. Ти гарантирам дека ако кажеш некому искрено како се осеќаш, инстантно ќе ти биде подобро барем за 1/3 . И да, разговарај со психијатар.
Најбитно запамти една работа - се е во ред со тебе,жив си, здрав си и прифати се самиот каков што си. Животот е убав.
Апсолутно си во право, треба време и постепено да се соочиш со минатото и реалност а, притоа да не се изгубиш самиот себе. На почеток ќе бидеш опсезен со лоши чуства и нервоза која тлее а незнаеш од што е со текот на времето ќе ја совладаш и деасоцираш ситуациите и стравовите. Време треба и вежбање на психата. Па да запотоа да излезеш посилен.
 

Fiend

смут џезер
Член од
29 март 2012
Мислења
947
Поени од реакции
1.074
Незнам дали е до анксиозноста ама не се чувствувам убаво, посебно наутро кога станувам и кога треба да одам на факултет. Значи се будам и срцето ми чука многу брзо, потресен сум. Кога не треба да одам никаде после спиење поретко се дешава. Ме боли често левата страна, гради, рака, нога. Некогаш ми се дешава да ме стегне кај пределот на срцето и како да се помрднувам за секунда и после е се океј. Вчера пред полагање за 10 минути 3 пати ми се деси, а се дешава некогаш и дома. Имам вакви проблеми веќе 5? години(анксиозност), ама бев активен спортист, трчав, тренирав ракомет, теретана се океј, сега се плашам да испаднам да трчам и да вежбам да не ме трефне некаде o_O. Порано сум одел на секакви спортски прегледи и секогаш сум бил топ, иако сум ги чувствувал истие болки само поретко.
 
Член од
12 февруари 2014
Мислења
7.936
Поени од реакции
25.394
Незнам дали е до анксиозноста ама не се чувствувам убаво, посебно наутро кога станувам и кога треба да одам на факултет. Значи се будам и срцето ми чука многу брзо, потресен сум. Кога не треба да одам никаде после спиење поретко се дешава. Ме боли често левата страна, гради, рака, нога. Некогаш ми се дешава да ме стегне кај пределот на срцето и како да се помрднувам за секунда и после е се океј. Вчера пред полагање за 10 минути 3 пати ми се деси, а се дешава некогаш и дома. Имам вакви проблеми веќе 5? години(анксиозност), ама бев активен спортист, трчав, тренирав ракомет, теретана се океј, сега се плашам да испаднам да трчам и да вежбам да не ме трефне некаде o_O. Порано сум одел на секакви спортски прегледи и секогаш сум бил топ, иако сум ги чувствувал истие болки само поретко.
Срцето не наболнува, кога ќе удри, удрено е. :) Погоре опиша симптоми на стрес, во комбинација со анксиозност. Оди на лекар и провери се чисто за себе, да се увериш дека си океј и да се намириш, да престанеш да мислиш дека постои можност за инфаркт. Подоцна, откако ќе се увериш дека сѐ е во ред со тебе, мој совет ти е да продолжиш да спортуваш. Спортот е еден од „лековите“ за анксиозност. ;)
 
Член од
6 јули 2011
Мислења
3.829
Поени од реакции
7.711
Незнам дали е до анксиозноста ама не се чувствувам убаво, посебно наутро кога станувам и кога треба да одам на факултет. Значи се будам и срцето ми чука многу брзо, потресен сум. Кога не треба да одам никаде после спиење поретко се дешава. Ме боли често левата страна, гради, рака, нога. Некогаш ми се дешава да ме стегне кај пределот на срцето и како да се помрднувам за секунда и после е се океј. Вчера пред полагање за 10 минути 3 пати ми се деси, а се дешава некогаш и дома. Имам вакви проблеми веќе 5? години(анксиозност), ама бев активен спортист, трчав, тренирав ракомет, теретана се океј, сега се плашам да испаднам да трчам и да вежбам да не ме трефне некаде o_O. Порано сум одел на секакви спортски прегледи и секогаш сум бил топ, иако сум ги чувствувал истие болки само поретко.
Во еден многу стресен период од животот имав болки во градите и почнав д ачитам на интернет. Следниот ден ги добив и симптомите што ги немав, за да бидам комплетна за ангина пекторис.
На крај прочитав дека една од причините може да биде стресот, анксиозноста или слично срање кое може да се имитира симптоми на која сакаш болест.

Како шо рече Агдето: напрај контрола за да си сигурен дека не е нешто друго во прашање. Штом ќе видиш дека се е во ред, опушти се и спортувај. За почеток, вози точак, не мора одма за маратон да трчаш. :)
 
Член од
15 август 2009
Мислења
2.023
Поени од реакции
4.874
Во еден многу стресен период од животот имав болки во градите и почнав д ачитам на интернет. Следниот ден ги добив и симптомите што ги немав, за да бидам комплетна за ангина пекторис.
На крај прочитав дека една од причините може да биде стресот, анксиозноста или слично срање кое може да се имитира симптоми на која сакаш болест.

Како шо рече Агдето: напрај контрола за да си сигурен дека не е нешто друго во прашање. Штом ќе видиш дека се е во ред, опушти се и спортувај. За почеток, вози точак, не мора одма за маратон да трчаш. :)
Јас во еден период се трипав дека имам МС, си ги предизвикав сите симптоми до еден, дури и ослепев на левото око (ОК, на саат време)
Сега никогаш не сум 100% сигурна дели некој симптом е вистински или производ на мојата анксиозност. Психа е факинг заебана ствар:D
 
Член од
12 февруари 2014
Мислења
7.936
Поени од реакции
25.394
Јас во еден период се трипав дека имам МС, си ги предизвикав сите симптоми до еден, дури и ослепев на левото око (ОК, на саат време)
Сега никогаш не сум 100% сигурна дели некој симптом е вистински или производ на мојата анксиозност. Психа е факинг заебана ствар:D
:pos:

Него, сте пробале со хомеопатски лекови наместо Асентри и остало?
 
Член од
15 август 2009
Мислења
2.023
Поени од реакции
4.874
:pos:

Него, сте пробале со хомеопатски лекови наместо Асентри и остало?
И мене сега ми е смешно:D. Ама тогаш не ми беше. Некој да ме убедувал дека може да се случи ќе сум го правела луд

За хомеопатски лекови...Искрено не сум се ни заинтересирала. Не би знаела ни што да побарам. Скоро колега мој даваше на детето хомеопатски лекови за некоја бактерија наместо антибиотици. Needless to say немаа ефект. Некако скептична сум. До сега најефективно ми се покажало физичка активност, пешачење, водно, теретана, спорт. Колку помалку време имам да и посветам на анксионозста толку подобро. Ама пак има денови кога ме парализира. Фала богу во последно време се помалку и тоа без никакви асентри.
 
Член од
6 јули 2011
Мислења
3.829
Поени од реакции
7.711
:pos:

Него, сте пробале со хомеопатски лекови наместо Асентри и остало?
Ја сусм пробала, не за анксиозност за друго и ми помогнале, ама не беше нешто сериозно.
Може грешка ќе бидам сфатена, ама мене најмногу ми помогна сексот. :sekcza:
 
Член од
26 септември 2012
Мислења
8.330
Поени од реакции
7.078
Ја сусм пробала, не за анксиозност за друго и ми помогнале, ама не беше нешто сериозно.
Може грешка ќе бидам сфатена, ама мене најмногу ми помогна сексот. :sekcza:
...........или љубовта..........да не те сватат грешно некои :
 
Член од
10 мај 2015
Мислења
16
Поени од реакции
1
zdravo jas sum nov na forumov

Vaka skoro 5-6 meseci imam problem. Pocna so stresen slucaj i postojani misli i grizi koj me doveduvaa do panicni napadi. So toa nekako se spravuvav me fakaa samo koga premnogu razmisluvav.Posledniov mesec sostojbata mi se vlosi imam konstaten nemir i strav citav mn za psihozi za shizo za poremetuvanje na licnost, postojano mislev deka so mene nesto ne e vo red imav mn napadi dodeka citav i razmisluvav za toa, i sega sostojbata mi e vlosena so konstaten nemir,kako da sum opsednat so tie misli deka nesto mi se slucuva otsuten sum(mislan na problemot) koncentracijata i fokusiranjeto i zadovolstvata vo zivotot mi se namalija. Strav mi e da ispagam da se druzam mislam deka ne se ponasam vo red deka ke me setat deka nesto ne vo red so mene se stapisuvam cel koga treba da prezboram so nekoj nadvor...katastrofa mi e
.
otidov na psihijatar dijagnoza GAP i pijam heleks i elicea 2-3 dena. Samo malce me smirija no se custvuvam otsuten ne mozam da se opustam da bidam istiot kutam uste mi e strav da ne e poseriozno nesto opsesivno razmisluvam za sekoja moja postapka misla dali e vo red,custvuvam deka nesto ne vo red so mene se plasam trajno da ne me smeni voa kako licnost se mi se vrti niz glavava 90% od denot mi e loso. ne znam kako da se spravam
 
Член од
31 март 2008
Мислења
2.580
Поени од реакции
1.885
zdravo jas sum nov na forumov

Vaka skoro 5-6 meseci imam problem. Pocna so stresen slucaj i postojani misli i grizi koj me doveduvaa do panicni napadi. So toa nekako se spravuvav me fakaa samo koga premnogu razmisluvav.Posledniov mesec sostojbata mi se vlosi imam konstaten nemir i strav citav mn za psihozi za shizo za poremetuvanje na licnost, postojano mislev deka so mene nesto ne e vo red imav mn napadi dodeka citav i razmisluvav za toa, i sega sostojbata mi e vlosena so konstaten nemir,kako da sum opsednat so tie misli deka nesto mi se slucuva otsuten sum(mislan na problemot) koncentracijata i fokusiranjeto i zadovolstvata vo zivotot mi se namalija. Strav mi e da ispagam da se druzam mislam deka ne se ponasam vo red deka ke me setat deka nesto ne vo red so mene se stapisuvam cel koga treba da prezboram so nekoj nadvor...katastrofa mi e
.
otidov na psihijatar dijagnoza GAP i pijam heleks i elicea 2-3 dena. Samo malce me smirija no se custvuvam otsuten ne mozam da se opustam da bidam istiot kutam uste mi e strav da ne e poseriozno nesto opsesivno razmisluvam za sekoja moja postapka misla dali e vo red,custvuvam deka nesto ne vo red so mene se plasam trajno da ne me smeni voa kako licnost se mi se vrti niz glavava 90% od denot mi e loso. ne znam kako da se spravam
имаш симптоми на агорафобија. не сум сеуште стручњак но види овде
 

Kajgana Shop

На врв Bottom