I
indigo child
Гостин
Досадно ми е Сатори, а добри дискусии паѓаат со тебе.Рамнотежа на вага е практично невозможно да се постигне, иако јас држам став дека алтруизмот и како концепт е возможен само во теорија, не и во пракса и тоа само ако го исклучиме психолошкиот аспект „ го правиме само она што не прави среќни “.
Што значи, не верувам во тоа дека некој може да биде и двете, кога има само едно. Но себе залажувањето и не е така лоша работа, луѓе изградиле цели кули од карти врз таквиот принцип. Забавно е да се види како младите во суштина веруваат или барем така велат.
Има луѓе кои се секираат за туѓите проблеми повеќе, отколку за сопствените, иако сопствените ги имаат на претек. Значи тоа им ствара нервозаз, дополнителни грижи, стрес...
Муабетот „го правиме само она што не прави среќни “ и „не постои алтруизам“ ти паѓа у вода.
Иначе ја, егоист. Попаметно ми е некако...