Александар Македонски

[Сабазиј]

Александар живеел во време кога човековата перцепција за она што го опкружува, како и за самиот себе на големо се разликувала од таа, да речеме во средниот век, колку што средновековната е различна од денешната. Тешко е да се зборува за менталниот склоп на Александар, затоа што изворите (освен нумизматичките, епиграфските, односно археолошките, а тие не кажуваат многу за психа на одредена индивидуа) за него се од втора рака, често недоволно информирани, пропагандни или омаловажувачки. Некои едноставно се обични измислици и преувеличувања, оти жолт печат и глад за фантастика имало и тогаш. Се разбира, целам на оние што ја опишуваат оваа личност, а кои се од 3,2,1 век пр.н.е. или подоцна. Мислам, ние не знаеме што мислел некој значаен тип кој умрел такаречи вчера, а ќе си правиме муабет за психолошки профил од пред 2300+ години.
Се разбира дека носел некаков оклоп, не бил пешак и секогаш бил придружуван од хетајрите (пријатели - посебна одбрана група негови блиски луѓе, како Антигон, Пердика, Птолемај, Клитарх, Кратер или Хефестион и др.). Бил невообичаено храбар и наместо да гледа од страна учествувал во битките. Па што? Учествувал и татко му, кој имал едно око помалку, едната нога му била покуса, а едното рамо пониско од другото поради скршеница предизвикана од некој потежок удар или пад од коњ.
Опседнатоста со божјото потекло - немало крал, династ или тиранин во стариот век кој не се повикувал на некакво божјо потекло. Тоа претставувало гарант за неговата власт. Во средниот век на пример, се повикувале на тоа дека власта им е дадена од бога, овде дека му се синови или во најмала рака внуци или правнуци . Ако одиме уште 1000-2000 години пред А. ќе видиме дека самите кралеви се прогласувале за богови. И сите тие настинувале, имале пролив, умирале предвреме или ги убивале. Се работи за политика, и вообичаена манипулација со масите, и денес присутна повеќе од било кога. Мајка му на Александар била секако мошне способна и влијателна жена. Била многу религиозна па и синот бил по таа чест. Се почитувале и пророчиштата (гледам овде се употребуба латинско-англиската извитоперена варијанта на зборот), посебно во Додона, Делфи и Сива (последното е во Египет), но далеку од тоа дека А. би забегал до толку, во првите редови гол да се тепа мислејќи дека е бесмртен бог. Пророчиштата биле, ако така сакате, нешто како денешниве експерти, го кажувале она што нарачателот сакал, или очекувал, да го чуе - посебно ако е некој со голема моќ и многу злато. Некои од не толку ретките сурати од историјата кои навистина си мислеле дека се богови се вистинските лудаци од типот на Калигула или Нерон.
Доколку ги следите пишаните извори за А. кои не се многу, ама не се ни малку, ќе видите една генијална политика на мошне разумен, образован и далековид гениј. Секако дека си имал мрачни епизоди, но општата слика е дека мошне добро знаел што прави.
Инаку во историската наука има повеќе сфаќања за тоа кој бил А. Едно од тие е и, одамна отфрлено, од здраворазумски причини, дека тој бил некаков генијален лудак со неверојатна среќа, на кого се му одело од рака.

 

[Спенсер]

Среќата ги прати храбрите

И го пошутвам ради тоа што самиот учествувал во битките... а не ако останатите команданти,од фотења (у тоа време коњска кочија или слично)

А и шлемот,не игра којзнае колкава улога во заштитата... ако некој те ѕвекне во глава,готов си

За тоа дека бил во првите борбени редови... зависи,со неговата тактика и формација,фалангата е секогаш прва борбена линија.... така да,Ацика со својот Букефал и останатите елитни коњаници,незнам колку можел да е во први борбени редови

 

[HIPnoticHOPkill]

Ја ке ти кажам брат добро си констатирал,тајната на александар е всушност у тајната,интензитетот на една мисла вкоренета во потсвеста на чоекот може да напраи чуда,биди сигурен во тоа плус имал кралски третман,бил поврзан со повисока сила со самиот интензитете на емоции и рекации ,од сето тоа вкоренето во психата тој бил како предодреден да го осви светот како што и секој човек е предодреден за нешто што и да не е освојување на целиот свет сепак е од голема важност за целото човештво но сепак тајната ,не дека тааа била измислена туку е само концепт на правила кој се евидентирани од повеке луге има главно влијание во успехот на многу луге пошто тајната единствен начин за да функционира преку тебе е преку лјубовта,лјубовта те приближува до работите што ги сакаш,ист е и концептот на сите религии само што мислат дека бог е суров,александар имал еден од најдобирте учители аристотел,кој пак учел од платон еден од првите просветлени души,кој го користеле и го знаеле законот за привлечност,тоа е и пдговорот зашто Платон не зимал материјални добра бидејки знаел како да стигне до се што му треба,така и але3ксандар и многу други мокни луге низ историјата,ако си запознаен со сикрет користија навистина го мења животот од корен never worry just keep your eyes on the prize ))

 

[Mac))]

Е! Е!
Прекрасен одговор
Ги опфати сите ствари, али темава е отворена во филозофија и психологија баш поради втората точка
Неговата мајка го задоила со мисла дека бил Бог.
Уште од раѓање тој "знае" дека е Бог.
Таа била онаа мисла која го двоела од другите. Мисла што бидејќи толку била вкоренета во неговата психа го направила токму тоа, Бог.
Шансата да преживееш толку битки, а притоа да не седиш од страна и да гледаш (Пошо кењате "од кај знаеш дека влагал прв, буааа :cry:") е просто еднаква на нула.

Муабетов, колку и да несакам да го наречам така, е "Тајната".
Моето следно прашање е, а и молам дискусијата да продолжи да се одвива во тој правец, дали стварно верувате дека поради таа мисла Александар го постигнал сето тоа што го постигнал, или пак верувате дека тоа можеби повеќе зависи од среќа, обученост, снага etc...?

Не можеш да симплифицираш така.

Он може да мисли и да прави што сака, ама треба да се погодат и ред други ствари за да успее. Тоа што не го раниле во битка е чиста среќа, нема везе со state of mind. Он може да мисли дека е Бог и да рипне од 20ти спрат, па среќа што немале стокатници тогаш. : )

Значи он како и да мислел во себе, потенцијалот го остварил бидејќи му се погодиле и сите други работи што требале да му се погодат. Да не му се погоделе, ќе умрел од копје у глава. И сега фали некој да дојде и да ти каже "Па може стварно бил бог, ете ти доказ ради болдираното!"

 

[HIPnoticHOPkill]

Не можеш да симплифицираш така.

Он може да мисли и да прави што сака, ама треба да се погодат и ред други ствари за да успее. Тоа што не го раниле во битка е чиста среќа, нема везе со state of mind. Он може да мисли дека е Бог и да рипне од 20ти спрат, па среќа што немале стокатници тогаш. : )

Значи он како и да мислел во себе, потенцијалот го остварил бидејќи му се погодиле и сите други работи што требале да му се погодат. Да не му се погоделе, ќе умрел од копје у глава. И сега фали некој да дојде и да ти каже "Па може стварно бил бог, ете ти доказ ради болдираното!"

Дечко како горе така доле, како внатре така надвор,затоа ти викам дека се е стејт оф мајнд он бил уфуран дека е бог,не дека никат не го раниле али на некој начин бил непобедлив сепак имал мали повреди после битка,и токму тоа што бил сигурен во себе,сите работи му се подредиле како што треба незнам што да ви кажам ако нешто правите у животот тогаш сонувајте големи ствари еден ден ке се остварат сигурно.

 

[Фанатик]

Даниел 8:5,7,20,21
Езекија 26:4,12
Даниел 8:8
Еремија 51:26
Даниел 11:4
Даниел 8:8,22

Анализирајте.

 

[theTinule]

Ако си stupid as fuck и се џитнеш пред кола, ни state of mind ни нишо не те спасува.
Тебе може мајка ти колку сака да ти го пере мозокот дека си бесмртен, ако толку ти сече и се џитнеш пред кола да испробаш, ќе умреш.

Дефинитивно тоа што бил убеден дека е бесмртен му влијае на психата: на концентрација, на чувството на супериорност, на контрола над ситуацијата, ама тоа не го направило бесмртен.
Мислата е таа што го направила поспособен, подобро да ја следи целата сигуација и физички да биде поспретен.
Не е никаква магија, никаква тајна, туку едноставно перење мозок на самиот себе: Јас можам да го направам ова, јас ќе го направам ова, јас утре ќе идам кај Роксана у кревет и ќе се осеќам жив, пошо ќе пазам да не ме упука некој со стрела сеа додека се тепам.
Таа способност да се бори толку добро, му е поттикната од мислата.
Не е никакво чудо, не е никаква надмоќ, не е никаква среќа или што и да е апстрактно или духовно.
It's just our mind controlling our body.
At least I think so. -.-

 

[Shellshock nam67]

мислам најголемо влијание кај него одиграла илијада ( во неговата перница имало само две работи илијада и камата ) се носел со идејата да биде и тој херој како нив па макар и да го даде својот живот него на некој начин му била важно името негово да го запамти светот кога отишол за мала Азија ги направил сите адети го посетил гробот на ахил принесол жртва на боговите а и самата мајка го бодрела дека е потомок од Херакле има низа фактори кои влијаеле на него ама сепак мислам пресудна е илијада бил фасциниран од хероите.
ХРАБРОСТА Е ЛУДОСТ НЕ ЗА ЏАБЕ СЕ РЕКЛО

 

[Darling]

Нели темава одговара повеќе во историја?
...
Секој би имал почит и страв да знае дека младо момче скротило див коњ.
Друга работа што ја имал Александар е големата харизма. Со тој дар, тој имал почит од секого освен се разбира дрдорковците одоздола, па им ја затнал муцката, со што добил поголема стравопочит.
Се докажал на сила и на мудрост, па знаел дека некој ќе размисли два пати пред главечки да го нападне.
Со тоа што почнале да кружат муабети на времето дека е син на бог, можеби на времето со тој памет имале прпа да не ги сотре некоја клетва со тоа што ќе го нападнат директно.
И сигурно бил сигурен во себе. Моќта на потсвеста. Fortune favors the bold.

 

[Shellshock nam67]

Нели темава одговара повеќе во историја?
...
токму тоа првиот тест го имал во битката со теба грчките градови и држави во знак на одмазда го разурнал до темел зато Грците дури бил жив се плашеле од него како од нјголема чума

 

[El 'Borracho]

колку шо не ги разурнал грците то чудо некое... ако зборуваме за прав македонец тоа бил Филип II... Александар Макдеонски бил космополит... тој Грците ги придобил... учел од најдобрите грци за да можи на крајот да ги потчини со нивните "финти"... истото го направил и со секоја една држава што ја освоил, за на крајот да ги измеша сите три контитенти со познатата свадба каде се венчале 10 000 парови... немој сеа со напади одма али Александар никогаш не се борел против грците... едноставно дипломатски ги освоил и ги споил со македонците... таа е вистината а и ние и грците тргаме конци чиј бил Александар

 

[Shellshock nam67]

колку шо не ги разурнал грците то чудо некое... ако зборуваме за прав македонец тоа бил Филип II... Александар Макдеонски бил космополит... тој Грците ги придобил... учел од најдобрите грци за да можи на крајот да ги потчини со нивните "финти"... истото го направил и со секоја една држава што ја освоил, за на крајот да ги измеша сите три контитенти со познатата свадба каде се венчале 10 000 парови... немој сеа со напади одма али Александар никогаш не се борел против грците... едноставно дипломатски ги освоил и ги споил со македонците... таа е вистината а и ние и грците тргаме конци чиј бил Александар

грешка си пријателе најголемата битка со грците не била на херонеја во 338 гпне туку на Гавгамела каде во редовите на Дариј 3 имало и Грчки платеници и тоа во првите редови далеку побројни отколку во теба или на Херонеја

 

[El 'Borracho]

грешка си пријателе најголемата битка со грците не била на херонеја во 338 гпне туку на Гавгамела каде во редовите на Дариј 3 имало и Грчки платеници и тоа во првите редови далеку побројни отколку во теба или на Херонеја

искрено брат за ова прв пат слушам ако можи да дознаам од каде ти е ова искрено ме интересира... пошто јас не ја гледам логиката грци да се борат од страна на Дариј пошто Персија била најголем противник на хелените :/

 

[Индиско оревче]

Прашањево беше поставено и во некои претходни постови, но мислам дека не му се обрати доволно внимание, а сметам дека е важно.
Колку е сигурно дека Аце не носел шлем? И кои се тие други докази, освен мозаикот?(Гадхејтасол мислам спомна за други докази и записи, ако не грешам) И колку се веродостојни?
Мозаикот мислам дека и не е многу многу за верување, можно е на уметникот да му се „испуштил“ шлемот(намерно или ненамерно) со цел да прикаже како изгледал Александар Македонски, што не е ни забрането, ниту пак невозможно... не секогаш работите се прикажуваат буквално како што биле/се.

А и покрај тоа што Аце „имал“ божествено потекло, што воедно му давало храброст и сила, не верувам да му ја спасиле главата(буквално) во многуте битки... бидејќи и во противничките војски имало јаки, храбри, луди војници, а на тоа добро е да го додадеме емоционалниот афект во кој се наоѓале за време на битките. Колку и да верувал во наметнатите идеи, не зависело се’ од „јачината“ на неговите мисли бидејќи не бил сам и изолиран. Се работи за материјален свет во кој е нормално и очекувано да добиеш удар во глава - нели шлемовите се измислиле со цел да се заштитат војниците, значи имало Реална потреба.

Од друга страна, Аце и војската имале навистина големи успеси. На што се должат тие? Сигурно не САМО на мислата дека се многу јаки Имале нешто за што другите не знаеле, а имало потекло од материјалниот свет.

 

[Strenght]

Прав војсководец.. Не се плашел од никого тоа е она што ги мотивирало македонците да се борат..

Персијците биле премногу но нивниот цар седел на столче и гледал како умираат за на крај тој да избега и да се спаси..Тоа не е пример..
Ако твојот цар прв оди во битка,па тоа е ОГРОМЕН морал и потик за војна..Затоа освоил толку територии и затоа ќе биде запаметен.. Но ништо не трае вечно ама неговата слава ќе биде вечна