- Член од
- 7 октомври 2008
- Мислења
- 6.055
- Поени од реакции
- 6.443
Џингис-хан - Александар 40-12
Монголија го слави својот херој со многу поголеми статуи и со повеќе именувања јавни објекти според него, отколку што тоа ние го правиме со славниот антички војсководец
Македонија не само што не е единствена во светот со процесот на величање на своето славно минато (често нарекуван антиквизација) туку во тоа можеби ќе мора да се задоволи само со второто место, со оглед на сериозната конкуренција што и доаѓа од Монголија.
Многу процеси што се одвиваат во таа централноазиска држава, позната како татковина на најголемиот освојувач Џингис-хан, потсетуваат на случувањата кај нас. По повеќедецениското комунистичко владеење, во кое Монголците морале да се воздржуваат од величањето на својот херој, од пред неколку години се впуштија во силна кампања за повторно освојување на светот со промоцијата на тој лик. Кај нас воздржувањето од идентификацијата со Александар Македонски беше поради комунизмот и за да не ги лутиме Грците, но сé се смени пред половина деценија.
Така, авионите во престолнината Улан Батор слетуваат на аеродромот „Џингис-хан“, исто како што тие во Скопје се приземјуваат на „Александар Велики“. Во Монголија сега може да се студира на универзитетот „Џингис-хан“, да се престојува во истоимениот хотел, да се купат вотка, енергетски пијалак или цигари со неговото име, а сето тоа да се плати со пари на кои е отпечатен ликот на ханот.
Македонија овде малку заостанува. Имаме хотел што се вика „Александар палас“, иако официјално не му е посветен на античкиот војсководец, но наместо на универзитет, неговото име го ставивме на автопат, а го нема многу ни на полиците на супермаркетите. Освен во именувањето на некои вина, според него или неговиот коњ.
Но заостанувањето е многу големо ако се споредат статуите на втората најголема империја во светот (Џингис) и на 24-тата (Александар). Монголскиот хан качен на коњ се извишува 40 метри, во внатрешноста има и лифтови со кои може да се стигне до коњската глава, а е поставен врз основа висока 10 метри, направена како зграда.
Според тоа, Александровата статуа од 12 метри, планирана на плоштадот „Македонија“, заедно со десетметарскиот постамент со фонтана, може да го достигне само коленото на Џингисовиот коњ.
Претекнати сме и во брзината. Нивната статуа е готова од лани, нашата ќе се прави уште една година.
Можеме да се тешиме само со тоа дека ги претекнавме Монголците во трошокот. За нивната скулптура од нерѓосувачки челик, заедно со внатрешната опрема и со целосното уредување на зградата-постамент, се потрошени 4,1 милиони долари, пренесува „Њујорк тајмс“ во статијата насловена „Џингис-хан повторно владее со Монголија, во пиар-кампања“. Само леењето на Александар во бронза, кое се прави во леарницата „Фернандо Маринели“ во Фиренца, чини 4,5 милиони евра или 6,4 милиони долари, како што соопшти пред некој месец градоначалникот на Центар Владимир Тодоровиќ. Вкупните трошоци, кои ја вклучуваат и фонтаната, авторските хонорари, административните трошоци и друго, достигнуваат осум милиони евра, два и пол пати повеќе отколку за нивната статуа.
Освен тоа, тамошните граѓани не мора да се грижат дека се трошат пари од нивните даноци, бидејќи статуата е проект на приватна компанија, која околу неа треба да изгради и тематски парк, да постави 200 традиционални монголски шатори што ќе служат за сместување гости, како и да го збогати со други содржини. И нашите споменици треба да ја збогатат туристичката понуда на главниот град, но ги гради државата, а наместо шатори, до нив ќе се прават приватни луксузни хотели...
Виолета Ачковска: Склеротични општества
Процесите овде и во Монголија се слични поради дисконтинуитетот во проучувањето на историјата што комунизмот го наметна во двете земји, смета професорката по историја Виолета Ачковска.
- Во југословенското време се бараа историски корени на таа држава, па поради средновековието и југословенството беше жртвувана античката историја. Во учебник од 1953 година тој период е опишан во одвај три реда. И во Монголија комунизмот сакал да го избрише најславниот период од историјата на земјата. Но неизживеаното мора да се изживее, не смее да се потиснува. Општество што не сака да го помни своето минато е како склеротичен човек. Терминот „антиквизација“ е само грд збор што го измислија критичарите - објаснува Ачковска.
Илија Ацевски: Минато пославно од сегашноста
Кога некој бренд од минатото е поголем од сé што се случува во сегашноста, искушението на властите да го искористат е преголемо, вели професорот по социологија Илија Ацевски.
- Тешко се објаснуваат овие феномени. Во нашиот случај, кога некој национално нé притиска, одделуваме некои елементи и ги истакнуваме. Таквите политики обично се потпираат и на популистичка патерица. За нас Александар Македонски е голем бренд и затоа се користи за промоција - додава Ацевски.
http://novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=10410105384&id=9&prilog=0&setIzdanie=22099
Dve drzavi tolku daleku a tolku slicni...Porano najgolemi imperii, podocna komunizam a denes problemi so komsiite...
Ocigledno i tie kako i nie so godini go potisnuvale onaa na sto treba da bidat najmnogu gordi...No za razlika od nas Mongolcite bez rezervi go slavat golemio vojskovodec...
Монголија го слави својот херој со многу поголеми статуи и со повеќе именувања јавни објекти според него, отколку што тоа ние го правиме со славниот антички војсководец
Македонија не само што не е единствена во светот со процесот на величање на своето славно минато (често нарекуван антиквизација) туку во тоа можеби ќе мора да се задоволи само со второто место, со оглед на сериозната конкуренција што и доаѓа од Монголија.
Многу процеси што се одвиваат во таа централноазиска држава, позната како татковина на најголемиот освојувач Џингис-хан, потсетуваат на случувањата кај нас. По повеќедецениското комунистичко владеење, во кое Монголците морале да се воздржуваат од величањето на својот херој, од пред неколку години се впуштија во силна кампања за повторно освојување на светот со промоцијата на тој лик. Кај нас воздржувањето од идентификацијата со Александар Македонски беше поради комунизмот и за да не ги лутиме Грците, но сé се смени пред половина деценија.
Така, авионите во престолнината Улан Батор слетуваат на аеродромот „Џингис-хан“, исто како што тие во Скопје се приземјуваат на „Александар Велики“. Во Монголија сега може да се студира на универзитетот „Џингис-хан“, да се престојува во истоимениот хотел, да се купат вотка, енергетски пијалак или цигари со неговото име, а сето тоа да се плати со пари на кои е отпечатен ликот на ханот.
Македонија овде малку заостанува. Имаме хотел што се вика „Александар палас“, иако официјално не му е посветен на античкиот војсководец, но наместо на универзитет, неговото име го ставивме на автопат, а го нема многу ни на полиците на супермаркетите. Освен во именувањето на некои вина, според него или неговиот коњ.
Но заостанувањето е многу големо ако се споредат статуите на втората најголема империја во светот (Џингис) и на 24-тата (Александар). Монголскиот хан качен на коњ се извишува 40 метри, во внатрешноста има и лифтови со кои може да се стигне до коњската глава, а е поставен врз основа висока 10 метри, направена како зграда.
Според тоа, Александровата статуа од 12 метри, планирана на плоштадот „Македонија“, заедно со десетметарскиот постамент со фонтана, може да го достигне само коленото на Џингисовиот коњ.
Претекнати сме и во брзината. Нивната статуа е готова од лани, нашата ќе се прави уште една година.
Можеме да се тешиме само со тоа дека ги претекнавме Монголците во трошокот. За нивната скулптура од нерѓосувачки челик, заедно со внатрешната опрема и со целосното уредување на зградата-постамент, се потрошени 4,1 милиони долари, пренесува „Њујорк тајмс“ во статијата насловена „Џингис-хан повторно владее со Монголија, во пиар-кампања“. Само леењето на Александар во бронза, кое се прави во леарницата „Фернандо Маринели“ во Фиренца, чини 4,5 милиони евра или 6,4 милиони долари, како што соопшти пред некој месец градоначалникот на Центар Владимир Тодоровиќ. Вкупните трошоци, кои ја вклучуваат и фонтаната, авторските хонорари, административните трошоци и друго, достигнуваат осум милиони евра, два и пол пати повеќе отколку за нивната статуа.
Освен тоа, тамошните граѓани не мора да се грижат дека се трошат пари од нивните даноци, бидејќи статуата е проект на приватна компанија, која околу неа треба да изгради и тематски парк, да постави 200 традиционални монголски шатори што ќе служат за сместување гости, како и да го збогати со други содржини. И нашите споменици треба да ја збогатат туристичката понуда на главниот град, но ги гради државата, а наместо шатори, до нив ќе се прават приватни луксузни хотели...
Виолета Ачковска: Склеротични општества
Процесите овде и во Монголија се слични поради дисконтинуитетот во проучувањето на историјата што комунизмот го наметна во двете земји, смета професорката по историја Виолета Ачковска.
- Во југословенското време се бараа историски корени на таа држава, па поради средновековието и југословенството беше жртвувана античката историја. Во учебник од 1953 година тој период е опишан во одвај три реда. И во Монголија комунизмот сакал да го избрише најславниот период од историјата на земјата. Но неизживеаното мора да се изживее, не смее да се потиснува. Општество што не сака да го помни своето минато е како склеротичен човек. Терминот „антиквизација“ е само грд збор што го измислија критичарите - објаснува Ачковска.
Илија Ацевски: Минато пославно од сегашноста
Кога некој бренд од минатото е поголем од сé што се случува во сегашноста, искушението на властите да го искористат е преголемо, вели професорот по социологија Илија Ацевски.
- Тешко се објаснуваат овие феномени. Во нашиот случај, кога некој национално нé притиска, одделуваме некои елементи и ги истакнуваме. Таквите политики обично се потпираат и на популистичка патерица. За нас Александар Македонски е голем бренд и затоа се користи за промоција - додава Ацевски.
http://novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=10410105384&id=9&prilog=0&setIzdanie=22099
Dve drzavi tolku daleku a tolku slicni...Porano najgolemi imperii, podocna komunizam a denes problemi so komsiite...
Ocigledno i tie kako i nie so godini go potisnuvale onaa na sto treba da bidat najmnogu gordi...No za razlika od nas Mongolcite bez rezervi go slavat golemio vojskovodec...
колку интересно звучи. Баш за да се гордееме со тоа.
