Тоа не е едноставно прашање али ќе ти кажам на кратко. Во тоа време, кога настанувало христијанството Евреите биле најголеми неприатели на Рим. Ри бил во постојана војна со нив, се кревале востанија, римски легии биле поразувани, секогаш имало отпор на еврејите кон римската окупација. Христијанството кое се ширило и надвор од Јудеја, било постојано под удар на рмската власт затоа што од почеток нивните верувања и обреди биле чисто јудејск. Се молеле во синагоги, ја читале тората.... Бесот на римската власт и народ често се обрушувал на нив. Затоа и природно христијаните направиле се за да се одалечат од јудаизмот и застанат на страната на Рим. Првите христијани по ништо не се разликувале од евреите, се молеле во храмот, принесувале жртви, се обрежувале, ја почитувале саботата.. Али невољата ги натера да ја сменат саботата во недела (недела беше свет ден во римското царство) го прогласија 25 декември како роден ден на ИСус (25 декември беше најголем верски празник на пагански рим) напишале свои текстови (нов завет) во кој евреите се предавници лоши кои му го предале Исуса на римјаните и буквално ги натерале кутрите беспомошни римјани да го распнат, па во тие текстови Пилат кој бил злосторник и крволочен управител, е издигнат на ниво на добродушен и наивен светец, рмски стотник забележува дека Исус е навистина син божји, а евреите сите редум од свештеници и народ барале Исус да се убие од чиста злоба и пакост. Со таква политика христијанството се доближи до власта и полека стана државна религија и се одвои од оне кои биле прогонувани и убивани. Низ евангелието може да се следи тој процес и да се забеллежат низа недоследности и противречности на тој процес , на премин од една еврејска секта до против еврејско и проримско верско движење.
Исус, никогаш и не сонувал да основа религија, тој бил ортодоксен јудеец, кој живвотот го дал во борба против Рим и римекста окупација, а неговите следбеници (генерации подоцна) станале дел од тие окупатори и прогонувачи на неговиот сопствен народ