Имаше тензии со Косоварите одамна, само се гураа под тепихот проблемите неколку децении за време на Тито се заташкуваа проблемите. А имало континуирани притисоци врз Србите додека Косоварите имале автономија во Југославија, дури и силувања на монахињи во манастирите.
А за време на СФРЈ Словенците и Хрватите во Председателството на СФРЈ често ги подбуцнуваа Косоварите.
Во 1989 на Видовден на Газиместан и одбележувањето на 600 години од Косовски бој, од политичарите не дојде само Стипе Месиќ -а во тоа време беше дел од претседателството на СФРЈ како претставник на СР Хрватска, и не дојдоа Цимерман амбасадорот на САД во СФРЈ и амбасадорот на Турција во СФРЈ.
Тоа доволно кажува дека уште во 1989 на некои им пречело одбележувањето на битката. Некои битката ја планирале, така да и на овој и на оној начин некои процеси и случувања се неизбежни.
Да опстоела Југославија како лабава конфедерација, Словенците и Хрватите уште повеќе би работеле во полза на Косоварите.
За споредба, во 1999 Србите сами издржаа 78 денови бомбардирање, а во 1941 година во Априлската војна кралската армија на кралството Југославија беше поразена за само 12 денови.
Беа поразени за 12 денови од причина што во таа кралска армија имаа ,, петта колона '' еден куп предавници и дезертери и шпиони- народи кои во Првата светска војна беа на спротивната страна и дел од Австро-Унгарија, народи кои продаваа информации на Германците, и со тоа само ги демотивираа припадниците од Српскиот народ во таа кралска војска.
Во 1999 година Србите немаа во војската предавници од тие народности, и издржаа 78 денови, иако многумина во САД мислеа дека за 3- 4 денови ќе паднат.
