Драга Кајгана (виртуелен дневник)

  • Креатор на темата Креатор на темата Acid
  • Време на започнување Време на започнување
Правам вчера муабет со колешка и ми објаснува зошто се разведува од мажот и а пази, 25 години, германка со 2 години дете. Причината за развод била: не ишле нигде, досадно и било, мажот и бил премногу уморен после работа, немале редовен секс и сакал да се игра со детето или игри на плејстејшн. Не ја слушал, ваков бил, онаков бил.
И и викам, да ти кажам право и ја би се развел и она нелии?!! Да, да и ја не би трпел таква жена што све и смета. Ми се налути и нејќеше да ми збори цел ден после.
А таман бев спремен да и помогнам околу редовниот секс.
Повеќе сум загрижен што младото украинче ми го земала под крило и ја учи да биде жена, а оно ми има добар потенцијал за женачка, ќе морам од понеделник организирана акција, со посед на топка да играм, доста чекав нафрлени топки.
 
ТИ СИ ШЕФОТ НА ТЕМУ? ЌЕ ТИ ЕБАМ МАТЕР КАЈ МИ Е ТАБЛЕТОТ?????:vozbud::pos:

Шала на страна, али пола чаршија ја затвори срањево во градот. Добар пар фармерки испод 4-5 илјади скоро и да нема, а јас сум катастрофа за купување облека онлајн. Ако не го пробам како ми стои може да ми гарантираат и дека е од памук од еднорог, џабе.
 
Нарачав од тему наочари за сонце.
Нит сонце, нит месечина се гледа....Треба бело стапче да праќаат заедно со наочарите.
Купувај како да си слепец, а не милионер.
Ебати рекламата.
 
Официјално помина една недела откако почнав да ги бркам моите соништа. Она што го забележав кај себе е дека се чувствувам исполнето бркајќи ги моите соништа. Отсекогаш сум го сакал ова. Не сакам друга работа, никогаш. Ја сакам само оваа работа. Мојата работа. Мојот живот не се чувствува како да има цел ако не го правам ова. Бог не ја ставил оваа визија во мене ако сакал да не успеам. Секако, како потприродно суштество каков што е, тој сака неговото создание да успее. Јас сум роден за ова. Размислував за ова секој ден од годината откако зедов година пауза од тоа. Не можев да се тргнам од мислите. Непроспиените ноќи. Анксиозноста. Стресот. Претерувањето со размислувањето. Но, сега се чувствувам многу подобро. Како да сум во мир со себе затоа што го бркам единственото нешто што го сакам. Татко ми сè уште чкрипи за факултетот од време на време, но сега се чувствува како да е само шум во позадина. Дури и не го забележувам поголемиот дел од времето. Сè што кажува е бесмислено. Тој е бесмислен за мене. Веќе не ми е гајле за него. Само сакам да си оди и воопшто не го сакам во мојот живот. Откако ќе се осамостојам, планирам целосно да го отсечам. Тој не ме заслужува. Го изградив ова срање цигла по цигла. Не ми предложи да одам во теретана. Воопшто не ми предложи да ги бркам моите цели. Него го интересираа само парите. Не го интересираше да ме прашува што сакам да постигнам во животот. Не ме праша што ме исполнува. Животот не е само избор на ебана диплома како доктор или инженер. Тоа е бркање на она што го сакаш и заработка од тоа во исто време. Што, по ѓаволите, мислиш дека ќе правам 6 години на факултет, задача по задача, испит по испит, фрлајќи го мојот живот? Фрлајќи ја мојата животна цел? Да ја отфрлам целата ебана причина зошто воопшто сум стигнал тука и за што сум создаден? Животот не е ист за мене во споредба со другите луѓе. Тие немаат цели и соништа големи како галаксии. Тие немаат никаква цел во животот. Тие едноставно одат со текот, каде што ќе ги дува ветерот, таму ќе слетаат. Бесмислено. Моите соништа се да постигнам сè што некогаш сум посакал. Кога моето семејство вели „Сите ваши желби ќе се остварат“, но кога ќе дојде време тие желби да се остварат, сите одат против тоа. Сите одат против водењето на тој бизнис, ризикувањето пари за да се добие, велејќи дека е само губење време или измама и едноставно да одам на факултет како и секој друг. Мојата цел е да купам голем луксузен Мерцедес за мојата девојка со голем букет поголем од неа. Прилично сум сигурен дека луѓето со факултетска диплома дефинитивно купуваат скапи Мерцедеси со нивната редовна плата. Не сум роден за просек. Веќе сум убеден дека сум повеќе од само да одам со сите други. Никогаш не се вклопувам во училиште. Никогаш нема да се вклопам. Никогаш нема да имам нешто заедничко со луѓето во моето училиште. Никогаш никогаш. Тие воопшто не се поврзани со мене. Немаме ништо заедничко. Нивните празни мозоци немаат ништо заедничко со мене. Мојата цел е да добијам 100.000 долари месечно. Но, првите чекори се да добијам 1.000 долари, 2.000 долари, 5.000 долари, 10.000 долари итн. Ќе биде многу полесно да се достигне 100.000 долари месечно во споредба со достигнувањето 10.000 долари месечно како почетник. Имам толку многу да научам што ќе треба да надоместам.

Веќе не е прашање дали, туку прашање е кога. Не се сомневам дека ова нема да функционира. Ќе функционира затоа што јас сум тој што се труди кога никој друг не го прави тоа.
 
Драга,

Многу лесно се приметува човек растеретен од станбен кредит, сметки, деца. Тоа се гоу гетери кои уште веруваат во сонови и дека нивната цел на постоење билa врзана за професионален успех.

Oh boy, do I have a news for you.
 
Многу мрзам кланови на социјални мрежи. Ве има и овде. Смешни сте. Мора да си лајкнат секој пост, па дури и кога се треска глупости, за поддршка.
Со шо се замарате еј. И тоа луѓе со деца.
 
Драга

Ниту е веќе лето,
Ниту почнува есента.

Тоа време е невреме.

Душа на море ми сака ,а ми сака планина душата.

Најубавото време и месец септември, лепота
Капини, Дренки,Грозје ... Печурки .

Ах колку е убав животот.
 
ДК,

Прв ден на работа после одмор.
Дал да се умијем или убијем беше буквално.
Ми се иде на море. Није овај град за мене.
Ама ќе биде.
Слушам иде споен викенд и немам работа уште, мјау.

Ај убава работна недела. И да не игра многу метлата :D
 
Прв ден на одмор, Септември, најубавиот месец и период во годината.

Сабајлево станувам во 11,одморен, и полн со елан, утре ќе одиме на планина да одмориме. Решивме летово така, на планина, малку поскромно, ама мене ептен мерак ми се прави, не сум бил летно време на планина а баш одговара на мојот мрзлив карактер. Сабајле кафенце, планови. И викам колку време ќе издржиме да не се скараме овие 2 недели, јас давам фора до сабота, се смеам. Добив кисел поглед и жолчен одговор дали сум сакал да оди кај нејзините. Уште па да и кажав :facepalm:

Како секој вреден трудољубив исполнителен "машки партнер" прашав што ќе јадеме, вели од тие убавите ѓевреци. Допивам кафе, набрзинка се облакам и симнувам доле. И нормално, кој друг ако не мојата кола како што само она знае да ми го поебе денот и буџетот - не пали. Ни од прва, ни втора, ни десетта, не вергла ама ич. Ајде ок, веројатно стартер е, вртам кај мајсторот, не крева. Вртам втор пат, спушта. Не ми се свиѓа ова. Ми врти од вибер, си викам овој не е во градов. Среда се враќал од одмор. И не ми се носи на друг мајстор, ќе чекам. А баш ја помислив дека е добра, пола година како помина кога пишував за моите патешествија тука. Од сите денови и ситуации, баш денес, пред одмор. Ај ќе одиме друг ден, до петок ќе отидеме, живи здрави да сме.

А лош период е, вчера лифтот на сред ни застана, кога снема струја, се изненадив колку сум смирен и сталожен, малтене ќе кажеш немам животни инстикти. Други некои лоши работи се случија периодов, многу полоши од ова, ама све се надминува. Бог кога не создал, не заборавил во истиот момент, се повеќе ми се свиѓа мислава.
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom