Еее златна наша да си,
Штета што те изедева од унутра, без разлику колко далеко ќе отидемо, само едно место е дом, на само едно место се осеќам дома кд се врату, све друго може да биде сас триста данци и катанци и да трешти украсено сас злато ама наше си е наше.
Е сга, штета што наше одамна не е наше него шиптaрско и у свое наше биднасмо граѓани у втор ред а главни кумови на тој бесва, буквално твои деца и чеда.
Ако кроз историју смо биле условувани од надворешни фактори и наша историја била испишани силом или милом од странски фактори, за жал, за личан интерес твоја судбина ќе биде трагична зашто веќ одамна, боримо се против наши, људи што некои ги викамо братучеди, роднине, другари од школу или комшие. Е тија те умрева, штабски пацови и политички функционери, продадени душе. Не су ни криви шиптaри што искористива сваку можну прилику за гол, нити грци, нити па ќе ни бидев бугари криви, криви су овија наши „људи“ ако су уопште људи сас морал и етику. Тој е.
Ама куде и да смо, твоја историја, име и богатство е у нас, док живимо и дишимо, ми ќе знаемо од куде смо и какви смо, не ни треба никој да ни потврди, негира или аминуе, Македонија вечна!
<3