Се е во бунило во главата и душата, се мешаат мисли, чуства и приказни.
Искрено да ти кажам поемата ја поставив како сон или желба.
Темелите беа како основа за наредниот сон, одкако ќе се разбудам од овој, секоја наредна средба со неа ќе биде дел од "темелот" за нашето заедничко дружење во нашите глави, поради тоа што во реалниот свет и двајцата сме сонувачи и си ставаме замислени пречки до нашата љубов па сонот е единственото место кај што се наоѓаме без никој да не не задева.
Јас не се изјаснив доволно читко, но мило ми е што тоа создаде некаква слика кај тебе...каква и да е
