Самосожалувањето ни е посилно отколку желбата за борба и одбрана на нешто. Сум се обидувал да дефинирам каков карактер носиме, но не сум успеал. А најинтересно ми е што секогаш другите имале поголем респект кон нас отколку ние самите. Па секогаш се тешам дека имаме некаква харизма за која ни сами не сме свесни, а која скриено ни помага знаејќи ние колку инертни сме за се и сешто, посебно за националните интереси. Така што се надевам дека токму таа харизма ќе не спаси од она што многумина веќе го сметаат за завршена работа.:smir: