Најголем проблем е негативната енергија што создава околу клубот. И за тоа сме делумно криви самите ние, фановите. Медиумите како медиуми, ќе подгреваат работа секогаш со разни статистики за да си измислат поента. Ама дефинитивно и нашите реакции, како фанови на Јунајтед, влегуваат во главата на играчите.
Ние може до утре да дискутираме и да правиме споредби меѓу Де Геа и Онана, но каде е ќарот на Манчестер Јунајтед како тим од ваквите дискусии? Секогаш сами си ги осудуваме играчите на пропаст. Де Геа е завршена работа, треба да гледаме напред и тоа е тоа. Факт е дека Онана киксна и во двата дуели од ЛШ и има огромна одговорност за тоа што имаме 2 порази од 2 меча. Океј е за тоа да се искритикува, исто како што е океј да се постави прашањето зошто Тен Хаг пак не го игра тоа што го замислил со трансферот на Онана. Меѓутоа да правиме смешни споредби со Де Геа од пред 5-10-15 години, апсолутно нема никаква смисла. Едвај 2 месеци е во клубот, и го сакале тоа или не, тука е и е прв голман во тимот. Дајте му малку време, смирете ја топката и доста со негативноста, па ќе видиме што ќе излезе од транасферот на крај.
Исто се случуваше и со Маунт. Со 60 минути изиграни ние одлучивме дека е флоп. Повредата мислам дека му дојде во прав момент на него, па сега веќе 3 меча по ред е една од малкуте светли точки во тимот.
Шансата на Рашфорд некни, кога место да даде гол, го чекаше Бурно и го утна пасот на крај, исто сум сигурен дека е производ на критиките дека многу често шутира. Не е дека критиките не беа на место за одредени ситуации, меѓутоа начинот секогаш ни е преагресивен и се гледа само она лошото во играчот.
