Југославија беше една од ретките земји во кои населението можеше да има пообјективна перспектива за светот, блоковската поделеност и при маалските разговори послободно да се определи за една од страните. Секако, јавниот наратив беше - нашата страна е најдобра и најуправо, а не САД или СССР.
Повеќето мои другари (би рекол сите) беа, во тие детски муабети, за СССР. Највеќе заради идеолошката блискост, која СССР ја имаше со СФРЈ, а помалку заради етничката (како што денес се мисли). Јас отсекогаш бев единствен за САД. Можда затоа што моја фамилија одамна беше таму и секоја година добивав играчки и други интересни ствари, кои тука никој ги немаше. Детска логика или не, јас отсекогаш сум сметал дека САД е, така да се изразам, најпозитивната сила во светот, како и да ви личам денес.
Значи, јас суштински не сум за Русија, туку за САД. Но, битна разлика има помеѓу она што САД е денес и она што САД биле порано.
Во тој контекст, сакам уште еднаш да го потенцирам ова видео. Ова видео не може да го остави рамнодушен секој кој малку повеќе е информиран за општествените процеси денес, во таа земја и кој искрено и мисли добро. Знам дека видеово веќе е постирано и општо познато, ама објективниот набљудувач или ќе се стаписа од флагрантноста на ситуацијата и од она што следува, или пак, ако смета дека е тоа лага, ќе се зачуди како може некој со толкава прецизност да измислува работи кои ќе се случат.
Бидејќи воопшто не е рационално некој да мисли дека е возможна таква голема случајност, при која све од иднината ќе се поклопи во главата на измислувачот, останува да плачеме над судбината на САД (и ова не е сарказам).
, но нема спас.
