Државата нема апсолутно никакво право да донесува мерки од таков тип, ова е обичен политички популизам и префрлање на револтот на народот од себе кон некој друг.
Државата доколку сака да се продава поефтин леб, треба ТАА да набави жито и да го дава на производителите па да одредува продажна цена на крајниот прозвод.
Продажната цена не може да биде фиксна од неколку причини.
Пример жито лукс лоциран во Скопје, има одреден трошок за достава локално,но не е истиот трошок за достава во Охрид, Гевгелија и сите други градови. Во секој град има дополнително ангажирано фирма која со своја логистика и вработени секој ден вршат дистрибуција до болници, градинки, кафани, маркети итн. Не знам колку им даваат маржа но мора да имаат добар профит и овие фирми, инаку зошто ќе кршат комбиња, трошат нафта, плаќаат вработени, амортизација на возила и ред други давачки спрема државата.
Еве хипотетички, колку ќе се качи цената на парче леб, доколку еден работник-возач секое сабајле стане во 4-5 сабајле и оди на прием да товари 500-600 леба, да вози 5-6 саати за да достави и во најдалечните селски маркети.
Пак хипотетички, дневницата на возачот секако е над илјада денари, со осигурување и ред други работи секако го кошта газдата минимум 1.500 дневно. Колку нафта ќе потроши дневно за тие 5-6 часа, 15-20 литра, колку е тоа, пак 1.500, за газдата на фирмата стави ќар од некој 1-2 денари, што се добива на крај, минимум 5 денари повисока цена од местото на производство.
..Тие за доручек си ги земав.
