Викаат времето/историјата е најдобар учител, но очигледно за некои не важи тоа.
И после 8 месеци наци-навијачите никако да се помират со фактите и реалната состојба на терен.
Смешно е сеуште што се обидуваат со гимнастики у теорија и мисла да најдат објаснување како Русија се покажала слаба.
А фактите ги негираат у корен. И се потврдуваат секојдневно, само треба објективно да се анализираат, што се покажува како невозможна мисија за наци-мозоците на темава.
Имено, "слабата" Русија не само што генерално ги исполни првично постсвените цели, туку и ги надмина.
1. Денацификација - растурен ко бугарска курва Азов батаљонот. Останатите помали наци-групации разбиени/елиминирани.
2. Демилитаризација - Украина ја демилитаризираа у први недели, се после тоа е демилитаризација на НАТО, што е надминување на првичната цел и само бонус.
3. Ослободување на Донбас - сеуште во тек, а како надминување на првичната цел и бонус си ги ослободија Запорожје и Херсон републиките.
4. Невлегување на Украина во НАТО - јасно како бел ден и миљон пати повторено и докажано дека тоа нема да се случи.
Бонус на се тоа е победувањето во економската, енергетската, ресурсната и надворешно-политичката војна. А ќар од тоа е гратис финансирањето на буџетот и самата војска и операција од страна на западот преку поскапените енергенси. Бонус е падот на еврото, фунтата, јенот итн. Доларот навидум зајакнува поради слободниот пад на гореспоменатите.
И капак на се, сето ова го постигнуваат со 1.5% од своите капацитети. Сега со делумната мобилизација ќе се качи тој процент до можеби 4%.
Истовремено, покажаа дека во секое време можат да ја вратат Украина во среден век, но само хуманоста на Путин и грижата за украинските цивили и народ ги спречува.
На воен план, дека имало, има и ќе има грешки е неспорно. Затоа се прилагодуваат и нато и Русија. Има и порази на фронтот, има и тактички поместувања и повлекувања има и победи. Динамична операција е, очекувано е. Т.е. повеќе е изненадувачки како е можно со само 200.000 војска да праиш офанзива на 1.000.000 војска, да ги поразиш на 120.000км2 и притоа истите да бидат користени и за заштита на ослободените територии. Затоа се потребни тие дополнителни 300.000 од мобилизација. А и со нив ќе бидат повторно бројчано инфериорни најмалку двојно.
На сето тоа кога ќе се додаде апсолутната поддршка и инволвираност на нато со секој аспект од војување, разузнавање, оружје, војници, обуки, стратези, финансии, пропаганда и што ли уште не, станува уште поневеројатна моќта на руската страна.
Сума сумарум, излишно е да се коментира за способноста на руската страна, она си покажа дека го диктира темпото и развојот на настаните.
Она што останува запрепастувачки е немоќта на западот и Нато. За тоа има многу да се анализира и полемизира.
Русија си тера симултанка.