Не се само тие. Цела низа е тоа. Ако ги правдам овие со бугарските, ќе треба да ги правдам и партиските полтрони, оти и тие истиот муабет го прават, за егзистенција, за децата, за лебот.
Да бидам до крај искрен немам некои симпатии за рајата тука. Гледам некои полагаат некакви надежи во некакво национално будење, отпор. Мислам дека ја преценуват ситуацијата и вољата на народот, исто и мотивите. Некогаш се прашувам дали живееме во иста држава кога ги читам мислењата на форумов, оти како размислува рајата надвор од виртуелниот простор, барем од мое некое искуство, е во дијаметрална спротивност со она што се прави и мисли во реалноста. Ова е чисто мој субјективен став, не ми е намерата да ширам дефетизам.
Што вика оној левичарот, нека се гонат сите у п.м.
Во целата оваа ситуација најжално е што го анулираме делото на револуционерната борба. Млади луѓе си ја ставиле главата в торба за сега ние овде да дефецираме по форуми и да го релативизираме нивното дело и жртва. За кого и за што?
На крајот па и што има да не чуди, конзумеристичко општество е ова. Идентитет, национални чувства, патриотизам, државност, достоинството, морал, се тоа е апстрактно поимање на работи кои што повторно се сведуваат на лична корист. Ако имам корист ќе бидам патриот, ако не тогаш бугар, северџан и.т.н. Низ таа призма гледа просечниот граѓанин, видокругот му е стеснет да гледа да задоволи некој ефтин хедонизам, повеќе од тоа и не му треба.