Колку примања се потребни во Македонија за да една фамилија има пристоен живот

  • Креатор на темата Креатор на темата jamajka
  • Време на започнување Време на започнување
Мој субјективен печаток е дека семејства надвор од Скопје со 30.000 горе долу ок врват. За Скопје тешко со тие пари ама ова само печаток од страна.
Многу фамилии што се на страна, имаат нешто во селата, па покрај тоа што зимаат плата жената или мажот имаат родители на село кои чуваат прасиња, садат бавча и слично. Така доста ги заштедуваат парите кои се даваат за храна. Кола не им треба пошто се мали градовите. Но пак е далеку од тоа дека е пристојно. За врвење се врви. Можеш и во Скопје со 550 евра да врвиш кога ќе немаш избор, само како?
Автоматски споено мислење:

Ве читам на темава... ова требало за среќа, радост, исполнетост, она требало... видете вака, ќе кажам неколку работи на темава. Иначе се надевам нема некој ова погрешно да го сфати, ко фалба со пари, затоа што ова е форум, не инстаграм, тука никој не знае кој сум... значи јас јадам секој ден храна од надвор, сите 3 оброка. Или во ресторан или нарачано од добри ресторани достава до дома. Возам добра кола, носам добра облека, на сите ексурзии сум бил и други патувања, сум одел онака "од кур кејф" на разни патувања... И свашта нешто друго од "луксузи" можам да си дозволам.. Свашта нешто можам да си дозволам. И? Тоа не е квалитет. Јас сум најверојатно помал од повеќето од вас тука, не ни заработувам сам пари али изгледа дека порано сум сфатил некои работи.

Среќата е во нешто друго, на пример јас немам вистински другари на моја возраст, кога идам во ресторан да јадам, идам сам или ќе викнам некој од неколкуте другари ама под услов да им платам јас, тоа е условот индиректно кажано а некогаш и директно, затоа што немаат пари итн. Така и за патувања, ако сакам со друштво - се знае, јас плаќам.

Да не зборам па колку услуги "друштвото" ми има побарано, затоа што близок човек од фамилија е еден добро познат политичар во државава, ми барале да го прашам да им среди ова или она. И ако одговорот бил "не" - одма прекинувала дружбата. За жал во нашава држава све се сведува на материјално, па и све во темава очигледно.

За квалитетно проведено време се потребни ВИСТИНСКИ другари и ништо друго, затоа што парите не значат апсолутно ништо, тоа јас ќе ви кажам па кој како сака нека си свати. Кога седиш сам дома на добар мобилен/компјутер, куцаш на добра тастатура и после идеш надвор со добрата кола све САМ да јадеш итн други активности све сам, ќе ве прашам дали е подобро тоа или како некои што ги знам со 18,000 денари плата си тераат супер друштвен живот по кафани, дискотеки итн се гледа на инстаграм сториња тоа све. Не се сами. И среќни се, исполнети, пристојни... и мене ми е мило за нив, ама кога имаш пари е МНОГУ ТЕШКО да се најде право другарство. Еве јас веќе сум полнолетен и сеуште не најдов вистински другари, што ќе се тука за мене. Значи емотивни моменти итн, не колку пари биле потребни за ова или она.

Во Југославија имало вистински пријателства, еве повозрасните членови на мојата фамилија ги гледам - создале некои стварно добри вистински пријателства. Да ти е мерак кога ги гледаш како се тука еден за друг. Јас? 0 Стварно се парите небитни за да се чувствуваш среќен и исполнет, ама стварно. Јас возам многу јака кола и све - мислите убаво ми е во неа сам?

А па да не зборам за менталитетот во странство, ќе земам еден пример на Швеѓани - ама прави Швеѓани, не Македонци што се преселиле во Шведска. Имам еден познаник - он е поголем од мене - има 26 години, праи добра сума на пари сам, сам си ги заработува, и така цела нивна фамилија. Ми кажува пред некој ден, зборевме за телефони нешто и он рече дека на мајка му телефонот и се скршил и он нарачал iPhone 13 pro max за неа ама во меѓувреме нашла некој телефон дома и ја откажале нарачката и покрај тоа што е евидентно дека можат да си го дозволат ајфонот и ништо нема да им смени во буџетот. Ама ете, скромни и штедливи. На Балканот луксузи се сметаат за нормални и најважни, и работничката класа сака да си тера луксузи, епа не иде тоа... све за да се покажат со материјална ствар пред другите, нешто што е стварно небитно. Е јбг...
Батко, ти ја сваќам поентата, ама тоа што немаш другари не ти се криви парите, туку ти си крив. Ти си се научил да купуваш друштво, па затоа такви ти се вртат. Јас имам неколку другари, кои имаат ептен многу пари, и чии деца (дел колку тебе, дел повозрасни) немаат проблем со дружење, ниту пак некој очекува од нив да платат нешто.
 
Последно уредено:
Ве читам на темава... ова требало за среќа, радост, исполнетост, она требало... видете вака, ќе кажам неколку работи на темава. Иначе се надевам нема некој ова погрешно да го сфати, ко фалба со пари, затоа што ова е форум, не инстаграм, тука никој не знае кој сум... значи јас јадам секој ден храна од надвор, сите 3 оброка. Или во ресторан или нарачано од добри ресторани достава до дома. Возам добра кола, носам добра облека, на сите ексурзии сум бил и други патувања, сум одел онака "од кур кејф" на разни патувања... И свашта нешто друго од "луксузи" можам да си дозволам.. Свашта нешто можам да си дозволам. И? Тоа не е квалитет. Јас сум најверојатно помал од повеќето од вас тука, не ни заработувам сам пари али изгледа дека порано сум сфатил некои работи.

Среќата е во нешто друго, на пример јас немам вистински другари на моја возраст, кога идам во ресторан да јадам, идам сам или ќе викнам некој од неколкуте другари ама под услов да им платам јас, тоа е условот индиректно кажано а некогаш и директно, затоа што немаат пари итн. Така и за патувања, ако сакам со друштво - се знае, јас плаќам.

Да не зборам па колку услуги "друштвото" ми има побарано, затоа што близок човек од фамилија е еден добро познат политичар во државава, ми барале да го прашам да им среди ова или она. И ако одговорот бил "не" - одма прекинувала дружбата. За жал во нашава држава све се сведува на материјално, па и све во темава очигледно.

За квалитетно проведено време се потребни ВИСТИНСКИ другари и ништо друго, затоа што парите не значат апсолутно ништо, тоа јас ќе ви кажам па кој како сака нека си свати. Кога седиш сам дома на добар мобилен/компјутер, куцаш на добра тастатура и после идеш надвор со добрата кола све САМ да јадеш итн други активности све сам, ќе ве прашам дали е подобро тоа или како некои што ги знам со 18,000 денари плата си тераат супер друштвен живот по кафани, дискотеки итн се гледа на инстаграм сториња тоа све. Не се сами. И среќни се, исполнети, пристојни... и мене ми е мило за нив, ама кога имаш пари е МНОГУ ТЕШКО да се најде право другарство. Еве јас веќе сум полнолетен и сеуште не најдов вистински другари, што ќе се тука за мене. Значи емотивни моменти итн, не колку пари биле потребни за ова или она.

Во Југославија имало вистински пријателства, еве повозрасните членови на мојата фамилија ги гледам - создале некои стварно добри вистински пријателства. Да ти е мерак кога ги гледаш како се тука еден за друг. Јас? 0 Стварно се парите небитни за да се чувствуваш среќен и исполнет, ама стварно. Јас возам многу јака кола и све - мислите убаво ми е во неа сам?

А па да не зборам за менталитетот во странство, ќе земам еден пример на Швеѓани - ама прави Швеѓани, не Македонци што се преселиле во Шведска. Имам еден познаник - он е поголем од мене - има 26 години, праи добра сума на пари сам, сам си ги заработува, и така цела нивна фамилија. Ми кажува пред некој ден, зборевме за телефони нешто и он рече дека на мајка му телефонот и се скршил и он нарачал iPhone 13 pro max за неа ама во меѓувреме нашла некој телефон дома и ја откажале нарачката и покрај тоа што е евидентно дека можат да си го дозволат ајфонот и ништо нема да им смени во буџетот. Ама ете, скромни и штедливи. На Балканот луксузи се сметаат за нормални и најважни, и работничката класа сака да си тера луксузи, епа не иде тоа... све за да се покажат со материјална ствар пред другите, нешто што е стварно небитно. Е јбг...
Dzabe so mislis deka si svatil, niso ne si svatil. Ti trebaat godini, i da zarabotuvas neso, i da ne ti bide divolno.E togas moes da kaes deka si svatil.
 
Ве читам на темава... ова требало за среќа, радост, исполнетост, она требало... видете вака, ќе кажам неколку работи на темава. Иначе се надевам нема некој ова погрешно да го сфати, ко фалба со пари, затоа што ова е форум, не инстаграм, тука никој не знае кој сум... значи јас јадам секој ден храна од надвор, сите 3 оброка. Или во ресторан или нарачано од добри ресторани достава до дома. Возам добра кола, носам добра облека, на сите ексурзии сум бил и други патувања, сум одел онака "од кур кејф" на разни патувања... И свашта нешто друго од "луксузи" можам да си дозволам.. Свашта нешто можам да си дозволам. И? Тоа не е квалитет. Јас сум најверојатно помал од повеќето од вас тука, не ни заработувам сам пари али изгледа дека порано сум сфатил некои работи.

Среќата е во нешто друго, на пример јас немам вистински другари на моја возраст, кога идам во ресторан да јадам, идам сам или ќе викнам некој од неколкуте другари ама под услов да им платам јас, тоа е условот индиректно кажано а некогаш и директно, затоа што немаат пари итн. Така и за патувања, ако сакам со друштво - се знае, јас плаќам.

Да не зборам па колку услуги "друштвото" ми има побарано, затоа што близок човек од фамилија е еден добро познат политичар во државава, ми барале да го прашам да им среди ова или она. И ако одговорот бил "не" - одма прекинувала дружбата. За жал во нашава држава све се сведува на материјално, па и све во темава очигледно.

За квалитетно проведено време се потребни ВИСТИНСКИ другари и ништо друго, затоа што парите не значат апсолутно ништо, тоа јас ќе ви кажам па кој како сака нека си свати. Кога седиш сам дома на добар мобилен/компјутер, куцаш на добра тастатура и после идеш надвор со добрата кола све САМ да јадеш итн други активности све сам, ќе ве прашам дали е подобро тоа или како некои што ги знам со 18,000 денари плата си тераат супер друштвен живот по кафани, дискотеки итн се гледа на инстаграм сториња тоа све. Не се сами. И среќни се, исполнети, пристојни... и мене ми е мило за нив, ама кога имаш пари е МНОГУ ТЕШКО да се најде право другарство. Еве јас веќе сум полнолетен и сеуште не најдов вистински другари, што ќе се тука за мене. Значи емотивни моменти итн, не колку пари биле потребни за ова или она.

Во Југославија имало вистински пријателства, еве повозрасните членови на мојата фамилија ги гледам - создале некои стварно добри вистински пријателства. Да ти е мерак кога ги гледаш како се тука еден за друг. Јас? 0 Стварно се парите небитни за да се чувствуваш среќен и исполнет, ама стварно. Јас возам многу јака кола и све - мислите убаво ми е во неа сам?

А па да не зборам за менталитетот во странство, ќе земам еден пример на Швеѓани - ама прави Швеѓани, не Македонци што се преселиле во Шведска. Имам еден познаник - он е поголем од мене - има 26 години, праи добра сума на пари сам, сам си ги заработува, и така цела нивна фамилија. Ми кажува пред некој ден, зборевме за телефони нешто и он рече дека на мајка му телефонот и се скршил и он нарачал iPhone 13 pro max за неа ама во меѓувреме нашла некој телефон дома и ја откажале нарачката и покрај тоа што е евидентно дека можат да си го дозволат ајфонот и ништо нема да им смени во буџетот. Ама ете, скромни и штедливи. На Балканот луксузи се сметаат за нормални и најважни, и работничката класа сака да си тера луксузи, епа не иде тоа... све за да се покажат со материјална ствар пред другите, нешто што е стварно небитно. Е јбг...

Браво кој и да си. Без разлика дали е вистина ова горе шо го напиша, битно ми ја украде поентата :) Поентата е дека вистинската среќа е да научиш да бидиш среќен и со 18000 и со 180000 ден. Убавината е во малите работи - малце филозовски. Материјалните работи никогаш не се доволни, секогаш има ново ниво.Или ево една мала ангдота од милионери со по неколку 100ци милиони долари "ако сакаш да се осетиш сиромашно оди во Дубaи" - тамо милијардери играат. Ако цел живот бркаш материјални луксузи никогаш немат да си среќен. Парите се само средтство.
 
Браво кој и да си. Без разлика дали е вистина ова горе шо го напиша, битно ми ја украде поентата :) Поентата е дека вистинската среќа е да научиш да бидиш среќен и со 18000 и со 180000 ден. Убавината е во малите работи - малце филозовски. Материјалните работи никогаш не се доволни, секогаш има ново ниво.Или ево една мала ангдота од милионери со по неколку 100ци милиони долари "ако сакаш да се осетиш сиромашно оди во Дубaи" - тамо милијардери играат. Ако цел живот бркаш материјални луксузи никогаш немат да си среќен. Парите се само средтство.
Не се збори тука за среќата. Темава збори за стандардот и личното гледиште за стандардот.
 
Поентата е дека вистинската среќа е да научиш да бидиш среќен и со 18000
Зошто ја мешаш среќата со потребите?
Ете замисли дека си среќен, најсреќен. Одиш на банкомат и ја земаш својата плата од 18,000 денари. Дома те чека жена која треба утре да оди на стоматолог. Имаш 2 малолетни деца. Со тие 18,000 треба да платиш сметки, да купиш храна, децата имаат потреби во градинка/школо. Уз пат ти текнува дека регистрацијата на колата ти истекува за 1 недела, машината за перење кај и да е ќе скине конци.
Ти среќен ќе бидеш?

Точно, среќата е во малите нешта, ама друже требаат СРЕДСТВА за основни потреби, за да имаш нормален, пристоен живот.
 
па сето ова можеш да си го дозволиш ако станбеното прашање ти е решено. Ако немаш кредитно оптоварување према банки, тогаш ти имаш 400 евра месечно. Еден двособен стан во скопје е околу 60000 сеа, трособен 90-100000. Многу работи зависат од тоа. Ако твоите ти го решиле проблемот и ти обезбедиле кров на глава, сеа можеш да имаш полагоден живот. Ама со станбен кредит околу врат не би рекол....
Автоматски споено мислење:


средна класа, зато што над 60% го немаат тој прилив. Македонија не е само Скопје.....
Убаво ако ти решиле твоите, ама што правиме за станбеното прашање на твоите деца? Помина времето кога малите живеат со старите, дури да се сетиш ќе направат по 20тина години, и ќе сакаат да ја киднат од дома. Па ако не плаќаш кредит за стан, треба да штедиш за да не плаќаат твоите деца.
Или евентуално за да си раат кога ќе бидеш пензионер, пензиите се прилично ниски во споредба со трошоците (не само кај нас, туку во цел западен свет).

Како и да се свртиш, за имаш комоција си треба кеш. Македонија веќе е скапа земја, и ќе станува уште поскапа споредено со приходите.

Државното здравство е уништено, па се повеќе доаѓа време кога го бараме спасот во приватните болници, а тие касапат (и ова не е луксуз, туку барање спас да преживееш, во државна се поголеми се шансите дека нема да излезеш како што треба).

А во приватни рачунај една магнетна ти е 20 000ки, да не правиме муабет за останати прегледи, или уште полошо оперативни зафати.

Стоматологијата ќе станува уште побетер (она што се заебававме за гастрбајтерите, доаѓа и тука, во првите сектори ќе биде тргната од фондот). Рачунај на приватно еден заб да го поправиш (лек, пломба, анестезија и се што треба) веќе сега е 50тина евра, за импланти, протези, мостови да не правиме муабет.

Ако навистина кинисаме за во ЕУ ќе ти воведат регулативи за возилата, нема да можеш да дрнкаш ЕУРО 3 мотор, ќе мораш ЕУРО 6, наместо да смениш возило за 4-5 000ки увоз, ќе смениш за 10 000ки, и не е луксуз, туку потреба (особено во поголем град). Плус колку понови возилата, толку повеќе електроники и тракатанци, па поскапо одржување.
Мајсторите исто станаа изгор, пред неколку денови ја однесов колата за ситница од аспект на електроника, ми зеде 50 евра додека да се свртам, гратис уште дупло повеќе да го купам сензорот, непланирани 150 евра во еден ден.
 
Не се збори тука за среќата. Темава збори за стандардот и личното гледиште за стандардот.
Стандард е еден, статистички, кога сите заедно ко целина ќе поделиш. Лично гледиште за стандарт не постои. То е луксуз. Од мое лично гледиште мерцедес од 2020 можит се вклопува, во твојот ауди од 2012 да речиме ? То се лични хирој и немојш да ги споредвиш со стандарт. Стандарт се основни потреби за живот. И мерцедес од 2020 и даеву тико од 1996 те носат на работа така ? иста функција ја добиваш од двете , само луксузот е различен....
 
А Шкода од 2008 ма луксуз е? Пошто пумпата за гориво 14.500 ден. ме кошташе да ја сменам. Не ќе да си во тек со цените ти.
 
Зошто ја мешаш среќата со потребите?
Ете замисли дека си среќен, најсреќен. Одиш на банкомат и ја земаш својата плата од 18,000 денари. Дома те чека жена која треба утре да оди на стоматолог. Имаш 2 малолетни деца. Со тие 18,000 треба да платиш сметки, да купиш храна, децата имаат потреби во градинка/школо. Уз пат ти текнува дека регистрацијата на колата ти истекува за 1 недела, машината за перење кај и да е ќе скине конци.
Ти среќен ќе бидеш?

Точно, среќата е во малите нешта, ама друже требаат СРЕДСТВА за основни потреби, за да имаш нормален, пристоен живот.
То е малер веќе :vozbud: :vozbud: :vozbud: Во таков случај ќе си носиш чорап на опаку, за да не пагаш веке на зарек. ахахахаха
Шала настрана една плата од 18000 е премалце, треба мин 2 плати за да се покријат САМО основните потреби
Автоматски споено мислење:

А Шкода од 2008 ма луксуз е? Пошто пумпата за гориво 14.500 ден. ме кошташе да ја сменам. Не ќе да си во тек со цените ти.
убо си поминал, јас 20000 платив:)
 
Поентата е дека вистинската среќа е да научиш да бидиш среќен и со 18000 и со 180000 ден.
Пре би рекла да знаеш да манипулираш со средствата. Во животов научив дека во секоја сфера од општеството, треба да си вешт манипулатор за да успееш. Џабе ќе имаш милиони на сметка, ако решиш све да прокоцкаш за една вечер. Пак семејството ќе ти биде гладно и жедно, голо и босо. :)

Парите се отепувачка, убаво кажал Ристо Крле, но и парите го вртат светот.
 
Убаво ако ти решиле твоите, ама што правиме за станбеното прашање на твоите деца? Помина времето кога малите живеат со старите, дури да се сетиш ќе направат по 20тина години, и ќе сакаат да ја киднат од дома. Па ако не плаќаш кредит за стан, треба да штедиш за да не плаќаат твоите деца.
Или евентуално за да си раат кога ќе бидеш пензионер, пензиите се прилично ниски во споредба со трошоците (не само кај нас, туку во цел западен свет).

Како и да се свртиш, за имаш комоција си треба кеш. Македонија веќе е скапа земја, и ќе станува уште поскапа споредено со приходите.

Државното здравство е уништено, па се повеќе доаѓа време кога го бараме спасот во приватните болници, а тие касапат (и ова не е луксуз, туку барање спас да преживееш, во државна се поголеми се шансите дека нема да излезеш како што треба).

А во приватни рачунај една магнетна ти е 20 000ки, да не правиме муабет за останати прегледи, или уште полошо оперативни зафати.

Стоматологијата ќе станува уште побетер (она што се заебававме за гастрбајтерите, доаѓа и тука, во првите сектори ќе биде тргната од фондот). Рачунај на приватно еден заб да го поправиш (лек, пломба, анестезија и се што треба) веќе сега е 50тина евра, за импланти, протези, мостови да не правиме муабет.

Ако навистина кинисаме за во ЕУ ќе ти воведат регулативи за возилата, нема да можеш да дрнкаш ЕУРО 3 мотор, ќе мораш ЕУРО 6, наместо да смениш возило за 4-5 000ки увоз, ќе смениш за 10 000ки, и не е луксуз, туку потреба (особено во поголем град). Плус колку понови возилата, толку повеќе електроники и тракатанци, па поскапо одржување.
Мајсторите исто станаа изгор, пред неколку денови ја однесов колата за ситница од аспект на електроника, ми зеде 50 евра додека да се свртам, гратис уште дупло повеќе да го купам сензорот, непланирани 150 евра во еден ден.

За се си во право, и се е точно. Пензиите ,здравството нажалост се катастрофа. За колите не се слагам, то е ниво на култура. Една холандија кај шо имаат неколку пати подобар стандарт од нас, мајките во зимски услови при снег и дожд децата си ги носат во градинка/училиште со точак. Има јавен превоз. За недајбоже итен случај - такси. Кај нас е останато само колата пред врата паркирана, ко ќе одиш на кафе колата пред кафич на тротар, да е до тебе.

Мајсторите станаа изгор да, германија земаат многу повеќе ама и ние сме си криви. Штек да смениме- викни мајстор, лустер - мајстор, казанче, бојлер - мајстор. Старите наши се сами знаеа да поправат и сменат.
 
Ве читам на темава... ова требало за среќа, радост, исполнетост, она требало... видете вака, ќе кажам неколку работи на темава. Иначе се надевам нема некој ова погрешно да го сфати, ко фалба со пари, затоа што ова е форум, не инстаграм, тука никој не знае кој сум... значи јас јадам секој ден храна од надвор, сите 3 оброка. Или во ресторан или нарачано од добри ресторани достава до дома. Возам добра кола, носам добра облека, на сите ексурзии сум бил и други патувања, сум одел онака "од кур кејф" на разни патувања... И свашта нешто друго од "луксузи" можам да си дозволам.. Свашта нешто можам да си дозволам. И? Тоа не е квалитет. Јас сум најверојатно помал од повеќето од вас тука, не ни заработувам сам пари али изгледа дека порано сум сфатил некои работи.

Среќата е во нешто друго, на пример јас немам вистински другари на моја возраст, кога идам во ресторан да јадам, идам сам или ќе викнам некој од неколкуте другари ама под услов да им платам јас, тоа е условот индиректно кажано а некогаш и директно, затоа што немаат пари итн. Така и за патувања, ако сакам со друштво - се знае, јас плаќам.

Да не зборам па колку услуги "друштвото" ми има побарано, затоа што близок човек од фамилија е еден добро познат политичар во државава, ми барале да го прашам да им среди ова или она. И ако одговорот бил "не" - одма прекинувала дружбата. За жал во нашава држава све се сведува на материјално, па и све во темава очигледно.

За квалитетно проведено време се потребни ВИСТИНСКИ другари и ништо друго, затоа што парите не значат апсолутно ништо, тоа јас ќе ви кажам па кој како сака нека си свати. Кога седиш сам дома на добар мобилен/компјутер, куцаш на добра тастатура и после идеш надвор со добрата кола све САМ да јадеш итн други активности све сам, ќе ве прашам дали е подобро тоа или како некои што ги знам со 18,000 денари плата си тераат супер друштвен живот по кафани, дискотеки итн се гледа на инстаграм сториња тоа све. Не се сами. И среќни се, исполнети, пристојни... и мене ми е мило за нив, ама кога имаш пари е МНОГУ ТЕШКО да се најде право другарство. Еве јас веќе сум полнолетен и сеуште не најдов вистински другари, што ќе се тука за мене. Значи емотивни моменти итн, не колку пари биле потребни за ова или она.

Во Југославија имало вистински пријателства, еве повозрасните членови на мојата фамилија ги гледам - создале некои стварно добри вистински пријателства. Да ти е мерак кога ги гледаш како се тука еден за друг. Јас? 0 Стварно се парите небитни за да се чувствуваш среќен и исполнет, ама стварно. Јас возам многу јака кола и све - мислите убаво ми е во неа сам?

А па да не зборам за менталитетот во странство, ќе земам еден пример на Швеѓани - ама прави Швеѓани, не Македонци што се преселиле во Шведска. Имам еден познаник - он е поголем од мене - има 26 години, праи добра сума на пари сам, сам си ги заработува, и така цела нивна фамилија. Ми кажува пред некој ден, зборевме за телефони нешто и он рече дека на мајка му телефонот и се скршил и он нарачал iPhone 13 pro max за неа ама во меѓувреме нашла некој телефон дома и ја откажале нарачката и покрај тоа што е евидентно дека можат да си го дозволат ајфонот и ништо нема да им смени во буџетот. Ама ете, скромни и штедливи. На Балканот луксузи се сметаат за нормални и најважни, и работничката класа сака да си тера луксузи, епа не иде тоа... све за да се покажат со материјална ствар пред другите, нешто што е стварно небитно. Е јбг...
Според твојата приказна, тебе ти фали женска со која ќе се разбираш. Другарите ќе си дојдат со време.
И јас не се дружам со никого од моите другарства на 20 години, па ми е ОК и секогаш имам луѓе околу мене. Инаку, и пријателствата се од корист, ако нема полза, нема дружба, и да дообјаснам, не зборувам за купување другари, туку за: взаемна полза за исти филмови, иста музика, исти кафани на пример, сличен начин на размислување, за сличен начин за поимот забава. Со другарите и пријателите со кои се оддалечувам, взаемната полза се изгубила, но ако се врати, пријателството продолжува како да не прекинало...
-------
Да не филозофирам на таа тема, малку на темата за семејниот буџет. Јас плаќам месечно (семејство од тројца):
* 5.600 денари за телефонија, интернет и ТВ
* најмалку 4.500 денари за струја и вода
* повеќе од 13.000 денари за цигари и пијачки
* повеќе од 6.000 денари за бензин
500 евра без подолу наброените:
* храна, облека, забар, витамини, осигурување и регистрацијата на кола, данок на имот, друго (средства за хигиена, чистење, козметика, кафич, кафана, одмор, патување, гаџети) = немам појма, зависи од месец до месец
 
Шала настрана една плата од 18000 е премалце, треба мин 2 плати за да се покријат САМО основните потреби
И според тебе доколку се покриваат само основните потреби, дали тоа е пристоен живот или е преживување?
Дали годишен одмор го сметаш за луксуз или потреба?
 
И според тебе доколку се покриваат само основните потреби, дали тоа е пристоен живот или е преживување?
Дали годишен одмор го сметаш за луксуз или потреба?
Годишен одмор, возење кола, излегување според мене е потреба. Не би можела да живеам без тоа. Пази сега ти пишувам јас која не би смеела да се пожалам кога е во прашање мојата финансиска состојба. Можам да си приуштам, задоволна сум.

Но што кога не би можела да си го приуштам тоа? Сигурно дека храната и кровот над глава ќе ми бидат приоритети и основна потреба, пред луксузирање со кола и одење по одмори.

Индивидуално е луѓе. Зависи од многу аспекти.
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom