Овде во оваа заштитна ограда на сред пат е нареден македонскиот автобус. Овој пат го одам секоја вечер, обично во темница, на враќање дома. Има две делници во кои сум многу внимателен, затоа што лежи патот - оваа и другата, километар понатаму, на излезот кон Старо Село. Ако човек во темница ја следи десната гранична линија на патот, на овие две точки интуитивно доаѓа да го фати отстапувањето, кое во овој случај е паркинг. Потребна е волја да се остане на левата страна. Обележјето - десната лента за итни случаи - нагло исчезнува надесно и ако вашата патека е непозната, рацете сами се вртат десно. Дури и следното такво отстапување е понепријатно бидејќи е во кривина. Ги поминав стотици пати и секој пат претпочитам да бидам на левата лента и да ја следам левата ознака отколку десно. Инаку, патот таму е во перфектна состојба, но практично сум сигурен дека возачот тргнал по десната рестриктивна лента и немал време да разбере дека оди на паркинг. Сум имал барем 5-6 блиски несовпаѓања со оваа заштитна ограда од веројатно 1000 додавања. Знам дека е таму, знам дека има проблем во темнината да се процени растојанието помеѓу неа и платното, а сепак ми се случило да поминам низ засенченото.
На прв поглед се чудев за банкината на сред пат, човеков добро објаснил.
