Етимилогијата на македонскиот збор „Шкрет“ потекнува од
гегискиот (албанскиот) збор
Шкја, којшто означува
Словен. Самите
Албанци (
Геги) ги нарекувале етничките Македонци кои го примиле албанскиот јазик
Шкја или
Скја т.е. словени, за да се разликуваат од етничките Албанци. Но, Шкрети нема само во
Горна Река, туку албанизирани Македонци во најголем број живеат во
Голо Брдо, околиите на градот
Коњух (преименуван од Отоманците во
Елбасан),
Белград (преименуван од Отоманците во
Берат),
Горица (турски
Корча),
Бобовишта,
Поградец,
Девол, итн. Поконкретно, Шкја е термин кои гегите (Албанците) го користеле и за сите останати словенски народи. Српскиот етнограф
Јован Цвииќ, забележал дека Албанците ги нарекуваат и
Србите и
Црногорците “само Шкја, Скја и никако поинаку“
[1]. Според етимилошкиот речник на хрватскиот и српскиот јазик, албанскиот збор shqa (шкја) означува Словен
[2].