Па има де, и србите се доселеници во Македонија. Тие на Скопска Црна Гора што се изјаснуваат за Срби се доселеници од Косово, од околината на Качаник и Гнилане во исто време а некои и порано од албанците.
Тие се од Црна Гора, од област Куч(а) од каде се и топонимите, Кучково или Кучевиште. Скопска Црна Гора била своевидна мини пенална колонија на султанот и таму се носеле фамилии и родови што се огрешиле , што впрочем може да се примети и денес по табиетот на мештаните... мило
Сигурно не сте учеле во школо дека првата албанска држава од 12 век се проширила и во западна Македонија, како со регионот на Охрид пред доѓањето на турците владееле уште 200 години албанци. Верувам можеш да го потврдиш ова.
Да сме учеле ама не вакви глупости.
Околу 200 год пред доаѓањето на Турците (Охрид потпаѓа 1408) во 1208 на таа територија владее Солунското латинско кралство а од 1334 Душановото Царство.
Така што до потпаѓањето на Охрид и охридско под Отоманска власт никаква албанска држава немало зошто сеуште е дискутабилно (да не речам непостоечко) постоењето на албански народ. За државата Албанија има уште многу до 1912 година. Тогаш уште нејзиниот креатор Австро - Унгарија не постоел.
Така што ова : " Не мора да лажат директно, затоа што со тие полувистини шират пропаганда. " - повеќе се однесува на тебе.
Да сме учеле ама не вакви глупости.
Околу 200 год пред доаѓањето на Турците (Охрид потпаѓа 1408) во 1208 на таа територија владее Солунското латинско кралство а од 1334 Душановото Царство.
Така што до потпаѓањето на Охрид и охридско под Отоманска власт никаква албанска држава немало зошто сеуште е дискутабилно (да не речам непостоечко) постоењето на албански народ. За државата Албанија има уште многу до 1912 година. Тогаш уште нејзиниот креатор Австро - Унгарија не постоел.
Така што ова : " Не мора да лажат директно, затоа што со тие полувистини шират пропаганда. " - повеќе се однесува на тебе.
Clements 1992, p. 31 "By 1190, Byzantium's power had so receded that the archon Progon succeeded in establishing the first Albanian state of the Middle Ages, a principality"
, p. 780: "As for Albania, its separate identity was real enough, even though it had not truly broken with Constantinople; all the same, the rulers of Arbanon around ἄρχον, Progon and his sons Dhimitër and Gjin, based at Kruja, retained a considerable degree of autonomy, even though Progon bore no title grander than ἄρχων (archon); and the title of πανὑπερσεβαστός (panhypersebastos), borne by Dhimitër at the start of the thirteenth century, can only be seen as a sign of his dependence on the Byzantines."
, leading a Norman army from southern Italy, took the city in 1083. Byzantines regained it in 1085. In the 13th and 14th century the city changed hands between the Despotate of Epirus, the Bulgarian, the Byzantine and the Serbian Empire, as well as local Albanian rulers. In the mid-13th century Ohrid was one of the cities ruled by Pal Gropa, a member of the Albanian noble Gropa family.[25] In 1334 the city was captured by Stefan Uroš IV Dušan and incorporated in the Serbian Empire.[26] After Dusan's death the city came under the control of Andrea Gropa, while after his death Prince Marko incorporated it in the Kingdom of Prilep.[27] In the early 1370s Marko lost Ohrid to Pal II Gropa, another member of the Gropa family and unsuccessfully tried to recapture it in 1375 with Ottoman assistance.[28]
In 1395 the Ottomans under Bayezid I captured the city which became the seat of the newly established Sanjak of Ohrid. In 14–15 September 1464 12,000 troops of the League of Lezhë and 1,000 of the Republic of Venicedefeated a 14,000-man Ottoman force near the city in the Battle of Ohrid which ended in an Albanian victory over the Ottomans. When Mehmed II returned from Albania after his actions against Gjergj Kastrioti Skanderbeg in 1466 he dethroned Dorotheos, the Archbishop of Ohrid, and expatriated him together with his clerks and boyars and considerable number of citizens of Ohrid to Istanbul, probably because of their anti-Ottoman activities during Skanderbeg's rebellion when many citizens of Ohrid, including Dorotheos and his clergy, supported Skanderbeg and his fight.[29][30][31]
Книгата трпи се'...
Постоечкото население од денешен аспект (со мали “измени“ читај лажирања) е прикажувано како албанско (држава и нација создадена во 20 век) без притоа да бидат презентирани НОРМАЛНИ докази.
Тие се од Црна Гора, од област Куч(а) од каде се и топонимите, Кучково или Кучевиште. Скопска Црна Гора била своевидна мини пенална колонија на султанот и таму се носеле фамилии и родови што се огрешиле , што впрочем може да се примети и денес по табиетот на мештаните... мило
Сите цитати за Албански фамили, држави и што и да е треба да се напишат со мала буква.
Со голема буква се пишува нешто што припаѓа на денешна Република Албанија, но придавки за опис наместо за присвојност се пишуваат со мала. Така што албанска историја, албанска кујна, албански владетели, албански градови треба да биде со мала буква зошто тоа се описи за и од регионот каде што се наоѓа денешната држава Албанија.
Така на пример Цар Душан се има напишано како македонски крал, но тој не кажува дека е етнички Македонец (бидејќи е Србин) туку дека е од тогашната област Македонија или од територијата на денешна РСМ.
Артим Шаќири секаде го пишува македонски фудалер од албанско потекло зошто има настапувано за МКД а не заради етничката припадност. Истово ова го имаш кај сите спортисти со потекло од друга држава. Сите црнци во Франција се Французи заради државјанството.
Во случајов за кнежествата ако ископаш малце подлабоко кај фамилијата Гропа ќе видиш дека нивниот предок Паул (поточно Паоло) е по потекло од Неапол и дека нема никаква етно - генетска врска со Балканов воопшто. Подоцна прешол дури од католицизам на православие и се посватил со доста српски аристократи. Така што тој е албански аристократ од италијанско потеко слично како што биле Јован Углеша и Крал Волкашин кај нас.
За средонвековен континуитет до денес на Балканов можат само Романците, Србите, Хрватите, Бошњаците (ако српските и хрватските владетели од БИХ ги сметаме за посебни)и Бугариве да зборуваат(кој се срамат од татарското потекло а се гордеат со туѓо словенско).
Ние другиве скоро сите аристократски фамилии сме изгубиле во борбите и мешањето со посилните и помоќните династии.
Затоа најголем оксиморон е Грција што се поистоветува со Византија само заради користењето на средновековен грчки дијалект.
И кај родот на Кучи земи копај малце подалеку во минатото и ќе видиш дека тие во тој регион се населени уште во 7-8 век. Многу порано од постоењето на Албански јазик. Така што варијатната за Kuq - црвено отпаѓа. Би требало во Византиски и Далмацијски извори да се бара потеклото.
Сите цитати за Албански фамили, држави и што и да е треба да се напишат со мала буква.
Со голема буква се пишува нешто што припаѓа на денешна Република Албанија, но придавки за опис наместо за присвојност се пишуваат со мала. Така што албанска историја, албанска кујна, албански владетели, албански градови треба да биде со мала буква зошто тоа се описи за и од регионот каде што се наоѓа денешната држава Албанија.
Така на пример Цар Душан се има напишано како македонски крал, но тој не кажува дека е етнички Македонец (бидејќи е Србин) туку дека е од тогашната област Македонија или од територијата на денешна РСМ.
Артим Шаќири секаде го пишува македонски фудалер од албанско потекло зошто има настапувано за МКД а не заради етничката припадност. Истово ова го имаш кај сите спортисти со потекло од друга држава. Сите црнци во Франција се Французи заради државјанството.
Во случајов за кнежествата ако ископаш малце подлабоко кај фамилијата Гропа ќе видиш дека нивниот предок Паул (поточно Паоло) е по потекло од Неапол и дека нема никаква етно - генетска врска со Балканов воопшто. Подоцна прешол дури од католицизам на православие и се посватил со доста српски аристократи. Така што тој е албански аристократ од италијанско потеко слично како што биле Јован Углеша и Крал Волкашин кај нас.
За средонвековен континуитет до денес на Балканов можат само Романците, Србите, Хрватите, Бошњаците (ако српските и хрватските владетели од БИХ ги сметаме за посебни)и Бугариве да зборуваат(кој се срамат од татарското потекло а се гордеат со туѓо словенско).
Ние другиве скоро сите аристократски фамилии сме изгубиле во борбите и мешањето со посилните и помоќните династии.
Затоа најголем оксиморон е Грција што се поистоветува со Византија само заради користењето на средновековен грчки дијалект.
Автоматски споено мислење:
И кај родот на Кучи земи копај малце подалеку во минатото и ќе видиш дека тие во тој регион се населени уште во 7-8 век. Многу порано од постоењето на Албански јазик. Така што варијатната за Kuq - црвено отпаѓа. Би требало во Византиски и Далмацијски извори да се бара потеклото.
Во тој период каде што имињата на децата биле давани според верската, културната и националната припадност наместо од помодарство, многу очигледно може да се заклучи дека Паоло е типично строго италијанско и католичко име. За среќа на вистината и денес во 21 век сеуште секој Паоло или е италијанец или има италијанско потекло.
Истово важи и за сите тие етнички "Албански династии" koи имаат словенски имиња од периодот на Скендер - Бег. Moisi Golemi - Мојсеј Големиот Дебарски Vladan Jurica (прочитај ја првата референца во Notes)
Башка браќата, сестрите и родителите на Скендер - Бег.
Прашање до Пуно и до античките македонци од темава од каде толку протобугаризми во денешниов албански, но и во денешниот македонски?
Во албанскиот јазик нема рано-турски позајмувања, но има многу бугарски зборови од кои најмногу прабугарски(ирански) .
Подолу се предложени дел од тие зборови,запишани од рускиот етнолог А.Селиштев [3] на почетокот на XX-ти век во Албанија. Во посочените албански зборови ë се чита како "'".
kuts, kut, kute, k`ene – куче. Соодветствува на бугарскиот несловенски збор "куче", кој има прабугарско, индо- иранско потекло: авестијски kuti, хинду-урду kuta, согдијски kwty, јагнобски kud, хуфски, рушански kid, kud, сариколски, искашимски kud, шугнански kut, јазгулемски k`od, сангличи kod, кховарски keni, нуристански kua, осетински kuædz, kuædzme, qæwdyn, пуштунски kutraj, талишки kūtile – куче. /VS-ETD/,/IED/ В тох./б/ ku, kuwa, kuñiye [Ж. Војников].
kerpe – крпа (АС-СНА, стр.174). Соодветствува на бугарскиот несловенски збор "крпа" – парче платно , од индо-иранско потекло.
Како произлезено од староиранското ker – сечам,кинам, може да се посочи ваханското, искашимското, сариколското kэrpa – памучно одело. /ПД-ЕАКБ,стр.103/ Таџикистански kurpa – памучно одело. /DRT/ Навлегло и во таџикистанскиот. На санскрит karpaţa, палијски kappaţam, пракритски kappаda, пуштунски и хинди-урду kapra, непалски kapar, кашмирски khāpara – ткаење. [Ж. Војников].
stopan - стопанин (прабугарски, источно-ирански збор)
buyar, bular (buyaresha)- болјарин (болјарша) (прабугарски збор)
Golem - средновековен феудалец, благородник во Јужна Албанија. Во италијанските средновековни документи е забелчежено дека албанските владетели се нарекувале со зборот Γουλάμος, Golem, преведено како Grande. Селишчев забележува дека голем е широко распространет и како топоним во Јужна Албанија. Дури и во Пелопонез постои село Γχολέμιον. Зборот "голем" има источноиранско потекло (АС-СНА, стр. 266-267) [Ж. Војников].
sop – рид. Соодветствува на старобугарскиот (ирански) збор с'п' – рид. Сравни осетинското k'upp, c'upp – врв, х'лм, врв на главата, теме, талински sêpe, персијски kūp - врз, рид [Ж. Војников]. Според А.Селишчев во Средна и Североисточна Албанија се среќава топонимот Жепа, во Јужна Албанија – с. Жепова, сврзани и високи планински места
koftšek – затворен долап за чување на леб. Селишчев вели, дека овој збор е позајмен од старобугарски каде има збор ковчег' – сандак. Овој збор е зајмен и во многу словенски јазици но се смета за прабугарски.
zid -зид, ѕид
chetta – род, чета
chuke – чука, чукар, планински врв. На санскрит sikhara значи врв (sik) во планина (hаra).
chuk – чук
Sara godina - во Елбасан и околината тоа е новогодишен поздрав на локалните албанци, кој одговара на бугарското - Сурва година.
zakon - навика, обичај, начин. Спореди со старобугарски. "закон", позајмено во сите словенски јазици а и во грчкиот.
metške – мечка. Според А. Селиштев е позајмено од старобугарски. (АС-СНА, стр.185). Бугарскиот несловенски збор мечка потполно го заменил словенскиот збор медведь. Земено според Б.Цонев во унгарскиот како macko – мечка (БЦ- ИБЕ-2,стр.165).
galige – езеро, блато. Се смета за старобугарски збор (СМ-ИС стр.188). Инаку арапскиот патешественик Ибн-Фадлан, го забележал најдобриот запис за Волжка Бугарија од 922 г., и вели дека кај волжките бугари халиче – значи "езеро", кое е многу блиско до албанското galige.
Štek, štegu – врвам, преминуавам, патувам [Б. Цонев - ИБЕ-2, стр. 172] –бугарски со источно иранско потекло: авестијски sac, šāti, средноперсијски sc, sаz, партјански s`x – преминаувам, чекорам, осетински sak'ex –крачка.
Biser - бисер (прабугарски збор) [С. Младенов -ИС, стр. 41-58]
Buburike – бубрег ,со прабугарско потекло [Ст. Младенов - ИС, стр. 41-58]
Vikas – викам, кажувам – бугарски збор со авестијско потекло [АС-СНА, стр. 192]
Кон овие може да се додадат уште современи балкански зборови (забелешка на авторот), за кои и од многу аналози е докажано прабугарското или ирано сарматско потекло.
katund – село. Се совпаѓа со бугарското “катун”,од иранското kat – дом, селште, село, град. Ц. Степанов се врзува со старобугарскиот поим "катун" со согдијското kate, kata – дом, к'шта, стаја.-куќа (ЦС-СБ,стр.123). На согдијски kat – селиште, град.
pallë – меч. Од старобугарското “палеш” – меч, кое има санскритска етимологија – на санскрит pales - реже,сече.
kuvend – собрание, собор, родов совет, парламент. Во раната егзархска Бугарија постоел орган на општонародна власт,собрание, т.н. „кувент„ никој не зне од каде доаѓа овој прабугарски збор !Но ете тој е зачуван кај Албанците но тоа не е изолиран збор туку основа на глаголот kuvendoy - разговарјам (unë kuvendoy – јас разговарјам; ti, ai, ajo kuvendon - ти, тој, то разговара т.н. ). Кuvend значи "разговор" или "говорилна" или на италијански "parlament". Чудни луѓе тие прабугарите, ние мислиме дека се хински дивјаци а тие знаеле италијански! И уште, 1000 години пред демократијата си имале парламент!
xhepi (джепи) – джоб,џеб. Чуден старобугарски збор од санскритско потекло. zog – птица. Според П. Добрев во памирските јазици со вакви зборови се нарекуваат птиците од каде доаѓа и едно од имињата на старобугарските букви букви – буквата “ци”.
enite – четв'рт'к,четврток. На јазикот на прабугарите планетата Јупитер се нарекува Анишар (Аншар кај асирците и вавилонците). Соответно, денот четв'рток го носи неговото име [Имиња на прабугарскитеи богове-планети].
Nënë - мајка. Спореди со бугарското дијалектно „нана” – мајка, кое има обштоирански и особено памирски,следствено и прабугарски .
madh – голјам,голем. Спореди со бугарското „маса” – големо количество, което има сарматско потекло (massageti- големи,велики гети).
miždhóm – заплата,награда На старобугарски „мизда” – в'знаграждение,награда. Има аријско-авестијско потекло, на авестијски
mı̄̆ždəm, на санскрит mīḍhám – плата.
píbՙonti – тие пијат вода. Бугарскиот глагол „пија”-пие има иранско потекло. На санскрит píbanti – пие.
si (zezё ) - черен-црн. Древен сарматски збор (Šaw – черен,црн), од каде доаѓа современиот бугарски збор "сив". Во јазикот на аланите syāv, syuvāg, syāvak, syv, syuvg, syvak – црн. Според Георгиј Турчанинов šyo е постарата аланска форма, од која произлегува новиот осетински(иронски) збор syo – црн[Ж. Војников].
čupa – момиче,мома (АС-СНА, стр. 56), çupkё - мома, момиче. Соодветствува на Бугарскиот дијалектен збор "чупе" -момиче. Тоа е прабугарски збор, сроден на чувашкото s'p', јазгулемското zaif - – жена, момиче.
Dos – свинја,свиња. Спореди со прабугарскиот календарен термин ДОКС – глиган.
flas - говорам. Спореди со бугарското ПЛЕштја, ПЛЕСНАТ в устата!!!
njerëzor, njeriut - човек (от авестијското nar,nair - човек, м'ж), сравни бугарското "нерез"
dru - гора,д'рво,дрво. Спореди со авестијското dru – д'рво,дрво
kala - крепост. Спореди со општоиранското kalе - крепост (на турско-арапски "хисар")
ngrëna - храна, типично бугарски збор со памирски корени (ë се чита "'").
barishte - билка. Кога ќе се земе предвид сарматската трансформација "Р -Л" се гледа дека албанскиот збор ја има истата основа .
zapana – стопанин, сопственик. Спореди со прабугарската титула жупан
korδ-a – меч. Според Ст. Младенов, тоа е позајмено од старобугарски, каде имало збор корда, кор'да - меч со иранско потекло. Земено во многу словенски јазици.
kátš - т'кач.-ткајач. Зборот "кат" = облека кај прабугарите.
kertšmar – кр'чмар,крчмар Старобугарски збор, сличен на иранскиот збор "к'рчаг" - стомна, делва.
kerš – брдо, рид [Ж. Војников]. Се смета за позајмено од старобугарски, каде имало збор к'рш', кр'т' – скала. /БЦ-ЕАКБ-2,стр.40/. Земено во многу словенски јазици. Албанскиот топоним К'ршова и македонското Крушево (по-раното К'ршово). Еден од кварталите на Пловдив се вика К'ршака. За Фасмер, етимологијата на к'рш', кр'т' – скала е непозната. Ја има и во осетинскиот, каде k'rš (к'рш) значи срт . Земена во абхаски kiriš – хребет,-срт кабардински k'iūыrš, абазински k'iūыrč – скалеста планина. /АШ-ЭСАја-1,стр. 236/ исто и во хинди-урду khajūrā – срт.
varg, veriga - верига (СМ-ИС,стр.41-58). Бугарското верига сигурно е прабугарски збор со јасни тохаро-осетински аналогии: на осетински uærdæg, uærdæx, курдски weirs, пуштунски vāx, талишки vās, памирски vax, јазгулемски vêh,рушански, хуфски vāx, сариколски vûh – верига, шнур.
gugugce - гугутка. Романски gugugstiuca – гугутка.. П. Добрев основано го врзува бугарското "гугутка" со памирските gugugštuka, guguraka – див гулаб.
matca, mačok – котка, котарак,мачка /БЦ-ИБЕ-2, стр.30/,/СМ-ИС, стр.41-58/. Соодветствува на бугарскиот несловенски збор мачка, маца – котка. Шафарик го посочува словачкото mačka – котка, како позајмен збор од старобугарски. /БЦ-ИБЕ-1,стр. 52/. Затоа на српски мачка, хрватски, словенечки mačka, унгарски macska, румунски maţa – маца, котка.
Зборот е реликвија од Алцековите бугари, мошке, моске – котка,мачка навлезено на северн. италијански како miсcho – мачка (ВД-ИБ), што го докажува прабугарското потекло на зборот.
mace (се чита "маце")- котка, маче. Спореди со старобугарското "мачка, маца, маце" - котка, коте.
berr -овца. Гласниот корен во некои зборови се менува од е во а (на пример bari ‘овчар’). Спореди со старобугарското БАРАН - овен, позајмено во рускиот и бугарскиот на дијалект "баранка" - овца. Спореди со бугарското БАЧИја –здружение на овчари [Григор Рашов. Социјална организација на традиционалната бугарска бачија во Западна Стара планина. (Б'лгарска етнологија, 1983, № 3, с. 23-34].
bërxollë – п'ржола,стек,шницла. Од глаголот "п'ржа" со помош на прабугарскиот суфикс "-ул".
Во старобугарскиот овој глагол постоел како П'РЖИТИ (да пржи) најверојатно донесен од прабугарите бидејќи како глагол постои во санскрит bhr-jjaāti (да пржи) и в персијски barštan (да пржи).
patë - патка, патица. Овој збор е карактеристичен за повеќе ирански јазици .
На овие може да се додадат и албански изоглоси на стари оригинални бугарски зборови со несловенско потекло:
giërë (се чита дж'р) - широк (спореди зера - област кај прабугарите)
pluhur –прах,прав (забележете ја сарматската трансформацијаја Р - Л, в бугарските дијалекти "прахор" = прах,прав)
skarë - скара
palë - пар, двојка предмети, старобугарски "пара"(сарматска Р-Л трансформација), одтурски "чифт"
pelenë - пелена
porosis – пор'чвам,порачувам
kukull - кукла (некои го сметаат за новогрчки збор, )
gjobë (се чита джоб) - глоба
magar – магаре. Се смета дека овој збор е позајмен од Готите, кај кои marh – коњ. Но magar – магаре е бугаро-албанска изоглоса.
kopsë - копче
zonjë - госпожа,госпоѓа. Странски збор го има и во унгарскиот како - asszony (асжони) – принцеза, буквално “благородна жена".
Објаснувањето на фразава доаѓа од источноиранските зборови aors, ass (бел, брагороден) и zhen (жена). Од aors, ass произлегува и етничкото име на бугаро-аланските жители во реонот на Кубан и реката Дон – АСИ или јаСИ (благородни). Унгарскиот збор се смета за позајмен од аланите, значи и од јазикот на прабугарите.
lepjete -лапад (киселец). Оваа бугаро-албанска изоглоса се смета за остаток од најстарото, прединдоевропско население на Балканскиот полуостров (заедно со албанските зборови mal-планина, hardhi - лоза, shege - нар, vene/vere-вино). Но дали е така?
mal - планина. Спореди бугарското Мальовица (врв на Рила, 2729 м), Малешевска планина во Источна Македонија. Според Јордан Иванов основата mal може да е трако-илириска. Но зборот за планина кај траките не е "мал", а "атон" и "пер" (спореди Атонски полуостров, Перелик, Персенк, Перперек, Пелистер).
të pime - да пијме,да пиеме
kaçurrela - кичур, к'дрица,кадрица
kerpudhe - г'ба (сравни б'лгарското "п'рхутка" - вид г'ба),грпка
pulë - пиле
midhë - мида
rrepë - рјапа,репа
presh - праз
qepë (чеп') - лук (спореди со бугарското "чепка")
qeras (черас) – черпја,црпам
goxha (годжа) - висок. Кај бугарите во Романија постои црковна титула "гаджа" – световно лице, кое има силно влијание врз црквата. Често среќавано е бугарското презиме, Гаџев, Гаџева.
trupi - тело на човек. Спореди со бугарското "труп" = "тјало".
buza - усна. Спореди со бугарското "буза".
asht - коски. Спореди со прабугарското ASO, АЗ, ЗОВ' - "пепел од кремирање на коски "
shikimi- зрение,гледање (shikoj -гледај) – спореди со бугарскиот жаргон "скивај - гледај"
oborr - двор. Спореди со бугарското "обор" - стопанска постројка во дворот на куќата .
Прашање до Пуно и до античките македонци од темава од каде толку протобугаризми во денешниов албански, но и во денешниот македонски?
Во албанскиот јазик нема рано-турски позајмувања, но има многу бугарски зборови од кои најмногу прабугарски(ирански) .
Подолу се предложени дел од тие зборови,запишани од рускиот етнолог А.Селиштев [3] на почетокот на XX-ти век во Албанија. Во посочените албански зборови ë се чита како "'".
kuts, kut, kute, k`ene – куче. Соодветствува на бугарскиот несловенски збор "куче", кој има прабугарско, индо- иранско потекло: авестијски kuti, хинду-урду kuta, согдијски kwty, јагнобски kud, хуфски, рушански kid, kud, сариколски, искашимски kud, шугнански kut, јазгулемски k`od, сангличи kod, кховарски keni, нуристански kua, осетински kuædz, kuædzme, qæwdyn, пуштунски kutraj, талишки kūtile – куче. /VS-ETD/,/IED/ В тох./б/ ku, kuwa, kuñiye [Ж. Војников].
kerpe – крпа (АС-СНА, стр.174). Соодветствува на бугарскиот несловенски збор "крпа" – парче платно , од индо-иранско потекло.
Како произлезено од староиранското ker – сечам,кинам, може да се посочи ваханското, искашимското, сариколското kэrpa – памучно одело. /ПД-ЕАКБ,стр.103/ Таџикистански kurpa – памучно одело. /DRT/ Навлегло и во таџикистанскиот. На санскрит karpaţa, палијски kappaţam, пракритски kappаda, пуштунски и хинди-урду kapra, непалски kapar, кашмирски khāpara – ткаење. [Ж. Војников].
stopan - стопанин (прабугарски, источно-ирански збор)
buyar, bular (buyaresha)- болјарин (болјарша) (прабугарски збор)
Golem - средновековен феудалец, благородник во Јужна Албанија. Во италијанските средновековни документи е забелчежено дека албанските владетели се нарекувале со зборот Γουλάμος, Golem, преведено како Grande. Селишчев забележува дека голем е широко распространет и како топоним во Јужна Албанија. Дури и во Пелопонез постои село Γχολέμιον. Зборот "голем" има источноиранско потекло (АС-СНА, стр. 266-267) [Ж. Војников].
sop – рид. Соодветствува на старобугарскиот (ирански) збор с'п' – рид. Сравни осетинското k'upp, c'upp – врв, х'лм, врв на главата, теме, талински sêpe, персијски kūp - врз, рид [Ж. Војников]. Според А.Селишчев во Средна и Североисточна Албанија се среќава топонимот Жепа, во Јужна Албанија – с. Жепова, сврзани и високи планински места
koftšek – затворен долап за чување на леб. Селишчев вели, дека овој збор е позајмен од старобугарски каде има збор ковчег' – сандак. Овој збор е зајмен и во многу словенски јазици но се смета за прабугарски.
zid -зид, ѕид
chetta – род, чета
chuke – чука, чукар, планински врв. На санскрит sikhara значи врв (sik) во планина (hаra).
chuk – чук
Sara godina - во Елбасан и околината тоа е новогодишен поздрав на локалните албанци, кој одговара на бугарското - Сурва година.
zakon - навика, обичај, начин. Спореди со старобугарски. "закон", позајмено во сите словенски јазици а и во грчкиот.
metške – мечка. Според А. Селиштев е позајмено од старобугарски. (АС-СНА, стр.185). Бугарскиот несловенски збор мечка потполно го заменил словенскиот збор медведь. Земено според Б.Цонев во унгарскиот како macko – мечка (БЦ- ИБЕ-2,стр.165).
galige – езеро, блато. Се смета за старобугарски збор (СМ-ИС стр.188). Инаку арапскиот патешественик Ибн-Фадлан, го забележал најдобриот запис за Волжка Бугарија од 922 г., и вели дека кај волжките бугари халиче – значи "езеро", кое е многу блиско до албанското galige.
Štek, štegu – врвам, преминуавам, патувам [Б. Цонев - ИБЕ-2, стр. 172] –бугарски со источно иранско потекло: авестијски sac, šāti, средноперсијски sc, sаz, партјански s`x – преминаувам, чекорам, осетински sak'ex –крачка.
Biser - бисер (прабугарски збор) [С. Младенов -ИС, стр. 41-58]
Buburike – бубрег ,со прабугарско потекло [Ст. Младенов - ИС, стр. 41-58]
Vikas – викам, кажувам – бугарски збор со авестијско потекло [АС-СНА, стр. 192]
Кон овие може да се додадат уште современи балкански зборови (забелешка на авторот), за кои и од многу аналози е докажано прабугарското или ирано сарматско потекло.
katund – село. Се совпаѓа со бугарското “катун”,од иранското kat – дом, селште, село, град. Ц. Степанов се врзува со старобугарскиот поим "катун" со согдијското kate, kata – дом, к'шта, стаја.-куќа (ЦС-СБ,стр.123). На согдијски kat – селиште, град.
pallë – меч. Од старобугарското “палеш” – меч, кое има санскритска етимологија – на санскрит pales - реже,сече.
kuvend – собрание, собор, родов совет, парламент. Во раната егзархска Бугарија постоел орган на општонародна власт,собрание, т.н. „кувент„ никој не зне од каде доаѓа овој прабугарски збор !Но ете тој е зачуван кај Албанците но тоа не е изолиран збор туку основа на глаголот kuvendoy - разговарјам (unë kuvendoy – јас разговарјам; ti, ai, ajo kuvendon - ти, тој, то разговара т.н. ). Кuvend значи "разговор" или "говорилна" или на италијански "parlament". Чудни луѓе тие прабугарите, ние мислиме дека се хински дивјаци а тие знаеле италијански! И уште, 1000 години пред демократијата си имале парламент!
xhepi (джепи) – джоб,џеб. Чуден старобугарски збор од санскритско потекло. zog – птица. Според П. Добрев во памирските јазици со вакви зборови се нарекуваат птиците од каде доаѓа и едно од имињата на старобугарските букви букви – буквата “ци”.
enite – четв'рт'к,четврток. На јазикот на прабугарите планетата Јупитер се нарекува Анишар (Аншар кај асирците и вавилонците). Соответно, денот четв'рток го носи неговото име [Имиња на прабугарскитеи богове-планети].
Nënë - мајка. Спореди со бугарското дијалектно „нана” – мајка, кое има обштоирански и особено памирски,следствено и прабугарски .
madh – голјам,голем. Спореди со бугарското „маса” – големо количество, което има сарматско потекло (massageti- големи,велики гети).
miždhóm – заплата,награда На старобугарски „мизда” – в'знаграждение,награда. Има аријско-авестијско потекло, на авестијски
mı̄̆ždəm, на санскрит mīḍhám – плата.
píbՙonti – тие пијат вода. Бугарскиот глагол „пија”-пие има иранско потекло. На санскрит píbanti – пие.
si (zezё ) - черен-црн. Древен сарматски збор (Šaw – черен,црн), од каде доаѓа современиот бугарски збор "сив". Во јазикот на аланите syāv, syuvāg, syāvak, syv, syuvg, syvak – црн. Според Георгиј Турчанинов šyo е постарата аланска форма, од која произлегува новиот осетински(иронски) збор syo – црн[Ж. Војников].
čupa – момиче,мома (АС-СНА, стр. 56), çupkё - мома, момиче. Соодветствува на Бугарскиот дијалектен збор "чупе" -момиче. Тоа е прабугарски збор, сроден на чувашкото s'p', јазгулемското zaif - – жена, момиче.
Dos – свинја,свиња. Спореди со прабугарскиот календарен термин ДОКС – глиган.
flas - говорам. Спореди со бугарското ПЛЕштја, ПЛЕСНАТ в устата!!!
njerëzor, njeriut - човек (от авестијското nar,nair - човек, м'ж), сравни бугарското "нерез"
dru - гора,д'рво,дрво. Спореди со авестијското dru – д'рво,дрво
kala - крепост. Спореди со општоиранското kalе - крепост (на турско-арапски "хисар")
ngrëna - храна, типично бугарски збор со памирски корени (ë се чита "'").
barishte - билка. Кога ќе се земе предвид сарматската трансформација "Р -Л" се гледа дека албанскиот збор ја има истата основа .
zapana – стопанин, сопственик. Спореди со прабугарската титула жупан
korδ-a – меч. Според Ст. Младенов, тоа е позајмено од старобугарски, каде имало збор корда, кор'да - меч со иранско потекло. Земено во многу словенски јазици.
kátš - т'кач.-ткајач. Зборот "кат" = облека кај прабугарите.
kertšmar – кр'чмар,крчмар Старобугарски збор, сличен на иранскиот збор "к'рчаг" - стомна, делва.
kerš – брдо, рид [Ж. Војников]. Се смета за позајмено од старобугарски, каде имало збор к'рш', кр'т' – скала. /БЦ-ЕАКБ-2,стр.40/. Земено во многу словенски јазици. Албанскиот топоним К'ршова и македонското Крушево (по-раното К'ршово). Еден од кварталите на Пловдив се вика К'ршака. За Фасмер, етимологијата на к'рш', кр'т' – скала е непозната. Ја има и во осетинскиот, каде k'rš (к'рш) значи срт . Земена во абхаски kiriš – хребет,-срт кабардински k'iūыrš, абазински k'iūыrč – скалеста планина. /АШ-ЭСАја-1,стр. 236/ исто и во хинди-урду khajūrā – срт.
varg, veriga - верига (СМ-ИС,стр.41-58). Бугарското верига сигурно е прабугарски збор со јасни тохаро-осетински аналогии: на осетински uærdæg, uærdæx, курдски weirs, пуштунски vāx, талишки vās, памирски vax, јазгулемски vêh,рушански, хуфски vāx, сариколски vûh – верига, шнур.
gugugce - гугутка. Романски gugugstiuca – гугутка.. П. Добрев основано го врзува бугарското "гугутка" со памирските gugugštuka, guguraka – див гулаб.
matca, mačok – котка, котарак,мачка /БЦ-ИБЕ-2, стр.30/,/СМ-ИС, стр.41-58/. Соодветствува на бугарскиот несловенски збор мачка, маца – котка. Шафарик го посочува словачкото mačka – котка, како позајмен збор од старобугарски. /БЦ-ИБЕ-1,стр. 52/. Затоа на српски мачка, хрватски, словенечки mačka, унгарски macska, румунски maţa – маца, котка.
Зборот е реликвија од Алцековите бугари, мошке, моске – котка,мачка навлезено на северн. италијански како miсcho – мачка (ВД-ИБ), што го докажува прабугарското потекло на зборот.
mace (се чита "маце")- котка, маче. Спореди со старобугарското "мачка, маца, маце" - котка, коте.
berr -овца. Гласниот корен во некои зборови се менува од е во а (на пример bari ‘овчар’). Спореди со старобугарското БАРАН - овен, позајмено во рускиот и бугарскиот на дијалект "баранка" - овца. Спореди со бугарското БАЧИја –здружение на овчари [Григор Рашов. Социјална организација на традиционалната бугарска бачија во Западна Стара планина. (Б'лгарска етнологија, 1983, № 3, с. 23-34].
bërxollë – п'ржола,стек,шницла. Од глаголот "п'ржа" со помош на прабугарскиот суфикс "-ул".
Во старобугарскиот овој глагол постоел како П'РЖИТИ (да пржи) најверојатно донесен од прабугарите бидејќи како глагол постои во санскрит bhr-jjaāti (да пржи) и в персијски barštan (да пржи).
patë - патка, патица. Овој збор е карактеристичен за повеќе ирански јазици .
На овие може да се додадат и албански изоглоси на стари оригинални бугарски зборови со несловенско потекло:
giërë (се чита дж'р) - широк (спореди зера - област кај прабугарите)
pluhur –прах,прав (забележете ја сарматската трансформацијаја Р - Л, в бугарските дијалекти "прахор" = прах,прав)
skarë - скара
palë - пар, двојка предмети, старобугарски "пара"(сарматска Р-Л трансформација), одтурски "чифт"
pelenë - пелена
porosis – пор'чвам,порачувам
kukull - кукла (некои го сметаат за новогрчки збор, )
gjobë (се чита джоб) - глоба
magar – магаре. Се смета дека овој збор е позајмен од Готите, кај кои marh – коњ. Но magar – магаре е бугаро-албанска изоглоса.
kopsë - копче
zonjë - госпожа,госпоѓа. Странски збор го има и во унгарскиот како - asszony (асжони) – принцеза, буквално “благородна жена".
Објаснувањето на фразава доаѓа од источноиранските зборови aors, ass (бел, брагороден) и zhen (жена). Од aors, ass произлегува и етничкото име на бугаро-аланските жители во реонот на Кубан и реката Дон – АСИ или јаСИ (благородни). Унгарскиот збор се смета за позајмен од аланите, значи и од јазикот на прабугарите.
lepjete -лапад (киселец). Оваа бугаро-албанска изоглоса се смета за остаток од најстарото, прединдоевропско население на Балканскиот полуостров (заедно со албанските зборови mal-планина, hardhi - лоза, shege - нар, vene/vere-вино). Но дали е така?
mal - планина. Спореди бугарското Мальовица (врв на Рила, 2729 м), Малешевска планина во Источна Македонија. Според Јордан Иванов основата mal може да е трако-илириска. Но зборот за планина кај траките не е "мал", а "атон" и "пер" (спореди Атонски полуостров, Перелик, Персенк, Перперек, Пелистер).
të pime - да пијме,да пиеме
kaçurrela - кичур, к'дрица,кадрица
kerpudhe - г'ба (сравни б'лгарското "п'рхутка" - вид г'ба),грпка
pulë - пиле
midhë - мида
rrepë - рјапа,репа
presh - праз
qepë (чеп') - лук (спореди со бугарското "чепка")
qeras (черас) – черпја,црпам
goxha (годжа) - висок. Кај бугарите во Романија постои црковна титула "гаджа" – световно лице, кое има силно влијание врз црквата. Често среќавано е бугарското презиме, Гаџев, Гаџева.
trupi - тело на човек. Спореди со бугарското "труп" = "тјало".
buza - усна. Спореди со бугарското "буза".
asht - коски. Спореди со прабугарското ASO, АЗ, ЗОВ' - "пепел од кремирање на коски "
shikimi- зрение,гледање (shikoj -гледај) – спореди со бугарскиот жаргон "скивај - гледај"
oborr - двор. Спореди со бугарското "обор" - стопанска постројка во дворот на куќата .
Во тој период каде што имињата на децата биле давани според верската, културната и националната припадност наместо од помодарство, многу очигледно може да се заклучи дека Паоло е типично строго италијанско и католичко име. За среќа на вистината и денес во 21 век сеуште секој Паоло или е италијанец или има италијанско потекло.
Истово важи и за сите тие етнички "Албански династии" koи имаат словенски имиња од периодот на Скендер - Бег. Moisi Golemi - Мојсеј Големиот Дебарски Vladan Jurica (прочитај ја првата референца во Notes)
Башка браќата, сестрите и родителите на Скендер - Бег.
Знаев дека заради тоа Пал за тебе е од италијанско потекло, мислев си читал некаде,нејсе.
Paolo го викале латините, албански се викаш Pal, исто како Александар некои го викаа така, некои Leka, некои Искендер, некои ДурКарнин.
Не знаев дека некој Александар од Русија е антички македонец.
Пиши ти ако сакаш во наводници, сите светски енциклопедии, и историчари ги пишуваат без наводници, тие немаат цели за бришење на идентитет на цел народ како што правите вие.
Кои тоа сите народи ги имаат? Ги имаат некои словенски народи кои биле во допир со Прото-Бугари.
В албанскиот јазик се користи стариот санскрито-авестијски суфикс за образување на дејствувачки имиња "-тар, тор, тур", кој е карактеристичен и за јазикот на Прабугарите (спореди со прабугарските "багатур", "мижитурка", "баратор", како и подоцните "главатар", "технитар", "мечкадар", веројатно и "трубадур"- тр'бач, музикант)!! На пример: Shqip (албанец, разбирам) - Shqiptar (албанец, разбирам); këpucë (обувка) - këpucitar (обуштар,чевлар); mish (месо) - mishtor (месар); udha (п'т,пат) - udhatar (п'тник,патник); këndon (пеја,пеам)- këngëtar (певец); shkruan (пише) -shkrimtar (писател); treg (т'рг ! бугаризам) -tregtar (т'рговец,трговец); arke (каса)- arkëtar (касиер); gjhë (лов) - gjahtar (ловец); logari (сметка) - logaritar (счетоводител,сметководител). На овие примери може да се додадат и punëtar - работник, besimtar – вјарвашт, верник, zdrukthëtar – д'рводелец, дрводелец, peshkatar - рибар и др.
Многу важен аргумент во полза на иранскиот карактер на албанскиот јазик е сличноста на стариот и денешен албански на граматичката констрикција карактеристична за иранскиот изафет!! Иранските јазици имаат карактеристична синтактичка конструкција, позната како ирански изафет. Тој претставува два последователни збора, сврзани со сврзникот “и” (широко “е”). Првиот збор е именка, а следниот збор врзува карактеристика на првиот. На пример, на персијски: Дешт-и-Кипчак (Кипчакска степа), ræng-e-roshæn (јака боја). Албанските изрази libër e badhë (бела книга); Стани–и–мизис (Станју мизиецот); Formula e Pagëzimit" („Баптиска формула” – име на најстарата книга на албански јазик од 1462 г.), Drini i si (Црн Дрин), Republika e Skipërisë (Албанска република), gotë e madhë (голема чаша), pompa e benzinës (бензинска пумпа) и т.н се типични примери на синтактична конструкција, идентична с иранскиот изафет. Таков ирански изафет постоел и во јазикот на прабугарите, за кој сведочат раните надгробни споменици [Два надписа од село Гарван, Силистренско и Плиска].
И еве овој што го пишувал ова лаже. Момциве од кај вакви скитски фризури имале?
Member of the Dukagjini family
Traditional Northern Albanian warriors’ hairstyles by Carleton Stevens Coon, 1920s
Вакви фризури имаат народите кои доаѓаат од степата (Словени-Скитосармати,Прото-Бугари,Турки)
Kuç е кај гегскиот дијалект, kuq e литературен и е од тоскискиот дијалект.
В албанскиот јазик се користи стариот санскрито-авестијски суфикс за образување на дејствувачки имиња "-тар, тор, тур", кој е карактеристичен и за јазикот на Прабугарите (спореди со прабугарските "багатур", "мижитурка", "баратор", како и подоцните "главатар", "технитар", "мечкадар", веројатно и "трубадур"- тр'бач, музикант)!! На пример: Shqip (албанец, разбирам) - Shqiptar (албанец, разбирам); këpucë (обувка) - këpucitar (обуштар,чевлар); mish (месо) - mishtor (месар); udha (п'т,пат) - udhatar (п'тник,патник); këndon (пеја,пеам)- këngëtar (певец); shkruan (пише) -shkrimtar (писател); treg (т'рг ! бугаризам) -tregtar (т'рговец,трговец); arke (каса)- arkëtar (касиер); gjhë (лов) - gjahtar (ловец); logari (сметка) - logaritar (счетоводител,сметководител). На овие примери може да се додадат и punëtar - работник, besimtar – вјарвашт, верник, zdrukthëtar – д'рводелец, дрводелец, peshkatar - рибар и др.
Сите индоевропски јазици ги имаат, investitor, aviator, mediator.
Многу важен аргумент во полза на иранскиот карактер на албанскиот јазик е сличноста на стариот и денешен албански на граматичката констрикција карактеристична за иранскиот изафет!! Иранските јазици имаат карактеристична синтактичка конструкција, позната како ирански изафет. Тој претставува два последователни збора, сврзани со сврзникот “и” (широко “е”). Првиот збор е именка, а следниот збор врзува карактеристика на првиот. На пример, на персијски: Дешт-и-Кипчак (Кипчакска степа), ræng-e-roshæn (јака боја). Албанските изрази libër e badhë (бела книга); Стани–и–мизис (Станју мизиецот); Formula e Pagëzimit" („Баптиска формула” – име на најстарата книга на албански јазик од 1462 г.), Drini i si (Црн Дрин), Republika e Skipërisë (Албанска република), gotë e madhë (голема чаша), pompa e benzinës (бензинска пумпа) и т.н се типични примери на синтактична конструкција, идентична с иранскиот изафет. Таков ирански изафет постоел и во јазикот на прабугарите, за кој сведочат раните надгробни споменици [Два надписа од село Гарван, Силистренско и Плиска].
Оваа страница користи колачиња за персонализирање на содржината. Со продолжување на користењето, се согласувате со нашата политика за користење колачиња.
en.wikipedia.org
