Ајде додека сум на пауза, да пишам една тазе ситуација од пред некоја недела. Тука има многу луѓе со поголемо искуство, ама сакам да ви дадам еден поглед на тоа како изгледа мала македонска аутсорсинг ИТ фирма од џуниорска перспектива. Јас сум џуниор со искуство од година и пол (со пракса два месеци) и моментално сум во отказен рок во една таква.
Почнав со 300 евра плата, ама не ми ни беше важно, сакав само да започнам кариера. Како и во секоја ваква фирма, бев фрлен во оган, со нула денови искуство да работам сам на огромен проект кој е за минимум intermediate (моментално правам knowledge transfer на двајца intermediate инженери кои ќе го преземат). Нормално бев пријавен како човек со повеќе искуство кај клиентите, кои рака на срце, имаат одличен тим и проект менаџер и тоа ми помогна многу. После работа останував саат време плус многу често за да учам нови технологии кои ќе ми користат.
После 4 месеци, бев додаден на уште еден помал проект и не знаев главата кај ми е, ама продолжив без проблем да работам и да учам нови работи. Првото покачување на плата ми беше после седум месеци и тоа плус 100 евра, па така стигнав до некој ИТ минималец од други посолидни фирми. Знаев дека со моменталното искуство наоѓање нова работа ќе биде многу тешко, па подобра опција ми беше да пробам да напредувам тука. Надеж ми даде тоа што откако се вработив никој си немаше заминато од фирма, а имаше и такви со повеќегодишно искуство и очекувањето беше дека со искуството соодветно ќе расте и платата.
Во меѓувреме, напредував многу и веќе бев солиден џуниор. Исто така и дипломирав, што знам дека не е никаков фактор за работа, ама е одреден успех. Е сега доаѓа интересниот момент. Пред неколку недели, фирмата одлучи дека моменталната плата ми е доволна и нема потреба да ми покачуваа воопшто. Јас реално бев изненаден од ова и реков дека покачување мора да има. Истиот ден после работа, пратив CV на три места. Две од нив ме контактираа уште наредниот ден и ги имав инициалните интервјуа таа недела. Стигнав до технички интервјуа на двете места, а исто и последната фирма ме контактираше за интервју. После првото техничко интервју, ми кажаа дека ќе ме известат за седум до десет дена за тоа што понатаму, ама ми се јавија уште истиот ден и ми ја понудија платата што ја барав. Бидејќи оваа фирма ми беше прва опција, другите интервјуа ги откажав.
Поентата на постов не е ниту да се жалам, ниту да се фалам. Сакам само да кажам дека доколку доволно се трудите да напредувате опции има. Доколку имате знаење, ценете си го истото и не се плашете да побарате покачување доколку стварно го заслужувате, дека има фирми каде мора да се заканиш со отказ за да размислат за покачување. ИТ секторот е доволно динамичен за да можете да го искористите тоа во ваша полза, бидејќи ваквите мали македонски фирми ќе гледаат само да им работите за колку што може поевтино. Реално бевме доста компактен тим, ама не ми е јасно како седат другите тука за такви плати. Како и да е, според мене, напредокот и амбицијата секогаш треба да се на прво место, останатите работи се само финеси.
:
