Јас сум про абортус, го кажав моето мислење пред некоја страна. И иако не посакувам воопшто да мора да бира некоја да го прави тоа, понатаму не разглабам поради која причина некоја сака да го прави тоа. Финансиски, здравствени, себични, какви и да се. Мојот став е тој.
Она што ме тригира на темава е постојаното зборување за право на живот, префрлање вина кај некоја која веќе се одлучила на тоа, и тн, ама сепак е лицемерно кога ќе кажете дека тој живот мора да згасне ако е силување во прашање. Мене лично ми е контрадикторно и јас ако идам на тој став би кажала дека сите деца треба да се родат, за да не ми е напразно првичниот исказ што сум го кажувала.
Сега мислам дека разјаснив подобро и да ти одговорам на прашањето, јас сум ЗА секое бебе што е сакано и посакувано од родителот, да се роди.
Добро е, оваа дискусија не ни заврши со тоа дека "јас немам матка".
Што е главниот проблем? Станува збор за живот, а не само за ткиво и клетки. Нашето општество умира, имаме се помалку родени деца, дел од младите одат во странство и не се враќаат и популацијата ни старее и тоа е многу сериозен проблем. Требаше онаа пропаганда за семејството и против абортусот да продолжи, не е битно нејзиниот ефект. Потоа не требаше да се продолжи можноста да се абортира и во вториот триместар. Значи постои и простор за напредок.
Од твојата гледна точка, не секој живот вреди еднакво. Животот вреди колку што само мајката го цени. Дали можам да ја фатам во целост страната дека сум во сите случаи про-живот? Да, не е популарно, ама секоја, буквално секоја реплика ќе биде инцест и силување, па не се нафаќам за тоа.
Секогаш тука настануваат нашите несогласувања, а ова е можеби 5 пат да дискутираме на оваа тема. Да, секој живот вреди. Ако зборуваме така на маса можем да ја ставиме смртната казна, евтаназијата или хемиската кастрација, нели сите се по волја на една страна. Дали се во ред, посебно хемиската кастрација? Секако дека не.
Да одговорам на прашањето на темата- не.
пи.ес. Посакувано од родителот! Дали тој родител може да биде таткото?
