Живеење заедно без брак

  • Креатор на темата Креатор на темата WondeR`
  • Време на започнување Време на започнување
Нит сум бил у брак, нит ијам такви планови.

Ова е пример од мое опкружување. Денешниов живот ни малку не може да се спореди со животот на вашите родители, а уште помалку на вашите бабовци и дедовци, едноставно влегуваш во машина и животот ти станува стереотип на асембли лента.
Погрешно разбрано, ништо страшно. Живеењето го креираш сам. Ако немаш стереотипен карактер, не гледам зошто и начинот на живеењето би ти бил таков. :toe:
 
Погрешно разбрано, ништо страшно. Живеењето го креираш сам. Ако немаш стереотипен карактер, не гледам зошто и начинот на живеењето би ти бил таков. :toe:

Најголемиот мит, за најголемиот дел од луѓето живеењето го креира кутијата во која што живеат.
 
За мене е еден од поголемите митови тезата за стереотипни бракови и немање можност нешто да промениш. Тоа го викам алиби и млитав карактер.
 
Ме утепа сега....ако ми е кога си лупетам без врска :smirce:
Лошто те имам дешифрирано од неколкуте поста.....
Не е проблем, не дека јас на изволте ставив овде каков живот имам.

Брак е убава работа, ако се одвива онака како што си замислил, ако и двајцата подеднакво се вложувате а не едниот да дава, другиот да зема и земеното да не го цени. А секогаш е убаво да пробаш пред брак да се оствариш во таква врска во која подеднакво ќе треба да вложиш со партнерот, и притоа не мислам на финансии, туку на емоции, работа и труд да успее тоа што го градите. Е сега на денешницава кога секој втор живее со мама до брак а и потоа, се плаши од кирија како од најтешка болест и притоа влегува во брак без ни малку почит кон партнерот.
 
За мене е еден од поголемите митови тезата за стереотипни бракови и немање можност нешто да промениш. Тоа го викам алиби и млитав карактер.
Така и било пишано.
 
Не е проблем, не дека јас на изволте ставив овде каков живот имам.

Брак е убава работа, ако се одвива онака како што си замислил, ако и двајцата подеднакво се вложувате а не едниот да дава, другиот да зема и земеното да не го цени. А секогаш е убаво да пробаш пред брак да се оствариш во таква врска во која подеднакво ќе треба да вложиш со партнерот, и притоа не мислам на финансии, туку на емоции, работа и труд да успее тоа што го градите. Е сега на денешницава кога секој втор живее со мама до брак а и потоа, се плаши од кирија како од најтешка болест и притоа влегува во брак без ни малку почит кон партнерот.
Треба да се сослуша човек и да се разговара со него. Незнам што точно подразбираш под „вложување“...Но, јас ги сослушувам и другарите и другарките, ако има некој нешто да каже, сподели, пожали секогаш сум отворен и сослушувам па и кажувам некој убав збор на подршка или некое практично решение ако го знам или ако го има или воопшто има потреба од решение и совет. Не сум многу искусен и паметен да делам совети ама барем знам да слушам. И јас го правам тоа и јас споделувам и се жалам па и фалам.
Инаку јас живеал со родителите и релативно малку правам по дома. Сум размислувал да се отселам ама мислам дека ќе ми биде потешко (пари не ми се проблем) и поради тоа не се селам од дома. Сега немам девојка и не размислувам за селење, но мислам дека ако дојде до тоа девојка/селење може да ми е напорно, но може ќе најдам мотивација за тоа. Незнам што би бил кога би било...и не размислувам на таа тема, зошто хипотетички ситуации не ги сметам за битни и вредни да трошам мисловна и емотивна енергија сега.
 
Последно уредено:
Љубовта со годините поминува. Важно е почитувањето. Ако тоа остане и парот (во брак или не) останува заедно.
Не поминува, станува покомплексна и позрела. Можеби немаш пеперутки во стомакот ама постои.
 
Треба да се сослуша човек и да се разговара со него. Незнам што точно подразбираш под „вложување“...Но, јас ги сослушувам и другарите и другарките, ако има некој нешто да каже, сподели, пожали секогаш сум отворен и сослушувам па и кажувам некој убав збор на подршка или некое практично решение ако го знам или ако го има или воопшто има потреба од решение и совет. Не сум многу искусен и паметен да делам совети ама барем знам да слушам. И јас го правам тоа и јас споделувам и се жалам па и фалам.
Инаку јас живеал со родителите и релативно малку правам по дома. Сум размислувал да се отселам ама мислам дека ќе ми биде потешко (пари не ми се проблем) и поради тоа не се селам од дома. Сега немам девојка и не размислувам за селење, но мислам дека ако дојде до тоа девојка/селење може да ми е напорно, но може ќе најдам мотивација за тоа. Незнам што би бил кога би било...и не размислувам на таа тема, зошто хипотетички ситуации не ги сметам за битни и вредни да трошам мисловна и емотивна енергија сега.
Тука е проблемот, ти годи тато носи мама меси, а не треба да е така, треба секој возрасен човек да се оддели од своите родители. Јас се одделив на 16г иако тогаш татко ми беше жив, мајка ми само што почина, татко ми продолжи да си живее веќе и јавно и без пречки со пријателката со која до тогаш само тајно се гледаа, а јас не гледав дека тука има место за мене. Прво отидов кај баба ми и дедо ми, ама они беа многу стари и за нив се грижеше друг па јас им бев фактички само цимерка, не се чувствував спремна за скроз сама да живеам. Кога починаа и двајцата останав сама да живеам во тој стан ама беше огромен и не ми беше практично па го продадовме со братучетка ми и си купив мој стан, веќе имав и 18г, сеуште живеам таму, партнерот и тој ќе се пресели со мене сега од практична гледна точка бидејќи е поблиску до нашите работни места, до делот од градот кој го користиме најчесто (Дебар маало, Центар, Карпошите) На 18г сама одев по станови, без агент бидејќи не сакав да давам пари за провизии, сама одлучував. Нема ништо подобро од тоа да си сам свој човек од рани години. Завршив факултет, се вработив по струка, сфатив дека со тоа ништо не правам и сменив професија скроз и еве ме сега, цвеќарка, сам свој газда, имам зад себе искуство ко 50 годишна, на 33.
 
Тука е проблемот, ти годи тато носи мама меси, а не треба да е така, треба секој возрасен човек да се оддели од своите родители. Јас се одделив на 16г иако тогаш татко ми беше жив, мајка ми само што почина, татко ми продолжи да си живее веќе и јавно и без пречки со пријателката со која до тогаш само тајно се гледаа, а јас не гледав дека тука има место за мене. Прво отидов кај баба ми и дедо ми, ама они беа многу стари и за нив се грижеше друг па јас им бев фактички само цимерка, не се чувствував спремна за скроз сама да живеам. Кога починаа и двајцата останав сама да живеам во тој стан ама беше огромен и не ми беше практично па го продадовме со братучетка ми и си купив мој стан, веќе имав и 18г, сеуште живеам таму, партнерот и тој ќе се пресели со мене сега од практична гледна точка бидејќи е поблиску до нашите работни места, до делот од градот кој го користиме најчесто (Дебар маало, Центар, Карпошите) На 18г сама одев по станови, без агент бидејќи не сакав да давам пари за провизии, сама одлучував. Нема ништо подобро од тоа да си сам свој човек од рани години. Завршив факултет, се вработив по струка, сфатив дека со тоа ништо не правам и сменив професија скроз и еве ме сега, цвеќарка, сам свој газда, имам зад себе искуство ко 50 годишна, на 33.
Немам причина да се оделам, поубаво ми е вака...ко у хотел ми е дома. Сум живеел сам 5 години, немав избор. Сега и давам пари на мајка ми и таа работи домашни работи. За парите кои и ги давам нема да најдам никаде таква услуга. Сум размислувал сам да живеам ама мислам дека ќе ми биде полошо. Да тупи од време на време ама не ми смета многу.
Ти си морала и ти било најверојатно тешко и стресно и си била нервозна и несреќна (претпоставувам, може грешам). Мене ми е супер дури незнам што да правам со времето па тупам на Кајгана :-)
 
Немам причина да се оделам, поубаво ми е вака...ко у хотел ми е дома. Сум живеел сам 5 години, немав избор. Сега и давам пари на мајка ми и таа работи домашни работи. За парите кои и ги давам нема да најдам никаде таква услуга. Сум размислувал сам да живеам ама мислам дека ќе ми биде полошо. Да тупи од време на време ама не ми смета многу.
Ти си морала и ти било најверојатно тешко и стресно и си била нервозна и несреќна (претпоставувам, може грешам). Мене ми е супер дури незнам што да правам со времето па тупам на Кајгана :)
И даваш пари на мајка ти за да ти работи по дома? Да се осеќаш ко у хотел?! Ццццц.... И да беше мајка ми жива, да не се отселев на 16, ќе се отселев на 18, не знам колку години имаш, ама на 20+ да се понашам дома ко у хотел за мене е неприродно.
 
И даваш пари на мајка ти за да ти работи по дома? Да се осеќаш ко у хотел?! Ццццц.... И да беше мајка ми жива, да не се отселев на 16, ќе се отселев на 18, не знам колку години имаш, ама на 20+ да се понашам дома ко у хотел за мене е неприродно.
Е што неприродно, заработувам и тие работат и трошат. Ако ми за девојка наоѓам место за на само или нешто организирам. Сам да живеам ќе треба сати да трошам за домашни работи.
 
Е што неприродно, заработувам и тие работат и трошат. Ако ми за девојка наоѓам место за на само или нешто организирам. Сам да живеам ќе треба сати да трошам за домашни работи.
И сходно на тоа ќе и даваш после на таа жена со која ќе живееш исто пари за да ти ги работи домашните работи? Што те кошта тебе на одење надвор да фрлиш ѓубре? Да си ги фрлиш прљавите чорапи во корпа? Еднаш да свариш макарони за ручек? Поразтелно е што млад човек не сака да работи по дома и сака да живее каково хотел.
 
И сходно на тоа ќе и даваш после на таа жена со која ќе живееш исто пари за да ти ги работи домашните работи? Што те кошта тебе на одење надвор да фрлиш ѓубре? Да си ги фрлиш прљавите чорапи во корпа? Еднаш да свариш макарони за ручек? Поразтелно е што млад човек не сака да работи по дома и сака да живее каково хотел.
Ако сака таа ќе ги работи домашните работи ако сака јас ќе ги работам. Знам да работам домашни работи, не се наука. Ама ако неморам не би...што добивам од миење садови? Нема да станам повреден, поисполент, попаметен или побогат...фрлање ѓубре, зимаш кеса и носиш до контењер...секој може тоа.
 
Ако сака таа ќе ги работи домашните работи ако сака јас ќе ги работам. Знам да работам домашни работи, не се наука. Ама ако неморам не би...што добивам од миење садови? Нема да станам повреден, поисполент, попаметен или побогат...фрлање ѓубре, зимаш кеса и носиш до контењер...секој може тоа.
И го правиш тоа? Да фрлиш ѓубре? Или и за тоа и даваш на мајка ти пари? Е за ова треба живот пред брак, за да види таа која утре ќе ти биде жена со каков човек треба да живее. Зошто мојот да живеевме заедно и да се понашаше како што се понашаше а многу слично на тебе, немаше да дојде до брак.
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom