Луѓе кои имаат било каков друг приход, макар и минимален (вработени, пензионери, социјални случаи, хонорарци, стечајци), им се забранува да продаваат на пазар. Значи, не им бараат лиценци, туку им забрануваат да продаваат.
Па така, некоја баба која едвај преживува со 3-4000 денари пензија во некое забаталено село и која поминува десетици километри секојдневно за да заработи нешто дополнително на пазар, колку да го истурка месецот до крај - нема да може да продава.
Социјални случаи и стечајци, кои примаат некоја минимална помош од државата и едвај преживуваат - нема да може да продаваат.
Вработени лица кои издржуваат цело семејство со минимална плата - нема да може да продаваат.
Пензионери кои живеат од една пензија, и која половина од неа им оди за лекови - нема да може да продаваат.
Хонорарци кои завршиле некоја услуга еднаш во годината, и за која им бил исплатен хонорар за завршената работа - нема да може да продаваат.
Ти, кој земаш 9000 денари плата, а дома живееш со болни и работонеспособни родители - нема да можеш да продаваш. Пример те зедов тебе, општо зборам.
Сите други што не влегуваат во погорниве категории, потребно е секоја година да плаќаат лиценца (60 евра), за секоја наредна тезга по 40 евра. Ако имаш една тезга со јаболка, една со домати, друга со пиперки, трета со јајца - за секоја посебно треба да плаќаш лиценца, секоја година. Плус, членарина за Комората на пазарџии, месечен паушал за тезгата од приближно 5,000 денари, персонален данок, како и пензиско и здравствено осигурување од 2,050 денари.
Со други зборови, ова е закон за полнење буџет со пари од лиценци и казни, како и фиктивно намалување на невработеноста со тоа што секој пазарџија ќе биде заведен како вработен, без разлика што 1-2 неделно продавал на пазар (за викенди).
Закон кој дополнителнно ќе ги осиромаши најранливите категории луѓе, а ќе ѝ даде можност на владата да се фали дека ја намалила невработеноста.