Смешно беше она што спомнавте како живееела гувернерката со таква работа и 3 деца или не знам кој друг.
Па ако си над некој левел на богатство ондак можеш да имаш куќни помошнички, бебиситерки и не знам уште што.
Повеќето не се над тој левел и затоа мораат сами да трчаат и по деца и по работа.
Ако таа жена има огромна пасија за тоа, она одлучува да жртвува дел од нејзиното време и внимание дома за да го работи тоа. И не зависат сите финансии на државата од неа, туку она е во цел тим во којшто нема ограничување во вработувањата, зошто се под државна капа. Можеби некоја жена што е газдарица или менаџер во било каква приватна фирма многу повеќе се мачи, затоа што многу повеќе од работата паѓа директно на неа, заради ограниченост на вработени итн.
Кога станува збор за избор меѓу работа и деца, многу е битно колку има жената пасија за тоа што го работи, наспроти желбата да биде со децата. Понекогаш, колку и да имаш пасија за некоја работа, не вреди заради тоа да си го намалуваш времето со децата. И не збориме само за време, туку и за активно внимание што можеш да им го пружиш. За некои работни места не вреди едноставно толку да се жртвува човек, особено ако работиш за газди, ако не ти почитуваат работно време, ако немаш време да се слушнеш со децата дур си на работа, ако немаш комуникација со газдите... Колку и да имаш пасија и да е платено и сигурно работното место, не вреди заради тоа да жртвуваш од времето и вниманието кон децата. Најдобро е да немаш огромна пасија за работното место па така да можеш целокупното внимание дома да го посветиш дома. Но, дури и да имаш огромна пасија, понекогаш треба да си ги измериш приоритетите. Понекогаш е подобро да си просечен работник и на просечна позиција, отколку извонреден, бар за одреден период додека да потпораснат децата. Не смееш оптоварувањето од работа да им го носиш на децата дома. Да признаеме, не се работи само за времето што го поминуваш на работа, туку и за целиот тој стрес и притисок што ќе го донесеш дома ако работиш нешто поодговорно. Ја на пример, имам пасија да бидам одговорна за што повеќе работи каде и да работам, но имам сфатено дека тоа не е добро за мене ако имам фамилија, сметам дека е глупо да мислам на работа додека сум дома. Освен ако не сум некоја екстремно талентирана во наука или нешто, па целото човештво да зависи од мене, во секој друг случај, мислам дека е смешно, ако нема некоја повисока цел, да размислувам за работа додека сум дома.