Не разбрав кој е тој “најпознат“ антрополог и според кои критериуми.
Тоа што е постирано не е доказ за постоење на “Словени“ туку се дадени физичките карактеристики на народите кои ДЕНЕС и припаѓаат на таа група.
А антрополошките карактеристики се одлики на БЕЛАТА раса, односно важат за сите БЕЛИ луѓе.
Обликот на чашката и пигментот не се детерминација на Словенскиот тип, бидејќи со менувањето на климатските услови се менувале и надворешните карактеристики, односно пигментацијата на влакната и кожата.
Она што е антрополошко правило е дека на едно генетско-географско подрачје НЕ МОЖАТ да живеат две РАЗЛИЧНИ РАСИ.
Одиме со ред.
If the evidence of literary sources makes the early Slavs Nordic in stature and pigmentation, that of osteology makes them the same in the metrical and morphological sense. In brief, all of the earliest Slavic skeletal material, dating mostly from the eighth to the eleventh centuries, falls, by groups if not as individuals, into one or more of the Nordic cate­gories already found to be characteristic of Iron Age Indo-European-speaking peoples.
On the whole, the ancestral Slavs of Poland were Nordics, within the range of the Indo-European group; these skulls lean to the longer- and larger-headed Corded extreme, and resemble in many respects, the Hannover scries, and by extension, the Anglo-Saxons.
Contemporary Polish anthropologists have studied the population of their country by dividing it into types, and plotting the proportions of these types by regions.93 These types include what would in our present terminology be Nordic, Neo-Danubian, Lappish, Ladogan, Alpine, and Dinaric, as well as Armenoid, and both tall and short Mediterraneans.
These Old Wends, rounder headed than the Poles, fall very close metrically to the Kelts and to the Scythians.
The Slavs who invaded Styria between the seventh to ninth centuries are basically the same as those in Germany, and fall very close to an older Keltic mean.107
The living Czechs are, in a metrical sense, typically Alpine, and the Alpine race is, by the observation of individuals, seen to be the commonest single type among them.82 They are little different in bodily build and in head and face dimensions from Bavarians.
The Czechs are as fair as most southern Germans. While Alpines and Norics are commonest in Bohemia, there is a strong concentration of Dinarics in Moravia, especially among the miners, who seem to form a special group with both racial and occupational peculiarities.
It seems to be commoner among Slovaks, although the Slovak-speaking population of Moravian Wallachia, in central Czechoslovakia, being composed of the Slavicized descendants of Rumanian Vlach colonists, is partly Dinaric.83
Before turning to Poland, let us study for a moment the Slavic island of Wends who live in the Spreewald district of Mecklenburg.84 In the period between the eighth to twelfth centuries, at the time of the maximum Slavic expansion westward, and before the Germanic counter-thrust eastward, the Wends occupied much of present-day Mecklenburg. They were a long-headed people, with a mean cranial index of 76.6, mostly Nordic, but rather short-faced and mesorrhine. They resembled the contemporary Slavs in Bohemia, West Prussia, and Pomerania, and in subsequent centuries underwent a parallel brachycephalization. The modern Wends, inhabiting but a fraction of their former territory, have now a mean cephalic index of 84, and a stature of 167 cm. They are little different from the surrounding German-speaking population. Influences which have affected them have affected all in their neighborhood; the Wendish problem is no different from that of the rest of eastern Germany.
Најважниот дел:
Some of the Slavic crania from Styria, recalling the Polish prototype, are extremely large and powerful. We have, unfortunately, no data with which to trace the further progress of the southern Slavs into the Dinaric mountain stronghold, and thence into Old Serbia and the Kossovo plain. We may, however, study a third Slavic movement, that which penetrated Russia.108.
The skulls of these invaders belong to a generalized Nordic form.
On the whole, the Slavic racial type, as exemplified by skeletal series from Poland, Germany, Bohemia, Austria, and Russia, was reasonably uniform. In view of its geographical location, the Polish group probably represents most nearly the original form, while those who expanded south­ward and westward absorbed local Keltic and other Indo-European-speak­ing populations. The Slavs, like all the other Indo-European-speaking peoples whom we have been able to trace, were originally Nordic, and there is no suggestion in their early remains, in the regions studied, of the numerically predominant brachycephalic racial increments which today are considered typically Slavic.
На Динарската група и припаѓаат и северните делови од Шкотска и Норвешка.
Односно сите ние од европско тло имаме исти антрополошки карактеристики без примесите кои пристигнале во поново време.
Не постои “Словенска раса“.
Делиме исти карактеристики со останатите народи од Европа.
Предмет на текстот се антрополошките и палеодемографските карактеристики на населението на територијата на Р. Македонија од неолитот до доцниот среден век, како и антрополошките процеси на брахикранизација, динаризација и грацилизација на посткранијалниот скелет. Основа на анализата се 3300 индивидуални скелети, кои потекнуваат од 65 археолошки локалитети, откриени во периодот помеѓу 1950 и 1996 година.
Според хронолошката припадност скелетните наоди се поделени во пет групи: неолитски, скелетни наоди од II и I милениум пред нашата ера, римскиот период и средновековни скелетни наоди. При поделбата повеќе е користена апсолутната хронологија отколку културолошката детерминација. Тоа пред се се однесува на II и I милениум п.н.е. каде се собрани скелетни наоди од различни културно-хронолошки периоди.
Според морфо-метриските карактеристики скелетните наоди од овој период припаѓаат главно на медитеранскиот и динарскиот антрополошки тип
Според морфо-метриските карактеристики скелетните наоди од овој период припаѓаат главно на медитеранскиот и динарскиот антрополошки тип.
Во вкупната популација 71% краниуми се брахикрани, следи мезокранијата, а најретка е долихокранијата.
Според морфо-метриските карактеристики, пред се поради брахикранијата и помалку или повеќе присутната планокципиталија, најголем дел од краниумите од овој период е со динарска антропотиполошка припадност. Ретките мезокрани краниуми му припаѓаат на медитеранскиот антрополошки тип.
Во најголем дел од I милениум п.н.е. Македонија, конкретно Повардарието било населено со доминантно брахикрано, динарско население.
Првите поголеми промени во антрополошката структура на населението на теритиријата на Македонија, од крајот на II милениум п.н.е. од кога може да се следи континуирано, се забележани во римскиот период.
Интересно е што за најголем дел од овие промени не може да се докаже дека се статистички значајни.
Од долихокраните типови најчест е медитеранскиот антрополошки тип со грацилна и робусна ватијанта. Робустен лептодолихоморфен (т.н. словенски) тип е присутен на најголемиот број некрополи. Нордискиот антрополошки тип е констатиран на малку локалитети во Македонија. Одредени кромањоноидни карактеристики се појавуваат на некои наоѓалишта во форма на ниски, правоаголни, камеконхи орбити, но не се следени со широки и ниски лица карактеристични за овој тип.
. Од брахикраните антрополошки типови најчест е динарскиот антрополошки тип кој во некои серии е и доминантен. Во помал број на серии се утврдени и балтидите.
Денешното население на Македонија е едно од најбрахикефалните на Балканот (просечно брахи-хипербрахикефално). Кога повторно започнало скратувањето на краниумите на оваа територијата на сегашниот степен на истраженост не може да се одговори. Треба да се почекаат побројни средновековни наоди, особено од доцниот среден век.
Е сега погледни КОГА се јавува ДИНАРСКИОТ тип кај Македонците, мнооооооооооооооогуу пред било какви “Словенски“ антрополошки карактеристики да дојдат до израз.
Тоа значи дека е помалце веројатно Нордиска миграција од Шкотска и Норвешка кон Балканот доколку се земе во предвид застапеноста на Динарскиот тип.
Односно, единствениот ЛОГИЧЕН заклучок е дека динарската група на народи мигрирала на север.