Ipsissimus
P.I.
Класична расипана грамофонска плоча, верглаш нешто кое веќе видовме дека не држи вода. Ликови од басна не се факти, твојот ,,грев" е само еден од илјадниците. И сите се темелат на убедување, на верување, не на факти.Сите (!) минати времиња се исти и отпаднатиот човек живеел на еден и ист начин: во грев и во зло, со неизбежната смрт.
Озаконувањето на гревот ништо битно не промени; очигледно е до очебијност дека гревот веќе не е причина за срам, туку за пофалба. Ништо битно не се сменило од од падот Адамов, освен што гревот и злото земаат нагорен правец, растејќи по геометриска прогресија, затоа што гревот и злото се релативизирани и ставени во категоријата „...Може и така, кој ти брани...„.
Навистина, црното ќе си остане црно и нема да стане „нешто друго„ дури и да биде „легализирано„.
Фактите неможат да подложат на толкување, ако нешто е бело неможе некој да толкува дека е зелено, ако нешто е долго еден метар, неможе некој да толкува дека е два метри. Ако некој тврди дека должината не е еден метар, постојат мерила со кои може да се провери - постои репер. Вашите вери и дела не функционираат на тој начин, нема репер, се се сведува на ,,жими мајка", вашиот збор против зборот на другите. Тоа во никој случај не се факти.Се‘ што имам(е) е верата и делата против туѓе вери и недела. Разликата е очигледна.
Фактите и тоа како подлежат на толкува, оти во спротивно, фактот не би можел да биде набљудуван и толкуван од субјект, кој би го објаснил фактот. Фактите постојат заради „некого„ а не заради самите себе.
Проверлив е, во тоа време секуларноста не постоела, црквата и државата не биле одвоени. Црквата ги ,,осветувала" и благословувала владетелите и влијаела врз нивните одлуки и политика. Богомолите биле мачени, прогонувани и замолкнувани поради тоа што нивното учење било различно од тоа на твојата црква.Ако е историски факт, тогаш мора да биде проверлив. Кој точно ги гонеше и убиваше богомилите?
Секој има апсолутно право над сопствениот живот! Тоа подразбира и право да го прекине! Еутаназијата е дозволена само во случај кога личноста трпи неиздржливи болки или страда, и таа е можна само ако таа личност сама побара такво нешто или се согласи. Тоа во никој случај неможе да биде убиство! Убиството е одземање нечиј живот без согласност и против волјата на оној што е убиен![DOUBLEPOST=1474620052][/DOUBLEPOST]„Клаисично убиство„? Хмммм, интересен израз...Значи, има и „некласично„.
Ако еутаназијата се чини со согласност од пациентот, тоа значи дека пациентот треба да биде потполно свесен за својата одлука., што значи, прилично здрав!
Ако пациентот тоа го чини свесно, и тоа е чин на убиство, во случајов, тоа би било добороволно самоубиство, кое е уште полошо дури и од насилното убивање.
Но, не, не е тоа битно, битно е дека еутаназијата, како начин на убивање има своја легална основа и со тоа „...Може и така...„.
Тоа што не наметнува еден сет на норми, правила и закони што треба да важат подеднакво за сите. За сите да живеат исто, треба сите да се исти, а очигледно дека не се. Затоа секој треба да има право да живее како му е волја, и истото да не им го попречува на другите.Според тебе ако се од наведеното во кого се верува е грешно, тогаш што е вистинското?
Последно уредено: