Димитар Талев - кражба и фалсификат

Оправдувате ли кражбата и фалсификатот на Димитар Талев?


  • Вкупно гласачи
    28
Статус
Затворена за нови мислења.

ShakaZulu

" Тој Сум Бре "
Член од
29 јули 2008
Мислења
3.307
Поени од реакции
3.696
Од шо било убо овие се кренале во борба и загинале...


Прилеп за време на НОВ (1941-1944) дал преку 650 жртви, 143 носители на „Партизанска споменица 1941“ и 14 народни херои, од кои десет загинати во борба.

Градот Прилеп, поради неговата активност за време на НОВ, со повелба од 7 мај 1975 година од Претседателот на Социјалистичка Федеративна Република Југославија Јосип Броз-Тито го добива орденот „Народен херој“.

Прилепските народни херои од Втората светска војна:

Рампо Илија Левков (Левката), (1909-1942)
Круме Ицко Волнароски (Коља), (1909-1944)
Ордан Ставре Чопела (Кулак), (1912-1942)
Борка Јован Велески (Левата, Горанов), (1912-1942)
Мирче Доне Ацев (Стојче), (1915-1943)
Кузман Цветан Јосифоски (Питу, Методие), (1915-1944)
Лазо Филипов Колевски (Лавски), (1918-1942)
Вера Доне Ацева (Доста), (1919-2006)
Борко Јован Темелкоски (Лилјакот), (1919-2001)
Борка Петре Талески (Црниот, Модерното), (1921-1942)
Крсте Јанко Црвенкоски (Јанко, Стево) (1921-2001)
Ѓоре Симо Дамески (Боксеро), (1922-?)
Атанас Прокопија Забзановски (Рускио), (1925-?)
Кире Алексо Гаврилоски (Јане), (1918-1944)[DOUBLEPOST=1459478058][/DOUBLEPOST]
За Куцаров немам податоци. Во моите извори поручник Иван Куцаров нема

Иван Драганов Куцаров бил потпоручник и шеф на разузнавачкото одделение на 15-от артилериски дивизиски полк на бугарската фашистичка војска во Прилеп.

На 19 септември 1942 година под негова директна команда е извршено злосторството кај Дабнички Завој врз 17 прилепчани и дабничани. Иако прогласен како воен злосторник во Втората светска војна, не бил предаден да му се суди на народниот суд во Прилеп. За неговите ѕверства во Бугарија е осуден само на 15 години затвор.



Види мајката, па вие сте го суделе и држеле во затвор а сега немате податоци, ајде бе...[DOUBLEPOST=1459478410][/DOUBLEPOST]И нешто за кое сликата не сакам да ја поставам...

Може и ова не е дело на бугарскиот „пријател и ослободител“ кон прилепскиот народ?


Едно заборавено ѕверство

Извадок од книгата „Судењата како последен пораз“

УДИРАВМЕ СО ЧЕКАНОТ ПО СРЦЕТО

Изјава на Георги Трендафилов, поранешен групов началник во Околиското полициско управление во Прилеп, пред Народниот суд:

„Во месец јули 1944 година уапсивме 10 до 15 луѓе од Прилеп, меѓу кои: Цена Богоева, Трајко Марков–Сандански, Киро Шими и Ристо Николов–Ковачот. Многу ги тормозевме и тепавме по табаните со гума. Цена, Трајко, Киро и Ристо беа удавени, а другите беа пуштени дома.

Беа удавени на овој начин: Полицискиот командант Молов ми рече веднаш вечерта, во 9 часот, со агентите Коло Желев и Димитар Јорданов да дојдам во командатурата. Во 9 часот во мојот кабинет дојдоа: Молов, Коце Георгиев, Коло Желев, Димитар Јорданов, Кнчо Бојанов и полицајците Дончо и Камен Каменов, а на стража беа поставени доверливи полицајци.

Од мојот кабинет преминавме во едно мало сопче и на подот фрливме едно ќебе. Молов нареди да се донеси Трајко Марков. Тој му ги врза рацете, го легна на кебето и му го стави околу вратот јажето, кое на крајот имаше по едно дрво долго 20 сантиметри, а дебело 3 сантиметри. Едниот крај од јажето го држеше Молов, а другиот Димитар Јорданов. Нозете му ги држевме јас и К’нчо Бојанов. Додека Молов и Јорданов го давеа, Коце Георгиев, полицискиот началник на вториот участок, го удри со чекан неколку пати по срцето. По 10 минути Трајко беше мртов…

Го соблековме гол и го фрливме во дупката до нужникот во дворот, која беше специјално за тоа ископана дента. Потоа го донесовме Ристо Ковачот. Јажето го тргавме јас и Коло Желев. Додека ние го давевме Ристо, командантот Молов со чеканот го удри трипати по срцето, по што го пуштивме јажето. Ковачот беше доста силен и не умре, така што бевме принудени целата работа да ја повториме уште еднаш. И него го соблековме гол и го фрливме во дупката. Потоа го донесовме Киро Шими и со него се сврши.

Последна ја донесовме Цена Богоева, и ги врзавме рацете и ја легнавме на ќебето. Желев и К’нчо го тргаа јажето и ја давеа, јас ја држев за нозе, а Молов ја удри по срцето едно 7-8 пати, и таа брзо умре. Неа не ја соблековме гола, туку и го соблековме само џемперот и по кошула ја фрливме на истиот начин во дупката. За да не се разбере убиството, облеката им ја закопавме во друга дупка.

Дргиот ден ги побаравме нивните домашни и јас и полицискиот командант Молов им рековме дека затворениците ги пуштивме дома.
Кај Трајко Марков најдовме 9000 лева кои ги зедовме. Од тие пари јас добив 5500 лева за да ги поделам со своите агенти. Молов задржа за себе 1000 лева, а со 2500 лева си купи канцелариски материјал…“.

СО ЧЕТВОРИЦАТА ЌЕ СВРШАМ ВЕЧЕРВА

Изјавата на Коло Желев пред Народниот суд:

„Кога го свршивме сослушувањето, записникот му го предадов на командантот Љубен Молов. Тој уште истиот ден ме викна мене, началникот Трендафилов, Кичо Бојанов, Димитар Георгиев и началникот на вториот участок Коце Георгиев и ми рече вечерта во 9 часот да бидеме во полициското командантство.

Ние сите се собравме во 9 часот во канцеларијата на началникот Трендафилов од каде што отидовме во друго сопче до канцеларијата. Тука Молов извади едно јаже, долго околу 2 метра, на чии краеви имаше врзано стапчиња долги околу 30 сантиметри и 3 сантиметри дебели и еден чекан тежок околу 6-7 килограми и ни рече:

Решив со четворица да свршам вечерва, а другите утре ќе ги ослободиме! Со тоа сите се согласивме. Во собата со нас имаше уште 4 полицајци: Камен Каменов, сега полицаец во Кула, К’нчо Желев, сега полицаец во Стара Загора, Дончо, сега писар во криминалистичка служба и Васил клучарот. На стража пред затворот беа сменети полицајците со Камен и Дончо, Васил клучарот беше поставен пред надворешната врата, додека пак К’нчо остана со нас и помагаше при закопувањето.

Прво го викнавме Трајко Марков. Командантот му ги врза рацете на грбот и ни рече:

-Сега ќе видите како се дави без никој да разбере!

Во сопчето беше послано едно ќебе. Го легнавме Трајко на подот, а командантот јамката од јажето му ја фрли околу вратот. Нозете му ги држеше Димитар Георгиев, а началникот Трендафилов и командантот Малов го тргаа јажето, додека, пак, Коце Георгиев го удри Трајко 4 пати по срцето. Така затегнато го држеа јажето 10 минути и кога го пуштија Трајко беше мртов. Го соблековме гол и сосе ќебе го дигнавме и го закопавме во дупката што беше ископана тој ден, божем за скривница. Дупката се наоѓа 6 метри лево од клозетот во дворот на командантството. Кога се вративме со ќебето, Кичо го донесе Христо Николов–Ковачот. И нему командантот му ги врза рацете, го легна на ќебето и му ја стави јамката околу врат. Јас и началникот Георгиев го тргавме јажето додека командантот Молов го удираше со чеканот по срцето. Трипати го удри…

Кога го пуштивме јажето тој уште дишеше. Тогаш командантот ми рече да го стегаме јажето 15 минути додека Ковачот не престане да дише. Тогаш и него го соблековме гол и со ќебето го фрливме во дупката.

Истото му го напраавивме и на Кирил Шими. Командантот заедно со Кичо ги тргаа краевите, а началникот го удри со чеканот 4 пати. Бидејќи овој беше послаб умре за 10 минути.

Последна ја доведоа Цена, на која јас и Коце го тргавме јажето, а командантот со чеканот ја удри трипати по срцето. Цена умре за седум минути. Неа и го сблековме само џемперот и ја фрливме во дупката кај другите.

Сето ова траеше од 9 до 12 часот ноќта. Расположението за време на давењето беше весело. Потоа, пред да се разделиме се договоривме кога ќе бидеме прашани пред јавноста да кажеме дека сите се ослободени. Утредента мене лично ме праша сестра и на Цена каде е, и јас и одговорив:

-Ја пуштивме со другите!…“
 
Последно уредено:
Член од
29 јуни 2012
Мислења
118
Поени од реакции
38
Од шо било убо овие се кренале во борба и загинале...


Прилеп за време на НОВ (1941-1944) дал преку 650 жртви, 143 носители на „Партизанска споменица 1941“ и 14 народни херои, од кои десет загинати во борба.

Градот Прилеп, поради неговата активност за време на НОВ, со повелба од 7 мај 1975 година од Претседателот на Социјалистичка Федеративна Република Југославија Јосип Броз-Тито го добива орденот „Народен херој“.

Прилепските народни херои од Втората светска војна:

Рампо Илија Левков (Левката), (1909-1942)
Круме Ицко Волнароски (Коља), (1909-1944)
Ордан Ставре Чопела (Кулак), (1912-1942)
Борка Јован Велески (Левата, Горанов), (1912-1942)
Мирче Доне Ацев (Стојче), (1915-1943)
Кузман Цветан Јосифоски (Питу, Методие), (1915-1944)
Лазо Филипов Колевски (Лавски), (1918-1942)
Вера Доне Ацева (Доста), (1919-2006)
Борко Јован Темелкоски (Лилјакот), (1919-2001)
Борка Петре Талески (Црниот, Модерното), (1921-1942)
Крсте Јанко Црвенкоски (Јанко, Стево) (1921-2001)
Ѓоре Симо Дамески (Боксеро), (1922-?)
Атанас Прокопија Забзановски (Рускио), (1925-?)
Кире Алексо Гаврилоски (Јане), (1918-1944)[DOUBLEPOST=1459478058][/DOUBLEPOST]


Иван Драганов Куцаров бил потпоручник и шеф на разузнавачкото одделение на 15-от артилериски дивизиски полк на бугарската фашистичка војска во Прилеп.

На 19 септември 1942 година под негова директна команда е извршено злосторството кај Дабнички Завој врз 17 прилепчани и дабничани. Иако прогласен како воен злосторник во Втората светска војна, не бил предаден да му се суди на народниот суд во Прилеп. За неговите ѕверства во Бугарија е осуден само на 15 години затвор.



Види мајката, па вие сте го суделе и држеле во затвор а сега немате податоци, ајде бе...[DOUBLEPOST=1459478410][/DOUBLEPOST]И нешто за кое сликата не сакам да ја поставам...

Може и ова не е дело на бугарскиот „пријател и ослободител“ кон прилепскиот народ?


Едно заборавено ѕверство

Извадок од книгата „Судењата како последен пораз“

УДИРАВМЕ СО ЧЕКАНОТ ПО СРЦЕТО

Изјава на Георги Трендафилов, поранешен групов началник во Околиското полициско управление во Прилеп, пред Народниот суд:

„Во месец јули 1944 година уапсивме 10 до 15 луѓе од Прилеп, меѓу кои: Цена Богоева, Трајко Марков–Сандански, Киро Шими и Ристо Николов–Ковачот. Многу ги тормозевме и тепавме по табаните со гума. Цена, Трајко, Киро и Ристо беа удавени, а другите беа пуштени дома.

Беа удавени на овој начин: Полицискиот командант Молов ми рече веднаш вечерта, во 9 часот, со агентите Коло Желев и Димитар Јорданов да дојдам во командатурата. Во 9 часот во мојот кабинет дојдоа: Молов, Коце Георгиев, Коло Желев, Димитар Јорданов, Кнчо Бојанов и полицајците Дончо и Камен Каменов, а на стража беа поставени доверливи полицајци.

Од мојот кабинет преминавме во едно мало сопче и на подот фрливме едно ќебе. Молов нареди да се донеси Трајко Марков. Тој му ги врза рацете, го легна на кебето и му го стави околу вратот јажето, кое на крајот имаше по едно дрво долго 20 сантиметри, а дебело 3 сантиметри. Едниот крај од јажето го држеше Молов, а другиот Димитар Јорданов. Нозете му ги држевме јас и К’нчо Бојанов. Додека Молов и Јорданов го давеа, Коце Георгиев, полицискиот началник на вториот участок, го удри со чекан неколку пати по срцето. По 10 минути Трајко беше мртов…

Го соблековме гол и го фрливме во дупката до нужникот во дворот, која беше специјално за тоа ископана дента. Потоа го донесовме Ристо Ковачот. Јажето го тргавме јас и Коло Желев. Додека ние го давевме Ристо, командантот Молов со чеканот го удри трипати по срцето, по што го пуштивме јажето. Ковачот беше доста силен и не умре, така што бевме принудени целата работа да ја повториме уште еднаш. И него го соблековме гол и го фрливме во дупката. Потоа го донесовме Киро Шими и со него се сврши.

Последна ја донесовме Цена Богоева, и ги врзавме рацете и ја легнавме на ќебето. Желев и К’нчо го тргаа јажето и ја давеа, јас ја држев за нозе, а Молов ја удри по срцето едно 7-8 пати, и таа брзо умре. Неа не ја соблековме гола, туку и го соблековме само џемперот и по кошула ја фрливме на истиот начин во дупката. За да не се разбере убиството, облеката им ја закопавме во друга дупка.

Дргиот ден ги побаравме нивните домашни и јас и полицискиот командант Молов им рековме дека затворениците ги пуштивме дома.
Кај Трајко Марков најдовме 9000 лева кои ги зедовме. Од тие пари јас добив 5500 лева за да ги поделам со своите агенти. Молов задржа за себе 1000 лева, а со 2500 лева си купи канцелариски материјал…“.

СО ЧЕТВОРИЦАТА ЌЕ СВРШАМ ВЕЧЕРВА

Изјавата на Коло Желев пред Народниот суд:

„Кога го свршивме сослушувањето, записникот му го предадов на командантот Љубен Молов. Тој уште истиот ден ме викна мене, началникот Трендафилов, Кичо Бојанов, Димитар Георгиев и началникот на вториот участок Коце Георгиев и ми рече вечерта во 9 часот да бидеме во полициското командантство.

Ние сите се собравме во 9 часот во канцеларијата на началникот Трендафилов од каде што отидовме во друго сопче до канцеларијата. Тука Молов извади едно јаже, долго околу 2 метра, на чии краеви имаше врзано стапчиња долги околу 30 сантиметри и 3 сантиметри дебели и еден чекан тежок околу 6-7 килограми и ни рече:

Решив со четворица да свршам вечерва, а другите утре ќе ги ослободиме! Со тоа сите се согласивме. Во собата со нас имаше уште 4 полицајци: Камен Каменов, сега полицаец во Кула, К’нчо Желев, сега полицаец во Стара Загора, Дончо, сега писар во криминалистичка служба и Васил клучарот. На стража пред затворот беа сменети полицајците со Камен и Дончо, Васил клучарот беше поставен пред надворешната врата, додека пак К’нчо остана со нас и помагаше при закопувањето.

Прво го викнавме Трајко Марков. Командантот му ги врза рацете на грбот и ни рече:

-Сега ќе видите како се дави без никој да разбере!

Во сопчето беше послано едно ќебе. Го легнавме Трајко на подот, а командантот јамката од јажето му ја фрли околу вратот. Нозете му ги држеше Димитар Георгиев, а началникот Трендафилов и командантот Малов го тргаа јажето, додека, пак, Коце Георгиев го удри Трајко 4 пати по срцето. Така затегнато го држеа јажето 10 минути и кога го пуштија Трајко беше мртов. Го соблековме гол и сосе ќебе го дигнавме и го закопавме во дупката што беше ископана тој ден, божем за скривница. Дупката се наоѓа 6 метри лево од клозетот во дворот на командантството. Кога се вративме со ќебето, Кичо го донесе Христо Николов–Ковачот. И нему командантот му ги врза рацете, го легна на ќебето и му ја стави јамката околу врат. Јас и началникот Георгиев го тргавме јажето додека командантот Молов го удираше со чеканот по срцето. Трипати го удри…

Кога го пуштивме јажето тој уште дишеше. Тогаш командантот ми рече да го стегаме јажето 15 минути додека Ковачот не престане да дише. Тогаш и него го соблековме гол и со ќебето го фрливме во дупката.

Истото му го напраавивме и на Кирил Шими. Командантот заедно со Кичо ги тргаа краевите, а началникот го удри со чеканот 4 пати. Бидејќи овој беше послаб умре за 10 минути.

Последна ја доведоа Цена, на која јас и Коце го тргавме јажето, а командантот со чеканот ја удри трипати по срцето. Цена умре за седум минути. Неа и го сблековме само џемперот и ја фрливме во дупката кај другите.

Сето ова траеше од 9 до 12 часот ноќта. Расположението за време на давењето беше весело. Потоа, пред да се разделиме се договоривме кога ќе бидеме прашани пред јавноста да кажеме дека сите се ослободени. Утредента мене лично ме праша сестра и на Цена каде е, и јас и одговорив:

-Ја пуштивме со другите!…“
После 1945 година т.н. народен суд составен од комунисти осуди на смрт илјадници невини луѓе -овие басни што си напишал са изнудени со тортура .Денес комунизмот насекаде е осуден како криминален исто како фашизмот, но кај вас очигледно овој период се величае како врвот на демократијата .
 

fmi

Член од
1 февруари 2007
Мислења
13.039
Поени од реакции
2.270
Тетралогијата на Талев за која станува збор дека се издава во кршење на авторските права и со фалсификувано содржиње е за Илинденското востание, не за Втората Светска Војна...[DOUBLEPOST=1459440687][/DOUBLEPOST]
Мене това ми е jaсно, но нашите сафорумци немат представа.[DOUBLEPOST=1459496121][/DOUBLEPOST]
После окупацијата на Вардарска Македонија бугарските фашисти изнеле од Македонија илјадници нејзини граѓани од еврејско потекло и директно ги транспортирале во логорите ширум Европа или пак ги убивале на лице место.
Поредните митови и легенди.
Бугарските фашисти се директно осудени и посочени како најголемо зло во сите европски историски документи.
Да чува Господ от вакви тези. След уште некоj пост ке излезе,дека не Хитлер извршувал холокаустот,а логорите на смрта били диктирани от Бугариja :D
Покрај ова дури сме кај овој период треба да се напомене и заложбата на македонскиот народ против ваквата геноцидна политика на фашистите и недвојбеното ставање на страната на своите сограѓани од еврејско потекло. Имено постојат неброени примери како Македонците ги сокриваат во своите домови нивните сограѓани или им помагаат да пребегнат на друго место со цел да не бидат фатени и транспортирани односно убиени.

СФРЈ со се сите нејзини народи во нејзе, е единсвената Европска земја, покрај СССР која самата се ослободила и им пресудила на фашистичките свињи.
Ха ха, да СФРJ сама се освободи. Во библиjaта пишува-блажени са верваштите.[DOUBLEPOST=1459499420][/DOUBLEPOST]
Нема што да ми покажуваат. Мојот дедо по мајка бил подофицир на југословенската кралска гарда од 1938 до испраќањето на кралот на аеродромот во Никшиќ 1941. Се вратил дома до есента 1943 кога се приклучил на партизаните и учествувал низ партизанските структури во западна македонија до финалните борби од охритско, битолско, прилепско, велешко, скопско па нагоре се до Сремски фронт. Во 45та се вратил дома накратко а потоа стасал до заставник во скопските касарни каде на сопствено барање се откажал од воената служба (и сите почести/пензии од истата) во 49та и се вратил во Порече па во Пелагонија да си биде ѕидар и земјоделец. Имав чест 20 години да растам со неговите приказни и спомени. Не ми се потребни никакви пишани и измислени истории од вас и вам сличните.
Има ли смисла да зборуваме...кралски подофицер бил во окупаторска Jгославиja.

лелелеле бугарите ги избркале германците... што се не ќе прочита човек...

Зошто ова не можев да го прочитам пред 15 години па да го викнам дедо ми да ти објасни во прво лице како ве бркале и тепале и едните и другите од Пелагонија па се до Сремски фронт...
Па само стави прст на чело и се замисли колко смешно е - партизаните,без тежка опрема, избркали армиja,со тенкови, авиони, тежко наурожане и така натаму.
Просто како на мали деца да разкажуваш како си победил тенкови со пушки.
Извини, несериозно е.
 
Последно уредено:
Член од
16 декември 2012
Мислења
2.744
Поени од реакции
7.259
А бе темата е авторски права или благодарност кон нашите ослободители? Многу научни мисли нагрнаа овде...
 
Член од
17 декември 2012
Мислења
273
Поени од реакции
185
Аjде стига со дефокусиране на темата, коj бил Самуил и што било во втора светска. Прашања се:
1. Платено ли е авторско право? - Не.
2. Треба ли да се плати? - Не знам, не сум jурист.
3. Избришано ли е "б'лгарски" и заменето со "македонски" - Да.
4. Избришана ли е содржина - Да.
5. Изолиран случаj ли е ова фалсификуване - Не. То е норма во Македониjа.
 
Член од
16 декември 2012
Мислења
2.744
Поени од реакции
7.259
Аjде стига со дефокусиране на темата, коj бил Самуил и што било во втора светска. Прашања се:
1. Платено ли е авторско право? - Не.
2. Треба ли да се плати? - Не знам, не сум jурист.
3. Избришано ли е "б'лгарски" и заменето со "македонски" - Да.
4. Избришана ли е содржина - Да.
5. Изолиран случаj ли е ова фалсификуване - Не. То е норма во Македониjа.
Скоро сите точки имаат едноставен одговор, бидејќи може да се провери. За петтата точка, односно за нормата би вредело да се подискутира. Мојата колекција CD-а ќе беше двојно помала да не беа бугарските пиратски дискови, кои се штампаа и извезуваа во огромни количини во сите источни земји.

Western experts say Bulgaria ranks right behind China and Taiwan as a pirating center. They estimate American businesses alone lost $179 million in 1996 because of Bulgarian piracy.
Е ова е норма во Бугарија!
 

ShakaZulu

" Тој Сум Бре "
Член од
29 јули 2008
Мислења
3.307
Поени од реакции
3.696
Скоро сите точки имаат едноставен одговор, бидејќи може да се провери. За петтата точка, односно за нормата би вредело да се подискутира. Мојата колекција CD-а ќе беше двојно помала да не беа бугарските пиратски дискови, кои се штампаа и извезуваа во огромни количини во сите источни земји.

Western experts say Bulgaria ranks right behind China and Taiwan as a pirating center. They estimate American businesses alone lost $179 million in 1996 because of Bulgarian piracy.
Е ова е норма во Бугарија!
Koj? Нашите „ослободители“ да се занимаваат со крадење на авторски права и пиратерија... нема шанси... па замунда е прилепски сајт...
 
Член од
1 март 2010
Мислења
7.888
Поени од реакции
14.440
Ај пак да ги прашам бугарските форумџии. Која е значајноста или квалитетот на авторов и зошто јас како заљубеник во литературата немам слушнато досега за него (а верувам и скоро цела Македонија нема, го нема во ниеден учебник)?
 
Член од
16 декември 2012
Мислења
2.744
Поени од реакции
7.259
Ај пак да ги прашам бугарските форумџии. Која е значајноста или квалитетот на авторов и зошто јас како заљубеник во литературата немам слушнато досега за него (а верувам и скоро цела Македонија нема, го нема во ниеден учебник)?
Како си можел такво епохално дело да пропуштиш?
 
Член од
29 јуни 2012
Мислења
118
Поени од реакции
38
Koj? Нашите „ослободители“ да се занимаваат со крадење на авторски права и пиратерија... нема шанси... па замунда е прилепски сајт...
Правиш разлика мегу фалсификуване кога е променета суштината и пиратство што практично е copy / paste ??ајде те молам ако ја немаше замунда или pirate bay- и до денес ќе гледахте уште филмови како "Валтер брани Сараево" !!!!!!!!
 

Let 3

The Nipple Erector
Член од
13 јули 2008
Мислења
30.896
Поени од реакции
31.278
Правиш разлика мегу фалсификуване кога е променета суштината и пиратство што практично е copy / paste ??ајде те молам ако ја немаше замунда или pirate bay- и до денес ќе гледахте уште филмови како "Валтер брани Сараево" !!!!!!!!
He e фалсификат туку само поправка на текстот да биде реален и вистинит.
Кога учителка на учениче му поправа текст од грешки тоа е фалсификат?
 
Последно уредено:
Член од
29 јуни 2012
Мислења
118
Поени од реакции
38
Ај пак да ги прашам бугарските форумџии. Која е значајноста или квалитетот на авторов и зошто јас како заљубеник во литературата немам слушнато досега за него (а верувам и скоро цела Македонија нема, го нема во ниеден учебник)?
Аха -нема го викаш? Па прашај оној вашиот античкиот Тодор Петров на ли СМК, фалангата ли беше и на сите патриоти кои повторуваат како папагали "зборовите" на Гоце Делчев напишани и на весникот на ОМОИлинден -Народна Волја - "Оној што сака да работи на присоединуване на Македонија кон Бугариjа, Грциjа, или Србиjа, тој може да се смета за добар Бугарин, Грк или Србин но не и за добар Македонец "!?!?
Овие зборови не се на Гоце -А на оваа личност непозната за тебе !!
 

ShakaZulu

" Тој Сум Бре "
Член од
29 јули 2008
Мислења
3.307
Поени од реакции
3.696
Ај пак да ги прашам бугарските форумџии. Која е значајноста или квалитетот на авторов и зошто јас како заљубеник во литературата немам слушнато досега за него (а верувам и скоро цела Македонија нема, го нема во ниеден учебник)?
По ова што јас го прочитав овде авторот иако роден 5 години пред илинден 1903 имал некој роман, значи литературно измислено дело а не дневник/биографија или друга форма со вистинити настани во реално време. И сега во тоа дело тој се става во улога на личност која е дел од комитите, која е прв другар на Гоце и Даме. Која знае за нив повеќе и од самите тие. И така тој во делото ги извртува сите реални историски настани во сопствена бугарошовинистичка полза и бугарите после војната го обожаваат иако пред истата таа е нерадо посакуван. Така да тој е сега изгледа бугарска икона која литературното дело го претставува како историски докази со што го создава митот дека сите одавде Пирин се бугари.
 

Щипянецъ

македонски Бугарин
Член од
21 декември 2011
Мислења
1.666
Поени од реакции
736
Ај пак да ги прашам бугарските форумџии. Која е значајноста или квалитетот на авторов и зошто јас како заљубеник во литературата немам слушнато досега за него (а верувам и скоро цела Македонија нема, го нема во ниеден учебник)?
Автор кој е признат од UNESCO за придонес кон светската литература. Сите негови романи се посветени на Македонија.

Дали треба да го почитуваме е лично прашање на секој поединечно, но е добро барем да не го фалсификувате, за да одговара на современата ви политика.
 

ShakaZulu

" Тој Сум Бре "
Член од
29 јули 2008
Мислења
3.307
Поени од реакции
3.696
Автор кој е признат од UNESCO за придонес кон светската литература. Сите негови романи се посветени на Македонија.

Дали треба да го почитуваме е лично прашање на секој поединечно, но е добро барем да не го фалсификувате, за да одговара на современата ви политика.
Mоже нешто за ова, затоа што на бугарската стран на википедија за авторов нема ништо а ни по интернет. Најдов дека нешто имало во 1998 но тоа што го поврзува со унеско може да биде само дека е спомнат како 100 годишнина од неговот раѓање.
 
Статус
Затворена за нови мислења.

Kajgana Shop

На врв Bottom