Да тука се согласувам. Мислам дека доколку луѓето се согласат да работат за некоја заедничка цел над своите индивидуални желби, човештвото многу побрзо ќе напредува кон таа цел. Проблемот е што себичноста е вродена особина на секој човек, и ретко кој може да ја надвладее истата во името на некоја друга повисока цел.
Индивидуалните желби за „модерните„ луѓе се појќе од јасни: задоволување исклкучиво на своите намери, засновани на огревовеноста, која се толкува афирмативно.
Целта од верните во Црквата е иста: да се вратат во заедница со својот Творец.
Од двеве преходни реченици, мислам дека е појќе од очигледна разликата во световното и духовното.
Себичноста не е вродена кај луѓето, туку е последица од падот Адамов. Токму на таа себичност се заснова модерниов капитализам. На човека, вродени му се од само Бога зададените атрибути.[DOUBLEPOST=1434189077][/DOUBLEPOST]
Кој спомна нешто за точност, јас само зборував за веројатност. Со оглед на тоа што сите овие настани (задгробни светови) не мора се дисјунктни, според теоријата на веројатност може и повеќе од нив да се точни во исто време (или пак и сите, доколку сите тие не се меѓусебно дисјунктни). Се додека не постои метод доверливо да се провери постоењето на еден задгробен свет (непостоењето не може никогаш да се провери), неговото постоење секогаш ќе биде само веројатност.
Батали ја веројатноста, која е само теоретска можност, која случајно може да се совпадне со некој набљудуван нстан. Во Црквата, зборуваме за откриени и неменливи вистини, на кои се заснова нашата вера (во Бога).
Дај кажи ми, како можам да верувам и да се надевам на „веројатни„ можности?[DOUBLEPOST=1434189309][/DOUBLEPOST]
- Затоа што променливите нешта се оние кои што се подобруваат. И човекот е променливо нешто (не си ист како кога си бил дете, и твојот атомски состав е целосно различен од оној пред 10 години), тоа не значи дека човекот е нешто лошо. Промените не се некоја инхерентно негативна појава.
- Не ми е јасно како Дарвиновата еволуцијата е светоглед, за мене таа секогаш била теорија.
- Точно, и затоа истата идеја не била прифатена се додека не се појавиле докази кои ја поткрепиле истата идеја, надвор од толкувањата на Дарвин (Дарвин не знаел за постоењето и начинот на функционирање на гените).
- Променливите нешта се „подобруваат„?

Како? Како може да се подобруваат нештата, кои не можат да и‘ избегаат на неповратната ентропија на системите? Имаш некое чудо за решавање на тој проблем?
- Како може Дарвиновата теорија да биде светоглед? Па нели е тоа појќе од очигледно?
- Ако го земеш начинот ја кој битисуваат гените, тогаш истите тие гени ја побиваат Дарвиновата идеја.[DOUBLEPOST=1434189426][/DOUBLEPOST]
Науките (освен оние апстрактните) речиси никогаш не сервираат вистини, туку само теории, и дури и ако јас некритички прифатам некоја теорија, самата наука никогаш не го прави тоа, затоа што науката секогаш е самокритична и пробува да се подобри самата себе. Значи јас не верувам во Дарвиновата теорија затоа што сметам дека е единствена можна и апсолутна вистина (самата еволуција е потврден и набљудуван факт), туку затоа што тој модел за настанување на видовите за мене е најверојатен и има најмногу смисла. А во моментов можам да ти наведам и безброј други начини на кој што би можел да настани светов, но за мене сите тие се многу поневеројатни.
.
Кон болтот: која е смислата?
Теории имало, има и ќе има, но што ни докажаа сите тие силни теории, освен што се побиваат една со друга?
Не го заборавај вградениот дефект во самите науки, заради кој (дефект) сеуште немаме ниту една конечна вистина во науките, освен, нели, ако самите науки „пукаат на ќоро„ па што ќе испадне, ќе испадне, онака спонтано, бес мисла и цел..[DOUBLEPOST=1434189690][/DOUBLEPOST]
Проблемот со тој метод е што не е доверлив, инаку немало да има толку многу различни верски „вистини“.
Здравиот ум на пример, кој не е верски „оптеретен„, не може да прифати едновремено постоење на повеќе вистини, слично како што едно тело не може да биде истовремено на две различни места.[DOUBLEPOST=1434189989][/DOUBLEPOST]
Зошто да не може да се толкува парцијално, кога сегашните сознанија од квантната физика (кои не значи дека се апсолутно точни) ни укажуваат на тоа дека сите појави во нашиот универзум се статистички феномени (јас би преферирал детерминистички универзум, но можеби па вака е поинтересно

). Доколку квантната физика е точна, тогаш универзумот никогаш нема да заврши во чисто хомогена состојба, но доколку универзумот е детерминистички, тогаш термичката смрт ќе може да се толкува и апсолутно, т.е. по одреден период нема да има никакво движење на материја во универзумот.
Во микро-светот, на атомско и субатомско, можеби (!) и можеш да зборуваш за статистичка веројантост и за неодреденост, но во макро-светов, тие две категории се неупотребливи. Ако нештата во Светов се чиста статистика, дај кажи/пресметај ми ја веројатноста дека ќе живеам миљон години. Или, пресметај ми ја веројатноста за случајна/сатистичка појава на еднокелиски организам од нежива материја и околина.[DOUBLEPOST=1434190160][/DOUBLEPOST]
Не зборував за геоцентричниот поглед во религијата, туку зборував за погледот на статична вселена, кој бил најзасатпен во науката, се до мерењата на Хабл.
Геоцентричниот светоглед не е дел од мојата религија, што не е проблем. Мерењата од „Хабл„ се тазе мерења, а ако ги земеш „здраво за готово„, пак ќе западнеш во обидот на скроиш голема слика врз основа од минимум податоци за истата.[DOUBLEPOST=1434190253][/DOUBLEPOST]
Точно, државата имам калкулирано дека во иднина ќе има големи придобвики од некои од тие истражувања, но не знае однапред кои, и затоа инвестира во секакви истражувања. Сакав само да кажам дека тие научници се ретко ограничени од државата во однос на тоа што треба да истражуваат, и затоа научниците најчесто истражуваат тоа што ги интересира и што го сметаат за релевантно, исто како и старите научници.
И?...
Пак „пукање на ќоро„, нели?
„Старите„ научници барем имаа вер(б)а во Бога и ја истражуваа Божјата креација. Што истражуваат денешните научници?[DOUBLEPOST=1434190446][/DOUBLEPOST]
Не, неморалната наука не му нуди ништо морално на човекот, организациите кои се бават со таква наука, си поставуваат свои морални норми на делување, кои најчесто го вклучуваат „доброто на човекот“ онака како што тие си го замислиле. Значи моралниот човек му нуди на моралниот човек „добто на човекот“, притоа применувајќи сознанија од науката.
Од кај им дошла идејата за „доброто„ на оние кои самите одредуваат што е „добро„ за човекот?
Во Црквата на пример, „на чисто„ сме за тоа што е „добро„ и како тоа „изгледа„, оти така ни е јавено од Небесата.[DOUBLEPOST=1434190670][/DOUBLEPOST]
Не знам што подразбираш под овој сциентискички атеизам, но барем науката не нуди „точни“ одговори, туку одговори кои најдобро го опишуваат она што го набљудуваме. Дарвиновата теорија не била прифатена се примената на генетиката во биологијата (во периодот од 1930-1940), затоа што со генетиката се појавиле докази кои ја раздвојуваат природната селекција од другите механизми за еволуција. Треба да сфатиш дека во сето ова време, а и со години пред Дарвин воопшто да се роди, самата еволуција како процес никогаш не била ставена во сомнеж.
“Механизмните„ на еволуцијата се несуштинска површност- за тоа, многу е дискутирано на форумов, можеш и самиот да провериш.
Еволуцијата навистина не била ставена на сомнеж, од повеќе причини: 1/ историски никој не ја видел, 2/ а не ја видел затоа што не постои, 3/еволуцијата токму денес е побиена не (само) од верата, туку од другите (здрави) науки.
Под “сциентистички атеизам„ подразбирам глумење научна „објективност„, која го исклучува постоењето на Творецот, икао самите науки ги проучуваат токму од Бога створените нешта.[DOUBLEPOST=1434191306][/DOUBLEPOST]
Значи и најстарите „шпекулации“ за староста на земјата, кои најчесто биле пресметувани со чисто физички методи, биле во рангот од 20-100 милиони години. Ова се случувало пред било каква Дарвинова теорија или било што. Значи е смешно кога тврдиш дека староста на Земјата е прилагодувана на Дарвиновата теорија. На геолозите и физичарите во тоа време (па ни денес) не им било гајле за Дарвиновата теорија, затоа што таа воопшто не постоела. Зошто тогаш тие дошле до овие бројки од стотици милиони години, а не неколку илјади? И впрочем , како ќе ги објасниш мерењата на радиологијата? Точно е дека радиологијата подложи на грешки, но не од толкави размери како разлика од неколку милијарди години.
- Шпелулациите секогаш ќе си останат само шпекулации и неможат да станат „точни„ или „вистинити„.
- Староста на Земјата навистина се „прилагодува„ на Дарвиновата (и Марксовата!) идеја, затоа што само на овие два типови секогаш им треба мноооогу време за да се случи еден квалитативен скок во природата, како што е „скокот„ од нежива во жива материја. На Бога, на пример, не Му требаат миљарди години, туку само еден миг за да створи било што, па нека е тоа и Земјава.
- Мерењата од радилогијата ќе ги објаснам на начин на кој веќе го имам напишано, а тој е:
- човекот твори мерни методи,
- човекот вели дека тие методи се точни,
- човекот мери,
- човекот ги споредува мерењата со мерните методи,
- човекот тврди дека измерените вредости се точни, затоа што се мерени според методите кои ги створил самиот човек.
Просто кажно, се работи за затворена „логика„ на докажување.
Слабостите од мерните методи, веќе се познати. Мерењата со јаглеродот на пример, можат да бидат точни само до 15 000 г. гледано наназад во историјата. А претходно?[DOUBLEPOST=1434191672][/DOUBLEPOST]
Јас се согласувам дека робоваладателството и капитализмот имаат голем број на сличности ако ги набљудуваш површно, но факт е дека има суштински разлики помеѓу двата системи.
Разликата меѓу робовладетелството, за кое сигурен сум дека немаш жив и личен опит, туку само историски „сликици„ од учебници по историја (и историски „набадања„), нема суштинска разлика со денешниот капитализам на секое (!) ниво: суштинско и формално.
Еве прост пример: римското право е формирано во антички (!) Рим, кој бил типичен пример за робовладетелско општество, а истото тоа римско право, речиси непроменето, и ден-денес е основа за модерното (робовладетелско) право, правен поредок и општество. Плус, социјалните разлики и тогаш и дене се појќе од очигледни (!), наспроти невидениот „напредок„ од науката и нејзината желба да им даде „добро„ (?) на луѓето. И тн...