Предходно во дискусијава напоменав дека секој исход зависи од можностите што се на располагање и од особините што ги поседуваме. Каменот нема никакви субјективни особини, па со оглед на тоа неможе да биде причинител. Доколку каменот беше субјект, а не објект, тогаш покрај можноста да одлучува, т.е. покрај слободната волја, ќе имаше и особини што ќе го дефинираат како субјект и ќе беа одлучувачки фактор за неговите постапки. Тука доаѓа како аргумент примерот со педофилот, тоа што е одлучувачко дали ќе го злостави или не детето не е неговата слободна волја, туку субјективната особина што ја дефинираме како педофилија. Без таа особина, ти можеш да имаш слободна волја, можеш да имаш и можност да злоставиш дете, но и покрај тоа нема да го сториш тоа.
Изборот на педофилот директно зависи од неговата особина! Ако тој нема таква особина, неговиот избор нема да биде насочен кон злоставување деца, а тој пак ќе има слободна волја. Префрлањето на вината на "човековата огревовена природа" е папагалски и ретардирано. Ако човекот е создание на совршен Бог, тогаш тој Бог би предвидел и би спречил особини што би довеле до погрешни, штетни, зли исходи. Ако неможел да ги предвиди или ако неможел да ги спречи, тогаш не е семоќен.
Сериозно не ти смачи истите муабети да си ги повторувате со Мики на секои три месеци?
На ауто пилот сум.Сериозно не ти смачи истите муабети да си ги повторувате со Мики на секои три месеци?
Колку повеќе повторуваме, до повеќе луѓе ќе стигне поентата.
Ако човекот е креација, тогаш зошто е креиран со овие особини? Зошто семоќниот и совршен Бог, допуштил похотност, "острастеност" и слично, ако тие не се дел од неговата промисла? Од аспект на Бог, постоење на исход кој тој го доживува како погрешен значи дека тој допуштил нешто во неговата креација кое сега го смета за погрешно. Тоа значи дека има промашување, грешка во неговиот дизајн! А таквиот Бог, што допуштил грешки, не е совршен, ниту семоќен.
Значи создаден е со грешка. А дизајнер што пушта производ кој има грешка во него, е дизајнер што греши, не е совршен.
И јас тоа викам. Ако некој создаде - креира нешто кое ќе го смета за грешно, и потоа вината за грешката ја префрла на креацијата, тогаш таквиот креатор бара оправдување за сопствената грешка и вината ја префрла на други.
Ако падот е план на Бог, тогаш како може човекот да има вина поради тоа?
Затоа секогаш ќе има некој како мене, што нема да молчи пред лагите и постојано ќе ги потенцира.
Ипси примеров ти е несоодветен за докажување на што било на @MIKI1. Причината е бидејки твојата референтна точка е еволуцијата. Со тоа отфрлаш постоење на било какво божество кое би се замешало. Па следи дека за Мики не постојат мозочни функции кои ја определуваат сексуалноста и се што е различно од хетеросексуалност е последица од гревовната природа на човекот. Освен тоа педофилијата како психичко пореметување постои не цел век. Пред стотина години девојката била спремна за мажење со добивање на првата менструација што денес се смета за педофилија.
Нема никаква врска еволуцијата со конкретниов пример. Едноставен е аргументот, ако се потекнува од Бог, тогаш апсурдно е тој да дефинира било што како погрешно или непотребно, бидејќи ако се е од него, тогаш и тоа што тој ќе го посочи како погрешно, ќе биде од него, со тоа самиот се демантира дека е семоќен и сезнаен.
Можеш да ми објасниш зошто е несоодветен?
