Тагирајте ме следен пат, ебаве...
Warning! Не читај понатаму ако не сакаш да чуеш посубјективно мислење од ова.
Колплеј (фајкла) не се нималку оноа што беа по првите 3 издадени албуми. Иако им се препуштив целосно по ислушаниот Viva la vida, сепак денес кога ќе помислам тоа им е еден од послабите албуми и да не беше истоимената песна во него како и 42, целиот албум ќе немаше смисла за својата егзистенција.
Парашутс им е топ албумче, го препорачувам секому кој сака да ги заслуша нив, лесно е за увце, има релативно мирни песници, згора на се` само една е досадна, другото те тера секогаш да го преслушаш повторно и повторно. X&Y е контрастот и појдовната точка кон нивното руинирање. Веќе се осеќа девијацијата кон булшитот кој го извадија целосно во најновиот албум. Наместо да изеволуираат во некој прог-рок или нешо слично, отидоа во најнемогуќиот булшит на електро-техно-псај-поповац. Фикс ју како leading песна во албумот, иако по ништо не е подобра од Twisted logic. Има 3-4 кои се релативно слични па оттука и лутината на нивната неангажираност што не се потрудија да внесат повеќе уникатност во секоја песна посебно.
A Rush of blood into the head е мислам оноа што требаше тие да бидат, а не продолжија. Scientist-mientist тро оправдан мејнстрим, In my place и Green eyes...
Интересно е да се напоменат предходните експерименти како Safety кој се состои од 3 песни, што ги препорачувам кога луѓево ептен се навлезени во групата. Исто и синглот Brothers&sisters нешто најдобро што има искочено ever од оваа група.
Mylo Xyloto е слабо. Премногу шеќер премногу мед премногу поп. Премногу све, а ништо оригинално, нивно. Us against the world е единственото нешто што фрла светла точка. Charlie brown као Killers да им ја праеле песната. Parrot-dies - ту мач шугар. Али онака певлива.
Најновиот албум не им го ни дослушав. Тука умреа за мене. Не се интересни веќе.
