Ова е всушност клучниот проблем со догматскиот став.
Не. Квалитетот на професорите не се мери врз основа на научната работа. Тоа сега го измислија.
Професор е наставно-научно звање. Може да биде квалитетен во настава или квалитетен во наука. Многу ретко и двете од една проста причина, за да бидеш добар во нешто треба цело време да се занимаваш со тоа.
На иста линија од претходното образование <> наука. Па не може да ни биде образованието на дното бидејќи немаме научни истражувања.
И ова е неточно. Во развиени земји секој професор е буквално процентуално ангажиран со наставни или научни активности. Можеш да имаш 100% наставен ангажман или 50-50 настава/наука или 100% научен ангажман или било кој процент измеѓу. А кај нас има 300% ангажман со студенти и уште се бара да се остварат критериуми на 100% научен ангажман.
Значи секој може да биде квалитетен професор по различни критериуми. А квалитетни научници воопшто не работат со студенти.
Во истата таа Словенија која е земена за споредба постои институцијата која објавува најголем број од импакт фактор трудовите. Во таа институција има вработено околу 200 доктори на науки, а ниеден од тие 200 не работи со студенти.
Остај ти 100% 200% 300%. Наброј ми ги сите поважни истражувања или научни трудови во последните 15 до 20 години реализирани на нашите факултети.
Или пак сакаш да ги набројуваме професорските деца кои со дискутабилни квалитети станаа професори. Не ме зфркавај на времето на машински факултет имало професори со знаење, професори кои освен што биле предавачи пушувале научни трудови истражувале. Сегашните професори се тепат кој да дојде до позиција на А тест испитувањата за да лапне некоја пара повеќе. Работат задачи и губат време на смешни испитувања кои треба да ги вршат студенти.
А муабетот за професорите на запад не ти е точен затоа што секој институт кој јас го познавам е поврзан со индустријата и за нив работат научни истражувања или испитувања.
Точно е дека кај нас ги нема тие услови и немаме толку индустрија но и тоа што го имаме не се искористува.
Најпрост пример зошто градежниот факултет досега не понудил истражувања, решенија, симулации за градскиот превоз во Скопје?
Еве јас мислам дека трамвајот не е решение и треба да се барат некој иновативни решенија. Како жичари и слични работи. Нели е тоа доволна мотивација за едне институт да се позанимава со таа проблематика.
Нели е доволна мотивација да се барат решенија за велосипедските патеки во Скопје? Досега не сум видел ниту еден институт да излезе со некоја визија, да понуди нешто иновативно. Види ги факултетите како МРТВИ се , нема никакви иновации, ги нема во медиумите , пропаднати во земја.
Погрешно е професорската функција да се изедначува со наставничка зошто работата на еден професор освен наставничката треба да биде и научна. Ако ништо друго да ги мотивира студентите да истражуват и креират иновации. А не да учат на памет.
