Сабајлево одејќи во маркет оставив две ќофтиња пред влезот за мачките што се мотаат во маало. Ги ставив во кутивче од маргарин, пошто немав во шо друго.
Се задржав пола саат, се враќам и гледам еден пијан дедо како си седи на клупите со кутивчето во рака.
Не знам дали е за плачење или за смеење работава.
Мајка ми ми вика да не сум им купувала поклони...
Мене цел куфер ми е полн со поклони, а уште не сум почнала да се пакувам.
Очигледно треба да се запознаам со мајка ми
Драга Кајгана,
Настинка ме фати, грло ме гребе, кашлам, нос ми тече, ушите ми се затнати........, аман, мразам настинки, уствари не ти е ништо, а неможеш да функционираш адсално.
И знаеш дека имаат право, ние мажите кога сме настинати повеќе кукаме од жените, ама тоа е
Да се собереме ние тројца што не го романтизираме невкусното Скопско и да бараме лекови од матичната или ако не нека ни дадат карта за во еден правец. (Германија, Норвешка, Аргентина, Ибица, било каде од наведеново)
Оваа страница користи колачиња за персонализирање на содржината. Со продолжување на користењето, се согласувате со нашата политика за користење колачиња.