Дали љубомората е болест? Може ли да се искорени?

[imitacija]

del od nasata podsvest

se slozuvam so nekolkumina od vas i znam deka ljubomorata ne e bolest.site sme gresnici na vekov,i ljubomorata e gavolska rabota.ne postoi covek kaj kogo ne se javila doza na ljubomora.i nemora da se krijat ili pravdaat kako oni nikogas ne pocuvstvuvale ljubomora.toa ne gi pravi ni podobri od drugite,a i ni polosi.samo treba da sme dovolno svesni koga ljubomorata raste,i saka da ni go pomati umot.navreme da ja sprecime.mozebi na nekoj ke mu bide smesno,a mozebi na nekoj dobro ke mu dojde,jas na primer,koga ke mi se javi doza na ljubomora si velam''begaj gavolu od mene ,jas sum so boga''nemojte da dozvolite taa da potrae vo vasata psiha,osvestete se na vreme i oslobodete se od pritisok.

 

[R3lapse]

Па ако ја сметате како болес тогаш иам бајги болни луѓе запознаено
Јас лично не сум љубоморен (добро можда малце)али има луѓе што незнаат за граници и што ми идат на жифци

 

[Out Boy]

За мене, постојат неколку видови љубомора, од кои можам да издвојам два:
1. Љубомора на успехот и среќата на други -прилично раширена појава, од која патат луѓе со комплекс на инфериорност, кои сметаат дека никој нема право да се радува на животот ако и тие не се радосни Доброто овде е што кај некои ваквата љубомора делува поттикнувачки да почнат да ја бараат среќата, оти таа сама не доаѓа. Кај другите, кои немаат многу воља, преминува во опсесија која може да предизвика и психички нарушувања.
2. Љубомора во љубовниот живот -најголем доказ дека имаме чувства кон партнерот. Ако таа е во рамките на дозволеното, тогаш е позитивна и сосема прифатлива, но ако прерасне во опсесија -може да значи и нехармонија во врската и колапс на љубовниот живот Барем ја така мислам.

 

[RAYTHEON23]

хмм не сум љубоморен...чудни ме се тие кои велат лееле овој има мерцедес...лелее БМВ...ами оди легни со него..ааа па више......успесите на моите блиски како и на општествоте се комплементарни со моите така да немам проблем(освен копиљите кои со криминал и продажба на дроги односно токсици се взбогатија...инаку на 1 дилер за 6 месеци му иде по една душа за носење...ЕУ статистика) за криминалци транзиционаши има лек...се вика РПГ-7 или пак тетоважа на челото корумпиран сум Итн.......аааа за љубовта....еднаш така осетив на 16 години ама не љубомора туку љубов па за таков тип на љубомора не би коментирал...повеке осетив болка(беше во врска чупето)

 

[[zEUs]]

За болест не е болест.
Тоа доаѓа со роѓење. У гените е.
Така што не може да се искорени.
Људите не се менуваат.

 

[Supervisor]

Според мене тоа е генетска предиспозиција, и карактерна особина. Таа е кодирана карактеристика на луѓето и не може да биде променета.

 

[miss Lebedica]

хмм точно дека е болест меѓутоа некои болести се неизлечиви ако истите фатиле замав, важно е човекот од помали години некаде од 15 години да не гаи љубомора кон друг, на ти е години што ќе добиеш и развиеш после тешко дека ќе го искоренеш, се што ќе развиваш до 18-20 години после е засекогаш може да го менуваш и модификуваш ама да го искроенеш тешко!
човекот треба да се прифати себе си каков е и сета ралност околу него и да биде задоволен од се што животот му нуди!

 

[devojka111]

Кој помалку, кој повеќе сите ја имаме или барем некогаш сме ја почувствувале. Најчесто се јавува заради несигурноста во себе и сомнежот во своите квалитети. Страшно е љубомората да премине во завист или омраза, е дури тогаш станува болест.

 

[Kvendolin]

Кога ја забележувам на туѓите лица towards me понекогаш ме повредува понекогаш ми годи. Мојата ја контролирам и потиснувам или обично не сум свесна дека всушност сум љубоморна. Болно љубоморни личности немам сретнато, затоа и проблематиката многу не ми е блиска.

 

[Сатори]

Кој помалку, кој повеќе сите ја имаме или барем некогаш сме ја почувствувале. Најчесто се јавува заради несигурноста во себе и сомнежот во своите квалитети. Страшно е љубомората да премине во завист или омраза, е дури тогаш станува болест.

О не!
Кога сме љубоморни на некого или нешто, не ги ставаме под прашање нашите квалитети, напротив, сигурни сме дека ги имаме, само тој другиот знаел да ги искористи подобро, па затоа сме зависни, зашто без завист нема љубомора.
Тука не станува збор за преиспитување на себеси бидејќи фокусот е кон друга личност.

 

[Вештица]

Секој почуствувал љубомора. Проблемот се јавува кога таа буквално управува со нас и нашите постапки, расудувања... Тогаш треба да се преиспитаме, се што е во нас можеме да го управуваме и контролираме, па така е и со ова. Тоа што било до гените не е никакво оправдување пред другите и пред себе си, глупост е кога луѓето викаат,,па таков сум и тоа е тоа."

 

[Magde.]

О не!
Кога сме љубоморни на некого или нешто, не ги ставаме под прашање нашите квалитети, напротив, сигурни сме дека ги имаме, само тој другиот знаел да ги искористи подобро, па затоа сме зависни, зашто без завист нема љубомора.
Тука не станува збор за преиспитување на себеси бидејќи фокусот е кон друга личност.

O не!
Љубомората се појавува како последица на сомнежите во себеси.
Кога се преиспитуваме како личности, нашите доблести и маани, што може да му понудиме на партнерот итн.
Имаме некои си мисли дека партнерот може да најде/е во друштво со/разговара/мисли на/..некоја подобра од нас, затоа и се појавува таа емоција на љубомора.
Ако почнеш да си ги кажуваш сопствените маани, а да ги гледаш само доблестите на личноста со која да речеме твојот партнер вечерва е отиден на некоја журка, секако дека ќе се појави љубомора.
Да не наведвам примери, сигурна сум дека ќе ти текне.
:smir:

 

[DonJas]

Секој почуствувал љубомора. Проблемот се јавува кога таа буквално управува со нас и нашите постапки, расудувања... Тогаш треба да се преиспитаме, се што е во нас можеме да го управуваме и контролираме, па така е и со ова. Тоа што било до гените не е никакво оправдување пред другите и пред себе си, глупост е кога луѓето викаат,,па таков сум и тоа е тоа."

тоа е веке кукавичлук.. место да се соочиш сам со себе и да бидеш самокритичен ти бегаш од проблемот

O не!
Љубомората се појавува како последица на сомнежите во себеси.
Кога се преиспитуваме како личности, нашите доблести и маани, што може да му понудиме на партнерот итн.
Имаме некои си мисли дека партнерот може да најде/е во друштво со/разговара/мисли на/..некоја подобра од нас, затоа и се појавува таа емоција на љубомора.
Ако почнеш да си ги кажуваш сопствените маани, а да ги гледаш само доблестите на личноста со која да речеме твојот партнер вечерва е отиден на некоја журка, секако дека ќе се појави љубомора.
Да не наведвам примери, сигурна сум дека ќе ти текне.
:smir:

тоа уствари му доаѓа како страв да не се појави некој подобар од нас, затоа уствари се сомневаш во своите способности.

 

[Сатори]

O не!
Љубомората се појавува како последица на сомнежите во себеси.
Кога се преиспитуваме како личности, нашите доблести и маани, што може да му понудиме на партнерот итн.
Имаме некои си мисли дека партнерот може да најде/е во друштво со/разговара/мисли на/..некоја подобра од нас, затоа и се појавува таа емоција на љубомора.
Ако почнеш да си ги кажуваш сопствените маани, а да ги гледаш само доблестите на личноста со која да речеме твојот партнер вечерва е отиден на некоја журка, секако дека ќе се појави љубомора.
Да не наведвам примери, сигурна сум дека ќе ти текне.
:smir:

Не ги ставај сите емоции во едно лонче, ако во истото сите се готват.
Сомнежите во себе носат до комплекси на ниска вредност, себедеградација, страв од околината, фобија од неуспех и исмевање, страв од губење.Сите тие емоции не можат да те донесат до љубомора зошто се свртени кон себеси, љубомората има друг објект, кој што посакуваме да пропадне (најчесто) за ние да бидеме на негово место, тука нема сомнеж, знаеме што сакаме и знаеме зошто некој го мразиме и од каде извира зависта.

 

[Magde.]

љубомората има друг објект, кој што посакуваме да пропадне (најчесто) за ние да бидеме на негово место, тука нема сомнеж, знаеме што сакаме и знаеме зошто некој го мразиме и од каде извира зависта.

Уммм..
Изглеа не баш правиш разлика меѓу љубомора и завист.
Ова ти што збориш е завист, јас пак ти зборам за љубомора во љубовна врска.
Како шо рече:
Не ги ставај сите емоции во едно лонче, ако во истото сите се готват.