На што се палат тинејџерите? Цеца, Лукас, Џогани, Миле и компанија

[RickyLFC9]

За тебе Мајли Сајрус е добра пејачка?
Па боље Елвир Мекич слушај го.

Искрено не мислам дека главниот проблем е во турбо фолкот, него во разграничувањето на луѓето што е турбо фолк е што кафанаска музика. Да бидам искрен јас не слушам турбо фолк, ми немаат смисла ниту текстовите, ниту спотовите, ниту тоа што немаат добар глас а упорно вриштат и глумат ко да имаат глас ко Адел (пример: Хелена Розга, Ана Кокич, Бобан Рајович итн итн да не набројувам). Ама затоа знам да уживам во кафанска музика, нормално кога сум во кафана и кога е амбиентот за тоа, затоа што има доста квалитетни кафански песни уште од 80те и 90те. Џеј има една песна која ми е химна и ден денес, иако не слушам таков жанр на музика.

Лично, никогаш не сум давал предрасуди за музика, кој што сака нека си слуша, ама па глупо е да наметнуваш ставови на други, а уште поглупо е да не бидеш реален. Да Рики, јебига брат, не е реално да викаш дека Бобан Рајович пее квалитетна музика и дека знае да пее. Усне, усне боје вина, остаче ти без кармина, wow, еден стих 1000 зборови работава. Нема везе, ако ти се допаѓа тоа тогаш слушај го али секако тоа не спаѓа под поимот квалитетна музика.

Никогаш... да подвлечам... НИКОГАШ, не сум рекол дека тоа што го слушам е квалитетно. Тоа ми е и подлога на аргументот дури. Да беше друг некој сеа ќе те одјебев пошто очигледно не ме пратиш многу, али ќе ти објаснам поединечно пошто океј дечко си Ама да знаеш дека ме погоди у јајца со болдираното.

Музиката јас што ја слушам, нема некоја музичка вредност. Мене таа музика ми се свиѓа, иако сум свесен дека не е квалитетно. АМА, ми се свиѓа. Што да праам? Господ, светот, не знам кој, таков ме дал, да не ми се свиѓа музика која е општоприфатена во дефиницијата за квалитет, туку да ми се свиѓа нешто спротивно. У ниеден момент не сум го бранел тоа, на никој не сум рекол "ова е квалитет брате", или "ова треба сите да го слушаат", или уопште да терам некој да слуша. Нема да се залажувам себе, нема да се праам дека не ми се свиѓа и да го избегнувам. Го прифатив тоа дека си уживам во таква музика. За што е квалитетна музика, нека праат сите околу мене муабет колку сакаат, у тоа не се мешам. Јас се што сакам, е да си имам за право да си ги набројам омилените пејачи, да си слушам ДМ Сат по дома, со некои кои имаат ист вкус за музика да си дискутирам, и најбитно од се, кога некој ќе дознае за тоа, да не ми се обраќа ко "сељак", да ме пљука и да вика дека сите тие ко мене што слушаат таква музика треба да се бомбардираат, односно да ми го осудуваат карактерот само според тоа што ми се свиѓа како ми лежи на увото. Тоа е се и мислам дека стварно не барам многу...

 

[langelina]

Вирус од 90тите - Турбофолк​

Вирусот кој го произведе Србија уште од 90тите сеуште ги труе младите тинејџери, додека пак родителите нивни созреваа и слушаа рокенрол сега нивните деца слушаат музика која се нарекува Турбофолк и ги труе младите. Млади сеуште неиживеани кои бегаат од реалноста, слушаат турбофолк музика каде што се пее за спонзоруши, секс, пари итн. Деца кои се трујат со познатиот вирус на балканот и кој се нарекува Турбофолк заедно со музиката го губат индивидуалитетот и лесно се претопуваат во толпата поклоници на „врвните уметнички квалитети" како:





и уште од „врвните уметнички квалитети"...


Доколку разгледаме подобро ќе видиме дека децата се колатерална штета, повеќето родители кои јас лично кои ме опкружуваат слушаат таква музика и едноставно тоа во повеќето случаеви преоѓа на децата нивни. Низ Македонија штом дојде некоја ,,Ѕвезда" од Србија клубовите полни, децата пијат ли пијат алхолхол, и тогаш од родителите следува западот ги уништи. Доколку некогаш сте го поставиле прашањето зошто многу ретко се носат вистински музички имиња во Македонија одговорот би бил а кој би дошол на малку публика? кога сите одат на Лепа и компанија.

Моабетот е, што е тоа што тинејџерите ги привлекува да слушаат музика која не спаѓа во никаков жанр на музика, музика која е како некој вид вирус кој ги заразува децата да слушаат ,,музика" која според мене ги уништува тинејџерите, барем тоа е моето мислење. Како тоа би можело да се спречи? Што ги тера децата да слушаат таква музика? Дали вие на вашето дете би му дозволиле да слуша таква музика?

Не се работи овде за музиката.
Родителите на денешните тинејџери се генерација на Цеца. Во раните деведесетти, таа пееше по кафаните во Македонија за шака динари. Ама се омажи за Аркан и момето од Житораѓа стана ѕвезда. Деведесеттите беа најзаебаните години особено за денешните родители на тинејџерите, чии пак родители станаа технолошки вишок, престанаа да земаат плата, на Блаканот беснееше војна, немаше никаква перспектива. Се сменија и вредностите. Некогаш беше важно да учиш, да си паметен, чесно да го заработуваш лебот. Знам дека ова ќе звучи смешно, ама беше срамота да крадеш. А во деведесеттите стана најважно да се снајдеш, без да бираш начин. Цеца и компанија се пример на тие што добро се снајдоа.
Не само што стана ѕвезда, таа беше хај сосајати. Беше на сите телвизии, имаше накит и гардероба од познати брендови, а ниту еден новинар не праша како се заработени парите.
Знаеш ли дека еден од текстописците и е Марина Туцаковиќ?
Знаеш ли дека на еден од нејзинтие супер мега концерти, свиреше белградската филхармонија, а едниствен што одбил даа свири беше Васил Хаџиманов (од причина што не свири таква музика)?

Многу жени сакаа да имаат таков живот, а не да се омажат за некој инженер шшто ќе вози такси. Тоа што таа беше обична певаљка, а стана ѕвезда која живее во дворец, беше еден од начините да се продаде бајката.

Во тоа време почна и ТВ Пинк. Цел ден емитуваа музика со певаљки и полуголи плесачици. Нормално, ако некој бира меѓу вести со бомбардирања и голи газови, ќе го одбере второто.

Музиката ич не е важна. Битно е да се продаде приказната како некој од ништо станал нешто, како во Америка. Слични причи имаат и Јелена Карлеуша и Сека Алексиќ.

 

[Malcolm van den Сабаховић]

Полоша работа од турбо фолкот е верувањето дека родителите на младите од денешницата слушале квалитет (рок и сл).

Пошо Ханка Палдум во седумдесетите во Конго ја слушаа, не во СФРЈ...

 

[Psyside]

turbofolkot e ok.

 

[GoD.HateUSaLL]

Никогаш... да подвлечам... НИКОГАШ, не сум рекол дека тоа што го слушам е квалитетно. Тоа ми е и подлога на аргументот дури. Да беше друг некој сеа ќе те одјебев пошто очигледно не ме пратиш многу, али ќе ти објаснам поединечно пошто океј дечко си Ама да знаеш дека ме погоди у јајца со болдираното.

Музиката јас што ја слушам, нема некоја музичка вредност. Мене таа музика ми се свиѓа, иако сум свесен дека не е квалитетно. АМА, ми се свиѓа. Што да праам? Господ, светот, не знам кој, таков ме дал, да не ми се свиѓа музика која е општоприфатена во дефиницијата за квалитет, туку да ми се свиѓа нешто спротивно. У ниеден момент не сум го бранел тоа, на никој не сум рекол "ова е квалитет брате", или "ова треба сите да го слушаат", или уопште да терам некој да слуша. Нема да се залажувам себе, нема да се праам дека не ми се свиѓа и да го избегнувам. Го прифатив тоа дека си уживам во таква музика. За што е квалитетна музика, нека праат сите околу мене муабет колку сакаат, у тоа не се мешам. Јас се што сакам, е да си имам за право да си ги набројам омилените пејачи, да си слушам ДМ Сат по дома, со некои кои имаат ист вкус за музика да си дискутирам, и најбитно од се, кога некој ќе дознае за тоа, да не ми се обраќа ко "сељак", да ме пљука и да вика дека сите тие ко мене што слушаат таква музика треба да се бомбардираат, односно да ми го осудуваат карактерот само според тоа што ми се свиѓа како ми лежи на увото. Тоа е се и мислам дека стварно не барам многу...

Ме интересира, си се запрашал некогаш што е тоа во тебе што те привлекува да слушаш шљам од музика?
Нели, повеќе е од јасно дека те привлекува музика направена за широките народни маси (70-100 IQ), која удира на нај ниските страсти и е специјално дизајнирана од тим маркетиншки пицајзли да нема ништо по комплексно од рефрен со 3 прости тросложни збора за да не го замори мозочето на субјектот од својата таргет група.
Што е тоа што тебе ти го заобиколува некортексот додека мене ми го суши и прави рептилијанскиот дел од мозкот да ти џитка серотонин до таван?
Како ги нарекуваме оние рурални битија што делуваат на првиот инстинкт што им го регистрира свеста?
Не ме сфаќај погрешно, далеку сум од некој атеобудистички авангарден хипстер шо слуша само пинк флојд дур сече вени у ќош.
Едноставно, неможам да размислувам така. Музиката е еден од првите изуми на човекот, и до денес се има развиено до таа магнитуда и носи толкава сила (знае секој шо слушал музика на лсд/мескалин/мдма па чак и трава, или има грам мозок.) да е крајно неодоговорно да се користи нејзината форма и име за нешто што дефакто не заслужува да се нарече музика.
Ти паднало ли некад на памет дека имаме измислено направа што ни дозволува моментот, пази, МОМЕНТОТ, да го Зачуваме. За цела Вечност. Нешто што до тогаш било незамисливо и потенцијалот и бил неизмерлив! Се нарекува Фотографија.
И секоја дроља ја користи за да напраи селфи. У веце.
И ако тоа не е хересија.
Незнам што е.
Ти пишав уствари за да си направиш една кратка онтолошка психоанализа, за задреш длабоко во себе, да ја допреш срж'та и да се запарашаш што е тоа толку возвишено во тебе што не ми дозволува да те наречам сељачина а ти дозволува да слушаш DM сат по дома.

 

[RickyLFC9]

Ме интересира, си се запрашал некогаш што е тоа во тебе што те привлекува да слушаш шљам од музика?
Нели, повеќе е од јасно дека те привлекува музика направена за широките народни маси (70-100 IQ), која удира на нај ниските страсти и е специјално дизајнирана од тим маркетиншки пицајзли да нема ништо по комплексно од рефрен со 3 прости тросложни збора за да не го замори мозочето на субјектот од својата таргет група.
Што е тоа што тебе ти го заобиколува некортексот додека мене ми го суши и прави рептилијанскиот дел од мозкот да ти џитка серотонин до таван?
Како ги нарекуваме оние рурални битија што делуваат на првиот инстинкт што им го регистрира свеста?
Не ме сфаќај погрешно, далеку сум од некој атеобудистички авангарден хипстер шо слуша само пинк флојд дур сече вени у ќош.
Едноставно, неможам да размислувам така. Музиката е еден од првите изуми на човекот, и до денес се има развиено до таа магнитуда и носи толкава сила (знае секој шо слушал музика на лсд/мескалин/мдма па чак и трава, или има грам мозок.) да е крајно неодоговорно да се користи нејзината форма и име за нешто што дефакто не заслужува да се нарече музика.
Ти паднало ли некад на памет дека имаме измислено направа што ни дозволува моментот, пази, МОМЕНТОТ, да го Зачуваме. За цела Вечност. Нешто што до тогаш било незамисливо и потенцијалот и бил неизмерлив! Се нарекува Фотографија.
И секоја дроља ја користи за да напраи селфи. У веце.
И ако тоа не е хересија.
Незнам што е.
Ти пишав уствари за да си направиш една кратка онтолошка психоанализа, за задреш длабоко во себе, да ја допреш срж'та и да се запарашаш што е тоа толку возвишено во тебе што не ми дозволува да те наречам сељачина а ти дозволува да слушаш DM сат по дома.

Сум имал прилика често да се запрашам, али џабе кога никако не можам да дојдам до одговорот. Немам ништо против селфиња, се додека мене некој не ме тера со сила да му ги гледам селфињата или да ме тера ја да ги правам. Немам ништо против религија се додека некој не ме тера мене да верувам у истата. Немам ништо против одредени филмови кои не ми се свиѓаат, се додека некој не ме убедува дека треба да ги сакам. И исто така, немам ништо против никоја музика, се додека некој не ме убедува дека треба да ги слушам.

Ако толку сакаш да "допреме до срж'та" на моето размислување, веројатно (површински кога ќе видиш), тоа што мене ми се свиѓа оваа музика потекнува од психолошки влијанија, комбинации на животни искуства кои се слеале во едно низ сите овие (речиси) 20 години, па тоа уште како мал ме натерало да се пронаоѓам себеси колку што можам. Меѓутоа тоа не е доволно добро објаснување, бидејќи мене фокусот не ми е само на депресивните песни од Аца Лукас, па да рече некој "ете, си има од мал набиено комплекси и сеа сече вени на Аца". Јас не слушам турбофолк. Јас го слушам тоа што ми се свиѓа. Слушам и весели песни, како оние од Недељко Бајич Баја (знам дека ваљда не ги знаеш, али ќе пробувам да ти опфатам колку што можам подобро). Ги слушам Елитни Одреди, го слушам Саша Ковачевич. Не слушам Бугарски турбофолк на пример, тоа ми е одвратно. Поентата ми е, ја немам никаков проблем кога слушам музика да се префрлам од едно на друго, од депресивно на весело, па пак на депресивно, па од тежок турбофолк до нешто што се граничи со рап, па кафанско, староградско, назад до депресивно и оп на летно хитче од Фламингоси. Што ме води до тоа дека музиката не ја слушам конкретно заради нешто што ми оставило некаква лузна, некакво влијание (кое за тие што слушаат тоа што ја го слушам се верува дека е негативно). Не можам да си одговорам зошто све тоа ми се свиѓа, само знам дека доменот на мојот музички интерес е она што иде на ДМ Сат и пошироко. Како, зашто, beats me. Знам само дека одамна си прифатив дека сум со таков карактер, не само во музиката. За било што, не можам да категоризирам ништо. Кога ќе ме праша некој каков жанр на музика слушам, не можам да му набројам, исто и за филмови на пример. Сите работи ги делам на работи што ми се свиѓаат и работи што не ми се свиѓаат. Сметам и дека никој не треба таква категоризација да дава, пошто само отвори ја темата за песни од жанр што не им се свиѓа на членовите и ќе видиш што се постира таму, али тоа е друга дискусија и нема да навлегувам тука у тоа.

Затоа, како што ти не можеш да размислуваш како мене, а размислуваш дека некоја музика е за некој со над 100 IQ, a некоја за под 100, така и јас не можам да размислувам дека треба нечиј карактер да го осудувам само поради тоа што му се свиѓа. Пошто еве, размисли. Хипотетичка ситуација: Земи некоја нај океј личност, ама баш океј, све ко што треба. Си ја познавал долго време, се потпираш на неа, се дружиш и све тоа нели, али никад не си знаел што слуша. Веќе имаш доста проживеано со таа личност, и тогаш сфаќаш дека го слуша ова. Мислењето ќе ти опадне драстично? Ќе почнеш да викаш дека е сељак, дека има ниска интелигенција и све тоа? Ќе се оддалечиш од таа личност и ќе ја пљукаш, иако не ти згрешила апсолутно ништо? Нормално дека не. Како тогаш е различно, ако во секундарна хипотетичка ситуација, првото нешто што го дознаеш за истата личност е тоа дека ја слуша таа музика. Зошто, наместо да го пљукаш и да го нарекуваш малоумен сељак, не му дадеш можност да ги видиш другите... доблести? Ја не се поврзувам со гуски у дискотека што маваат селфиња и што урлаат у дискотека ко што посочив претходно, не сум таков. Верувал или не, не го правам ова ни за да привлечам некое внимание. Ме навредува кога некој ќе ме стави у ист кош со некој дизелаш од Земун со рамбовка и ланец, само пошто делиме ист музички вкус, и сака да умрам само, пошто најбанално, мене се десило да ми се свиѓа таа музика. Е затоа цело време крекам по подфорумов, пошто цело време трпам навреди (индиректни пошто нели, правилата наведуваат дека индиректни навреди не се навреди), па кога ја ќе кажам нешто у моја одбрана (не станува збор за нешто против да кажам), одма ми рипаат за тоа каков све сум бил, правејќи ме нешто што не сум.

Ме интересира, кога ја веќе не можам да си посочам себеси зошто ми се свиѓа тоа музика (туку стално си викам "јебига, таков сум си"), што мислиш ти еве, според сето ова, може ли ти да приложиш некакво мислење зошто слушам таква музика, па да дојдеме до одговорот?

 

[Stefan-kobe]

Никогаш... да подвлечам... НИКОГАШ, не сум рекол дека тоа што го слушам е квалитетно. Тоа ми е и подлога на аргументот дури. Да беше друг некој сеа ќе те одјебев пошто очигледно не ме пратиш многу, али ќе ти објаснам поединечно пошто океј дечко си Ама да знаеш дека ме погоди у јајца со болдираното.

Музиката јас што ја слушам, нема некоја музичка вредност. Мене таа музика ми се свиѓа, иако сум свесен дека не е квалитетно. АМА, ми се свиѓа. Што да праам? Господ, светот, не знам кој, таков ме дал, да не ми се свиѓа музика која е општоприфатена во дефиницијата за квалитет, туку да ми се свиѓа нешто спротивно. У ниеден момент не сум го бранел тоа, на никој не сум рекол "ова е квалитет брате", или "ова треба сите да го слушаат", или уопште да терам некој да слуша. Нема да се залажувам себе, нема да се праам дека не ми се свиѓа и да го избегнувам. Го прифатив тоа дека си уживам во таква музика. За што е квалитетна музика, нека праат сите околу мене муабет колку сакаат, у тоа не се мешам. Јас се што сакам, е да си имам за право да си ги набројам омилените пејачи, да си слушам ДМ Сат по дома, со некои кои имаат ист вкус за музика да си дискутирам, и најбитно од се, кога некој ќе дознае за тоа, да не ми се обраќа ко "сељак", да ме пљука и да вика дека сите тие ко мене што слушаат таква музика треба да се бомбардираат, односно да ми го осудуваат карактерот само според тоа што ми се свиѓа како ми лежи на увото. Тоа е се и мислам дека стварно не барам многу...

Па тоа и ми беше муабетот. Затоа и пишав дека тоа не е квалитетна музика, но ако ти се допаѓа и ако сакаш да го слушаш мене апсолутно не ми смета тоа. Имам другар што ги слуша оние хардкор црнечкине рапови, што искрено мене не ми се допаѓаат, ама никако не го осудувам, негов избор.

Апсолутно бесмислено ми е да осудувам некого заради музиката која ја слуша...

 

[Џонтра Волта]

Дизелаш од Земун.

 

[Bitcoin]

Цеца е спејс шатл во споредба со Лукас, Џогани, Миле и компанија.
Исто и Лепа Брена.

 

[Nostalgia]

Полоша работа од турбо фолкот е верувањето дека родителите на младите од денешницата слушале квалитет (рок и сл).

Пошо Ханка Палдум во седумдесетите во Конго ја слушаа, не во СФРЈ...

Не си баш во право. Тие нивни родители биле тинејжери некаде од 85 до 95 година. Легендарната Краљица на тротоарите e отпеана една година подоцна. 1996.
Зборуваме за период оклу 90та година кога немаше ни кабловска ни интернет. По некоја касета и концерт. Време кога уште се слушаа, Екаве, Рамбо итн. И други поникакви да не ги споменуваме сеа но и тие поникакви не се споредуваа со денешниве. Добро би било да се направи амализа колкку квалитетни бендови имало во тој период и колку има денес. Уште поинтересно е што ако ја земеме дефиницијата на Рамбо практично се денеска испаѓа турбо фолк.

НЕкаде некој ја згреши работата, не знам кој и не ми е јасно како и што , ама ми се чини Бог дошол пијан на работно место. Претпоставувам ттој прекршок му се има случено повеќе пати. Неам друго објаснување.

 

[Ron Burgundy]

@RickyLFC9 у еден пост рече дека слушаш турбофолк4е 4 години, што си слушал пред тоа баш ме занима? Дали си бил хард кор металец можда?

 

[GoD.HateUSaLL]

Сум имал прилика често да се запрашам, али џабе кога никако не можам да дојдам до одговорот. Немам ништо против селфиња, се додека мене некој не ме тера со сила да му ги гледам селфињата или да ме тера ја да ги правам. Немам ништо против религија се додека некој не ме тера мене да верувам у истата. Немам ништо против одредени филмови кои не ми се свиѓаат, се додека некој не ме убедува дека треба да ги сакам. И исто така, немам ништо против никоја музика, се додека некој не ме убедува дека треба да ги слушам.

Ако толку сакаш да "допреме до срж'та" на моето размислување, веројатно (површински кога ќе видиш), тоа што мене ми се свиѓа оваа музика потекнува од психолошки влијанија, комбинации на животни искуства кои се слеале во едно низ сите овие (речиси) 20 години, па тоа уште како мал ме натерало да се пронаоѓам себеси колку што можам. Меѓутоа тоа не е доволно добро објаснување, бидејќи мене фокусот не ми е само на депресивните песни од Аца Лукас, па да рече некој "ете, си има од мал набиено комплекси и сеа сече вени на Аца". Јас не слушам турбофолк. Јас го слушам тоа што ми се свиѓа. Слушам и весели песни, како оние од Недељко Бајич Баја (знам дека ваљда не ги знаеш, али ќе пробувам да ти опфатам колку што можам подобро). Ги слушам Елитни Одреди, го слушам Саша Ковачевич. Не слушам Бугарски турбофолк на пример, тоа ми е одвратно. Поентата ми е, ја немам никаков проблем кога слушам музика да се префрлам од едно на друго, од депресивно на весело, па пак на депресивно, па од тежок турбофолк до нешто што се граничи со рап, па кафанско, староградско, назад до депресивно и оп на летно хитче од Фламингоси. Што ме води до тоа дека музиката не ја слушам конкретно заради нешто што ми оставило некаква лузна, некакво влијание (кое за тие што слушаат тоа што ја го слушам се верува дека е негативно). Не можам да си одговорам зошто све тоа ми се свиѓа, само знам дека доменот на мојот музички интерес е она што иде на ДМ Сат и пошироко. Како, зашто, beats me. Знам само дека одамна си прифатив дека сум со таков карактер, не само во музиката. За било што, не можам да категоризирам ништо. Кога ќе ме праша некој каков жанр на музика слушам, не можам да му набројам, исто и за филмови на пример. Сите работи ги делам на работи што ми се свиѓаат и работи што не ми се свиѓаат. Сметам и дека никој не треба таква категоризација да дава, пошто само отвори ја темата за песни од жанр што не им се свиѓа на членовите и ќе видиш што се постира таму, али тоа е друга дискусија и нема да навлегувам тука у тоа.

Затоа, како што ти не можеш да размислуваш како мене, а размислуваш дека некоја музика е за некој со над 100 IQ, a некоја за под 100, така и јас не можам да размислувам дека треба нечиј карактер да го осудувам само поради тоа што му се свиѓа. Пошто еве, размисли. Хипотетичка ситуација: Земи некоја нај океј личност, ама баш океј, све ко што треба. Си ја познавал долго време, се потпираш на неа, се дружиш и све тоа нели, али никад не си знаел што слуша. Веќе имаш доста проживеано со таа личност, и тогаш сфаќаш дека го слуша ова. Мислењето ќе ти опадне драстично? Ќе почнеш да викаш дека е сељак, дека има ниска интелигенција и све тоа? Ќе се оддалечиш од таа личност и ќе ја пљукаш, иако не ти згрешила апсолутно ништо? Нормално дека не. Како тогаш е различно, ако во секундарна хипотетичка ситуација, првото нешто што го дознаеш за истата личност е тоа дека ја слуша таа музика. Зошто, наместо да го пљукаш и да го нарекуваш малоумен сељак, не му дадеш можност да ги видиш другите... доблести? Ја не се поврзувам со гуски у дискотека што маваат селфиња и што урлаат у дискотека ко што посочив претходно, не сум таков. Верувал или не, не го правам ова ни за да привлечам некое внимание. Ме навредува кога некој ќе ме стави у ист кош со некој дизелаш од Земун со рамбовка и ланец, само пошто делиме ист музички вкус, и сака да умрам само, пошто најбанално, мене се десило да ми се свиѓа таа музика. Е затоа цело време крекам по подфорумов, пошто цело време трпам навреди (индиректни пошто нели, правилата наведуваат дека индиректни навреди не се навреди), па кога ја ќе кажам нешто у моја одбрана (не станува збор за нешто против да кажам), одма ми рипаат за тоа каков све сум бил, правејќи ме нешто што не сум.

Ме интересира, кога ја веќе не можам да си посочам себеси зошто ми се свиѓа тоа музика (туку стално си викам "јебига, таков сум си"), што мислиш ти еве, според сето ова, може ли ти да приложиш некакво мислење зошто слушам таква музика, па да дојдеме до одговорот?

Ти пролетав низ постов пошо нема содржина.
Реално немам ни ја ништо против секој да слуша што сака, да гледа што сака, да праи што сака. Ама апсолутно немам ништо против, and I'm not even kidding.
И да, знам, свесен сум дека има секакви луѓе и дека сите имаме различни преференци.
Она што мене ме нервира во ситуацијава е твоето дискредитирање на моето право за тебе да мислам дека си сељак, типичен медиокритет паднат во перцептивно-илузорната замка на своето его. Некако одеднаш тоа што тебе те боли кур ја што мислам, станува мој проблем. Мене ме боли кур ти што мислиш, што слушаш, што гледаш, за мене си само букви на монитор и начинот на кој те доживувам останува мое екслузивно право чија тежина во ниеден момент не ја префрлив на тебе.
И да пеер, халелуја, искуствата не градат во тоа што сме. Се нарекува neuroplasticity, read a book. Јас тоа те прашав, каков е тој психолошки профил кај тебе што се поистоветува со шљам од музика, дали истиот е само манифест на твоето его односно илузија или е твоја суштина. Ако се прашувам ја, со овој минимален информациски инпут добиен преку читање твои постови би рекол дека тоа е твојата суштина, дека си најобично човече што се разликува од сите останати колку што една мравка се разликува од другите мравки. Солиден интелектуален капацитет, но не исполнет. Нити пак некаква реална (не илузорна) амбиција за реализација на истата која претпоставувам се должи на немање педигре. Ниско ниво на свест кое се огледа низ твојот импулс за проследување на сите најниски страсти. Но се е тоа булшит и шпекулација, само продукт на мојата свест која никогаш нема да знае како е да си Ти. Она што останува во муабетов е дека си неспособен да направиш едноставен self-analysis, односно објективно не се познаваш самиот себе си а во исто време си доволно арогантен да кажеш дека не си сељак, или во најмала рака мене да ми забраниш да те мислам за сељак. Најблиску што си дошол до интроспекција е "јебига, таков сум си", а пак некако си западнал во илузијата дека имаш некаква вредност која е инхерентно твоја и поради која јас треба да те почитувам. Од една страна велиш дека искуствата не градат, од друга страна велиш дека неможам да те судам според вкусот за музика.
Овде имаш логичка контрадикторност во чија пајажина ќе те оставам да се плеткаш затоа што е интересно да се гледа.

 

[Dani]

@RickyLFC9 у еден пост рече дека слушаш турбофолк4е 4 години, што си слушал пред тоа баш ме занима? Дали си бил хард кор металец можда?

Пред тоа немаше кабловска

*Мала шала Рики

 

[Vespertine]

ако некој слуша турбо фолк не значи дека е глуп и дека е нешто подолу од оној што слуша класична музика. Повише го поштувам оној кој слуша турбофолк и признава дека слуша трубофолк, отколку некој што слуша класична музика, џезови, блузови, електроники колку да се најде у друштво на демек поинтелигентни суштества (жими кур) или да дојде до некоја пичка која исто се фура дека е Unique Butterfly. Доказот за тоа е фејсбук, кога некоја јака пичка што посетува изложби на уметнички слики (зашто другачка и изучува уметност) па ке тури некои слики од некој си руски сликар, го знае насловот на сликата го знае авторот, а да ја прашаш што мисли за сликата чисто онака да даде свое мислење, што авторот прикажува преко таа слика, она ке блее и аутоматски ке ти каже нешто за да те спушти испод ниво зашто те гледа како закана, како да ќе ја соблечеш нејзината убава покривка и внатре ке најдеш еден куп ѓубре, а она нејќе тоа ѓубре да го види никој!
Значи сакам да кажам како и претходно што пишав за семката и дрвото како се разгранува. Несвесно, pattern-от кој се повторува и може за нијанси да се изменува. Значи ако некој е израснат во турбо-фолк околина, немора да ти објаснува он зашто му се свиѓа, јасно е, затоа што му буди спомени од детство длабоко внатре. Како мене што ми буди спомен Васка Илиева, Александар Сариевски и остали македонски пејачи кои што пееа на радиото кај баба ми. Тогаш толку беззначајни, сега, после 16-17 години кога негде ке ги чујам право на памет ми паѓа кујната на баба ми кај што стоеше радиото и кај што баба ми го поминуваше денот.
Истиот pattern на баба ми, ме доведе после толку години да сакам и истражувам друг вид народна музика и песна, ја сакам монголската, јапонската, кинеската, руската. Еве пример Enigma е 90% монголска музика.

 

[Nostalgia]

Ме навредува кога некој ќе ме стави у ист кош со некој дизелаш од Земун со рамбовка и ланец, само пошто делиме ист музички вкус

Добро е човек одвреме навреме да се запраша зошто дели ист вкус. Можеби има и нешто повеќе. Некои луѓе се запосзнале со иста музика па откриле дека имаат многу други заеднички работи, станале ортаци, се вериле и така натака. Just sayin.