A
Потеклото на Албанците
- Креатор на темата SLaCk
- Време на започнување
Picasso`
Schizophrenic!
- Член од
- 26 јануари 2007
- Мислења
- 4.149
- Поени од реакции
- 197
Pak so sliki i so gluposti.
What you want to tell us with this?
Sakash ja da nacrtam karta i da kazam deka albancite poteknuvaat od Rimjanite? Vistina li ke bide toa?
Razmisli, citaj go Dostoevski.
A
anaveno
Гостин
A
anaveno
Гостин
A
anaveno
Гостин
Aј малку по твое:
http://en.wikipedia.org/wiki/Caucasian_Albania
Eте и од твои извори.
The name "Albania" is Latin, and denotes "mountainous land".
името ДА...
...ама местото - чудно.
http://en.wikipedia.org/wiki/Caucasian_Albania
Eте и од твои извори.
The name "Albania" is Latin, and denotes "mountainous land".
името ДА...
...ама местото - чудно.
- Член од
- 19 јули 2006
- Мислења
- 3.157
- Поени од реакции
- 129
Твој проблем е што ги немаш сите факти (дури и ги игнорираш ако ти се дадени ) и слепо се држиш до докази кои не се релевантни.
Дали тоа што некој наследник на Кастриот 500 години после негова смрт зборува на албански ни докажува за етничката припадност на Кастриот? Дали моите наследници кои после 500 години во туѓа држава најверојатно ќе зборат сосема друг јазик ќе се смета за 100% доказ дека и јас сум го зборел истиот јазик? Биди малку реален и зборувај со факти што може да се докажат!
Да имаш малку поотворен ум би ти било јасно дека војската на Кастриот била мешана исто како и неговите поданици и дека најмалку два јазика се збореле на неговата територија и дека тој ги владеел и двата совршено. Зашто само албанскиот го земаш за релевантен?
Како го објаснуваш фактот дека сите членови во фамилијата му имаат словенски имиња (српски или македонски сеедно).
Бранило, Репош, Мамица, Иван, Војисава, Јела, Станиша! Се албанско до албанско име нели?
И пред да ми одговориш дека се тоа православни имиња ќе ти кажам дека се тоа етнички имиња на луѓе од тие краеви кои имале словенски мајчин јазик (сеедно кој дијалект).
Нели призна дека е Мијак, е па Мијак е. А знаеш ли на кој народ му припаѓаат Мијаците?
Велиш зашто му се обраќаат како цар на Епир, а како треба да му се обраќаат?
Баш ме интересира да ми постуваш документи каде Ѓорѓи или татко му се изјаснуваат дека мајчин јазик им е албански! Имаш такво нешто?
Вие имате проблем (како и Грците) што се мора да е само ваше и ничие друго а вистината ви е најмалку битна.
Зашто толку ви смета најголемиот национален јунак да не е Албанец, ќе престанете ли да го славите?
Да се каравме со Србите и Бугарите чии е Крали Марко (или каква му била етничката припадност) ќе имаше вечни расправии...
Ќе пораснете и вие еден ден.
- Член од
- 17 март 2005
- Мислења
- 11.493
- Поени од реакции
- 1.587
Ima tema posebna tema za potekloto na Gejorgji Kastriot. Mislam deka kje ja razvodnime diskusijata ako se zadlabochime samo vo taa tema. Rabotata e da imame obopshteni (aggregate) argumenti. Kastriot neka bide argument za ednata ili drugata strana, no ne diskusija samo po sebe. Ajde da vidime kade kje ne odvode...
A
anaveno
Гостин
Генот ЕУ-7 (демек илирскиот) на кој се пали уметникот кај Хрватите (пример) е 45 %, кај e Албанците е 17 %.
Kои се сега Илири? Дали оние што немаат етимологија за поморски изрази или оние од лјепа нивна?
И кој тоа кај АЛ ги има тие гени староседелците или дојдените од Кавказ и блискиот Исток кој заедно ги има 50 %? И Мајкл Џексон со сила се прави бел...
A за тоа колку се Пелазги или Епирци, понатаму.....
Kои се сега Илири? Дали оние што немаат етимологија за поморски изрази или оние од лјепа нивна?
И кој тоа кај АЛ ги има тие гени староседелците или дојдените од Кавказ и блискиот Исток кој заедно ги има 50 %? И Мајкл Џексон со сила се прави бел...
A за тоа колку се Пелазги или Епирци, понатаму.....
A
anaveno
Гостин
3а Епирците, и Грците и Албанците тврдат дека се нивни предци, арно ама...
Плутарх ни кажува дека епирскиот крал Пир добро се разбирал (јазично) со Македонците.
3а тоа кој биле епирците: од извештајот дали Епир треба да и се даде на Грција, како демек грчко наследство:
("British Documents of Foreign Affairs", Part I, Sјries F, Europe 1848 - 1914, Vol. 14 "Greece. 1847 - 1914", University publications of America)
" Страбо, Скилакс, Дикеархус, Скомнус и Дионисис -сите тие ce согласуваат дека територијата на Грција почнува од Амбракискиот залив и завршува кај рекита Пена."
3начи Епир никогаш не бил дел од арапско-афричките племиња.
уште поназад во историјата:
" Списокот на бродовите во 'Илијадата', разните списоци со амфиктионските племиња, државите кои учествувале во Пелопонеската војна, уништувањата на Анакарсис, описот на Грција од Павсанија и 'Историјата на природата' од Плиние - ce извори кои го докажуваат овој факт, било во позитивна било во негативна конотација. Никаде нема доказ дека Епир бил Грчка територија, освен големото пророчшите Додона кое, иако било почитувано среде барбарите, било грчка институција, како и легендата дека молосијанските (епирските, з.м.) кралеви потекнувале од семејството на Еакидите....."
и т.н...
Hо кој живеел во Епир?
Тукидит, 5 век пред н.е., ги набројува: Каонијанците, Теспротијанците, Молосијанците, Антитенијанците, Паравенците, Орестите т.е. сите жители на Епир.
АНАКАРСИС во 357 г. пне зборува за 14 племиња но ниедно како Тоски, Геги, Албани!
Плиние исто во својот опис нема ништо што би ги поврзало денешните Албанци со антиката.
3атоа нема и архео-наоди на стара АЛ култура. Hо за тоа понатаму.
Понаваму:
Плутарх ни кажува дека епирскиот крал Пир добро се разбирал (јазично) со Македонците. Пан-хеленистите ќе кажат дека тоа е нормално,бидејќи античките Македонци зборувале на грчки дијалект. Hо Епир од погоре кажаното, никогаш не бил дел од Елада (измислен термин, освен неколку градови-села држави се до 1821 г. арапо-афричките племиња немале држава).
Кога Епир прв пат станал моќна држава околу 280 година пред Христа, Грција веќе долго време ce наоѓала под целосна власт на Македонците, а пο падот на Македонската империја, по битката кај Пидна во 168 Година пред Христа, Грција станала римска провинција во 148 година пред Христа!
СТРАБО: "Лево од нив ce наоѓа Никополис и таму живеит Касопејците, кои ce епирско племе..."
ДИКЕАРХ: "Границите на Грција ги лоцирав во земјата на Магнесијанците... Над Темпе, кон планината Олимп, ce наоѓа земјата на Македонците"
Дикеарх ги опишува Теспротијанците, Каонијаните, Молосијаните и населението во внатрешноста на Епир, како "барбарски племиња".
Дикеарх бил грчки филозоф, ученик на Аристотел и современик на Александар Велики Македонски.
Cпоред "Илијадата", единствената наводна "грчка институција" во Епир (пророчиштето Додона) воопшто не ce наоѓала во Епир, туку во Тесалија.
СОВЕТОТ НА АМФИКТИОНЦИТЕ: Советот на Амфиктионците прво бил сосема мал и него го сочинувале само луѓето со кои командувал Девкалион, кои себеси ce нарекувале 'Хелени', според името на неговиот син. одоцна нивниот број ce зголемил на дванаесет. Нивните имиња ce дадени од Есхин, Теопомп и Павсанија. Тоа ce следните:
СПОРЕД ЕСХИН: Тесалијци, Беотијци, Дорци, Јонци, Перабејци, Магнети, Локријанци, Етени, Фтиоти, Малеанци и уште едни чие име недостасува.
СПОРЕД ТЕОПОМП: Јонци, Дорци, Перабејци, Беотијци, Магнети, Ахајци, Малеанци, Долопи, Енијци, Делфијанци, Фокијанци и Фтиоти.
СПОРЕД ПАВСАНИЈА: Јонци, Долоти, Тесалијци, Енијци, Магнети, Малеанци, Фтиоти, Дорци, Фокијанци, Локријанци (Епикнемиди).
Ниту едно од овие племиња на живеело во Епир ". (ниту во МК)...
Амфиктионскиот Совет бил заедница од античките Грчки племиња и бил создаден за да го заштити храмот на Деметар од Антела, во близина на Термопилите. Подоцна оваа заштита била пренесена и на храмот на Аполон во Делфи. На почетокот тоа била религиозна организација, но подоцна станала политички инструмент во интерес на нејзините најмоќни членови. Дванаесетте членови на овој Совет ce среќавале еднаш во шест месеци во Делфи а и на Термопилите. "
Значи, во овој Совет биле вклучени тогашните грчки племиња заради заедничка заштита од околните моќни непријатели (Персија, a подоцна и Македонија).
И во него немало ниту едно епирско племе, што укажува на фактот дека ниту Епирците себеси ce сметале за Грци, ниту пак тогашните Грци ги сметале Епирците за свои "сонародници".(истото важи и за Македонците)...
Значаен е и фактот дека списоците на грчките племиња кои го сочинувале овој Совет ги дале тројца антички автори, независно еден од друг. Есхин бил познат оратор и тој исто така живеел во 4 век пред Христа, што значи дека им бил современик на Филип Втори и на неговиот син Александар Велики Македонски.
Херодот, битката кај Термополите, во списокот племиња не е спомнато ниту едно епирско племе, камоли пак Македонско.
Тукидид (5 век пред Христа): помеѓу барбарските племињата кои живееле во Епир, го спомнува и македонското племе Орести.
Cите соседни народи во светот прифаќаат зборови од соседниот јазик, тоа не е ништо ново. Hо колку зборови прифатиле АЛ од наводните грчки соседи во текот на милениумите, сами нека објаснат?
Hо затоа уште од Атенај (2 и 3 век по Христа) кој пишува како прифаќале туѓи зборови:
"Знам исто така дека многу атички писатели користат македонски идиоми како резултат на големото меѓусебно влијание помеѓу Атика и Македонија. "
("Deipnosophists" III., Loeb Classical Library, William Henemann, London p. 201).
Во врска со прифаќањето на туѓи зборови во јазикот на античките Грци, постои сведоштво и од Платон (Plato). Bo своето дело "Кратилус" тој пишува:
"Грците, посебно во земјите кои ce под влијание на барбарите, позајмија од нив многу барбарски зборови".
(Plato "Cratylus", електронско издание во превод на англиски: http://classics.mit.edu/Plato/cratylus.html
Бидејќи Македонците, Епирците и Тракијците биле најблиските "барбарски" народи во однос на "Грците", тоа значи дека токму од нивните јазици тие прифаќале зборови и обратно.
3атоа и Плутарх ни кажува дека епирскиот крал Пир добро се разбирал (јазично) со Македонците...
Плутарх ни кажува дека епирскиот крал Пир добро се разбирал (јазично) со Македонците.
3а тоа кој биле епирците: од извештајот дали Епир треба да и се даде на Грција, како демек грчко наследство:
("British Documents of Foreign Affairs", Part I, Sјries F, Europe 1848 - 1914, Vol. 14 "Greece. 1847 - 1914", University publications of America)
" Страбо, Скилакс, Дикеархус, Скомнус и Дионисис -сите тие ce согласуваат дека територијата на Грција почнува од Амбракискиот залив и завршува кај рекита Пена."
3начи Епир никогаш не бил дел од арапско-афричките племиња.
уште поназад во историјата:
" Списокот на бродовите во 'Илијадата', разните списоци со амфиктионските племиња, државите кои учествувале во Пелопонеската војна, уништувањата на Анакарсис, описот на Грција од Павсанија и 'Историјата на природата' од Плиние - ce извори кои го докажуваат овој факт, било во позитивна било во негативна конотација. Никаде нема доказ дека Епир бил Грчка територија, освен големото пророчшите Додона кое, иако било почитувано среде барбарите, било грчка институција, како и легендата дека молосијанските (епирските, з.м.) кралеви потекнувале од семејството на Еакидите....."
и т.н...
Hо кој живеел во Епир?
Тукидит, 5 век пред н.е., ги набројува: Каонијанците, Теспротијанците, Молосијанците, Антитенијанците, Паравенците, Орестите т.е. сите жители на Епир.
АНАКАРСИС во 357 г. пне зборува за 14 племиња но ниедно како Тоски, Геги, Албани!
Плиние исто во својот опис нема ништо што би ги поврзало денешните Албанци со антиката.
3атоа нема и архео-наоди на стара АЛ култура. Hо за тоа понатаму.
Понаваму:
Плутарх ни кажува дека епирскиот крал Пир добро се разбирал (јазично) со Македонците. Пан-хеленистите ќе кажат дека тоа е нормално,бидејќи античките Македонци зборувале на грчки дијалект. Hо Епир од погоре кажаното, никогаш не бил дел од Елада (измислен термин, освен неколку градови-села држави се до 1821 г. арапо-афричките племиња немале држава).
Кога Епир прв пат станал моќна држава околу 280 година пред Христа, Грција веќе долго време ce наоѓала под целосна власт на Македонците, а пο падот на Македонската империја, по битката кај Пидна во 168 Година пред Христа, Грција станала римска провинција во 148 година пред Христа!
СТРАБО: "Лево од нив ce наоѓа Никополис и таму живеит Касопејците, кои ce епирско племе..."
ДИКЕАРХ: "Границите на Грција ги лоцирав во земјата на Магнесијанците... Над Темпе, кон планината Олимп, ce наоѓа земјата на Македонците"
Дикеарх ги опишува Теспротијанците, Каонијаните, Молосијаните и населението во внатрешноста на Епир, како "барбарски племиња".
Дикеарх бил грчки филозоф, ученик на Аристотел и современик на Александар Велики Македонски.
Cпоред "Илијадата", единствената наводна "грчка институција" во Епир (пророчиштето Додона) воопшто не ce наоѓала во Епир, туку во Тесалија.
СОВЕТОТ НА АМФИКТИОНЦИТЕ: Советот на Амфиктионците прво бил сосема мал и него го сочинувале само луѓето со кои командувал Девкалион, кои себеси ce нарекувале 'Хелени', според името на неговиот син. одоцна нивниот број ce зголемил на дванаесет. Нивните имиња ce дадени од Есхин, Теопомп и Павсанија. Тоа ce следните:
СПОРЕД ЕСХИН: Тесалијци, Беотијци, Дорци, Јонци, Перабејци, Магнети, Локријанци, Етени, Фтиоти, Малеанци и уште едни чие име недостасува.
СПОРЕД ТЕОПОМП: Јонци, Дорци, Перабејци, Беотијци, Магнети, Ахајци, Малеанци, Долопи, Енијци, Делфијанци, Фокијанци и Фтиоти.
СПОРЕД ПАВСАНИЈА: Јонци, Долоти, Тесалијци, Енијци, Магнети, Малеанци, Фтиоти, Дорци, Фокијанци, Локријанци (Епикнемиди).
Ниту едно од овие племиња на живеело во Епир ". (ниту во МК)...
Амфиктионскиот Совет бил заедница од античките Грчки племиња и бил создаден за да го заштити храмот на Деметар од Антела, во близина на Термопилите. Подоцна оваа заштита била пренесена и на храмот на Аполон во Делфи. На почетокот тоа била религиозна организација, но подоцна станала политички инструмент во интерес на нејзините најмоќни членови. Дванаесетте членови на овој Совет ce среќавале еднаш во шест месеци во Делфи а и на Термопилите. "
Значи, во овој Совет биле вклучени тогашните грчки племиња заради заедничка заштита од околните моќни непријатели (Персија, a подоцна и Македонија).
И во него немало ниту едно епирско племе, што укажува на фактот дека ниту Епирците себеси ce сметале за Грци, ниту пак тогашните Грци ги сметале Епирците за свои "сонародници".(истото важи и за Македонците)...
Значаен е и фактот дека списоците на грчките племиња кои го сочинувале овој Совет ги дале тројца антички автори, независно еден од друг. Есхин бил познат оратор и тој исто така живеел во 4 век пред Христа, што значи дека им бил современик на Филип Втори и на неговиот син Александар Велики Македонски.
Херодот, битката кај Термополите, во списокот племиња не е спомнато ниту едно епирско племе, камоли пак Македонско.
Тукидид (5 век пред Христа): помеѓу барбарските племињата кои живееле во Епир, го спомнува и македонското племе Орести.
Cите соседни народи во светот прифаќаат зборови од соседниот јазик, тоа не е ништо ново. Hо колку зборови прифатиле АЛ од наводните грчки соседи во текот на милениумите, сами нека објаснат?
Hо затоа уште од Атенај (2 и 3 век по Христа) кој пишува како прифаќале туѓи зборови:
"Знам исто така дека многу атички писатели користат македонски идиоми како резултат на големото меѓусебно влијание помеѓу Атика и Македонија. "
("Deipnosophists" III., Loeb Classical Library, William Henemann, London p. 201).
Во врска со прифаќањето на туѓи зборови во јазикот на античките Грци, постои сведоштво и од Платон (Plato). Bo своето дело "Кратилус" тој пишува:
"Грците, посебно во земјите кои ce под влијание на барбарите, позајмија од нив многу барбарски зборови".
(Plato "Cratylus", електронско издание во превод на англиски: http://classics.mit.edu/Plato/cratylus.html
Бидејќи Македонците, Епирците и Тракијците биле најблиските "барбарски" народи во однос на "Грците", тоа значи дека токму од нивните јазици тие прифаќале зборови и обратно.
3атоа и Плутарх ни кажува дека епирскиот крал Пир добро се разбирал (јазично) со Македонците...
- Член од
- 6 април 2006
- Мислења
- 972
- Поени од реакции
- 11
Konkretno na ovoj podatok, bi go dodal i retko spomenuvaniot fakt, za deklariranjeto na Hrvatite za naslednici Ilirite. Posebno vo vremeto koga i tie, kako denes Albancite, 'tragaa' po svojot identitet. No za razlika od Albancite, imale vo predvid na koi prostori se naogjale Ilirskite pleminja. Ne tvrdam nishto, za potekloto, na bilo koja od spomenative nacii. Samo sakam da podsetam deka povrzuvanjeto so Ilirite ne e nishto novo, a od nechiva pusta zelba - logikata najvekje pati.
A
anaveno
Гостин
Постојат 4 основни теории за прапотеклото на Албанците, дека се:
1.Трачани; 2.Дачани; 3.Илири; 4.наследници на Пелазгите кои живееле на територијата на АЛ (а Кавказ?)....
Cпоред германските лингвисти,кои не признаваат ништо друго - Илири. Cпоред бугарскиот професор Георгиев - Дачани. Aма АЛ-те ни да чујат за ова. и т.н.
Mеѓутоа,важно е да се знае дека арбанашкиот јазик нема сопствена номенклатура за морското крајбрежје,поморството и рибарството,што е сигурен знак дека , арбанашкиот народ се конституирал подалеку од Јадранот. Се смета дека во АЛ нема сигурни траги дека, античката топонимија била директно превземена во арбанашкиот јазик без македонско (славско) посредување.
Албанската наука,многу верба полага во античкиот научник-картограф Клаудије Птоломеј, кој на својата карта,ги забележал градот Албанополис (Kroja) ,а во околината илирското племе Албани. После 1.000 год. на истото место се појавува областа Арбана и народот Арбан(ас)и. Tоа е еден од "главните докази" на квази АЛ-наука.
Многу научници го отфрлаат таквото тврдење, бидејќи, за континуитет на името, можеби и може да се зборува, меѓутоа не и за континуитет на народ без никакви други уверливи докази.
Албанската наука: Zef Mirditu ги мачи прашањето како Albani се претвориле во Arbani , па дури и го оптужуваат Ptolomej дека ги променил "r" u "l".
Oва го нема ни кај Божо кврглавиот...
1.Трачани; 2.Дачани; 3.Илири; 4.наследници на Пелазгите кои живееле на територијата на АЛ (а Кавказ?)....
Cпоред германските лингвисти,кои не признаваат ништо друго - Илири. Cпоред бугарскиот професор Георгиев - Дачани. Aма АЛ-те ни да чујат за ова. и т.н.
Mеѓутоа,важно е да се знае дека арбанашкиот јазик нема сопствена номенклатура за морското крајбрежје,поморството и рибарството,што е сигурен знак дека , арбанашкиот народ се конституирал подалеку од Јадранот. Се смета дека во АЛ нема сигурни траги дека, античката топонимија била директно превземена во арбанашкиот јазик без македонско (славско) посредување.
Албанската наука,многу верба полага во античкиот научник-картограф Клаудије Птоломеј, кој на својата карта,ги забележал градот Албанополис (Kroja) ,а во околината илирското племе Албани. После 1.000 год. на истото место се појавува областа Арбана и народот Арбан(ас)и. Tоа е еден од "главните докази" на квази АЛ-наука.
Многу научници го отфрлаат таквото тврдење, бидејќи, за континуитет на името, можеби и може да се зборува, меѓутоа не и за континуитет на народ без никакви други уверливи докази.
Албанската наука: Zef Mirditu ги мачи прашањето како Albani се претвориле во Arbani , па дури и го оптужуваат Ptolomej дека ги променил "r" u "l".
Oва го нема ни кај Божо кврглавиот...
A
anaveno
Гостин
изгледа дека е напишано претодно дека византијците ги донеле Арбанасите во Драч...
По повод појавувањето на името Алванон (1079) , еден од најстарите албанолози, Хан, бил скептичен,нему,спомнувањето на грчкота населба Арванон му изгледала како грчко поттурнување на фалсификат.
[25] Hahn, n. d.. I, 230, 311, 312.
Лоцирањето (убикацијата) на локалитетот на градот Алванон,првото посигурно јадро на Арбанасите, е предмет на значајни научни диференцијации.....
Првото спомнување е кај Ана Комнена...останува спорно дали е тој истиот Арванон кој го наведува Птоломеј, а кој, арбанашките археолози го идентификуваат со Zdërdeš...
зато што..
Еден Албанополис е епиграфски потврден кај Горно Солње,Скопа...
В. Dragjević-Josifovska, Inscription de la Mésie Supérieure, VI, Beigrade 1982, 135-6, № 142.
некои арбанашки научници го лоцираат градот Арванон во Елбасан...
тоа оправдано е искритикувано од Г. Штатмилер...
G. Stadtmüller, n. d., 118, 133.
А. Диселиер смета дека треба да се бара помеѓу Девол и Елбасан..
A. Duсellier, n. n., 353.
познатиот арбанашки филолог Ечреф Чабеј смета дека треба да се бара на просторот на кој се среќаваат термини на -еш...т.е.од Албасан до Круја,сосе Тирана...
Studia albanica № 1/1972. 36.
По повод појавувањето на името Алванон (1079) , еден од најстарите албанолози, Хан, бил скептичен,нему,спомнувањето на грчкота населба Арванон му изгледала како грчко поттурнување на фалсификат.
[25] Hahn, n. d.. I, 230, 311, 312.
Лоцирањето (убикацијата) на локалитетот на градот Алванон,првото посигурно јадро на Арбанасите, е предмет на значајни научни диференцијации.....
Првото спомнување е кај Ана Комнена...останува спорно дали е тој истиот Арванон кој го наведува Птоломеј, а кој, арбанашките археолози го идентификуваат со Zdërdeš...
зато што..
Еден Албанополис е епиграфски потврден кај Горно Солње,Скопа...
В. Dragjević-Josifovska, Inscription de la Mésie Supérieure, VI, Beigrade 1982, 135-6, № 142.
некои арбанашки научници го лоцираат градот Арванон во Елбасан...
тоа оправдано е искритикувано од Г. Штатмилер...
G. Stadtmüller, n. d., 118, 133.
А. Диселиер смета дека треба да се бара помеѓу Девол и Елбасан..
A. Duсellier, n. n., 353.
познатиот арбанашки филолог Ечреф Чабеј смета дека треба да се бара на просторот на кој се среќаваат термини на -еш...т.е.од Албасан до Круја,сосе Тирана...
Studia albanica № 1/1972. 36.
Picasso`
Schizophrenic!
- Член од
- 26 јануари 2007
- Мислења
- 4.149
- Поени од реакции
- 197
Vojsava bila Crnogorka fakt.
Imeto Ivan, na albanski e Gjon, imeto Ivan na evrejski e Jovan, a istoto na Shpanski e Huan.
Sega sho praime?
Mojata tocka na percepcija e taa, shto jas si gi citam, izgovaram na toj jazik na koj shto jas sakam i go znam.
Toa shto vo nekoi evangelija, evangelieto po Jovan go pishuvaat kako Evangelie po Ivan, toa ne fakt deka toj bil Makedonec.
Neli?
Drugo, kako e mozno Arbereshite da go zboruvaat segashniot albanski jazik, koga albancite se dojdeni od Kafkaz?
I tamu da ne katapultirale Turcite ziteli od Kafkaz?
Sepak so negovite naslednici, toa moze da se promeni za eden, za edno semejstvo, za edna grupa, no ne i za milionsko naselenie.
Jas znam koj e stravot tuka, no toa na nekoja druga diskusija.
Inace knigata na Marin Barleti za istorijata na skenderbeg, e prvata i najrelevanten izvor, od prosta pricina shto i samiot toj bi ucesnik kako branitel vo opsadata na KRUJA, kako shto naveduva i samiot avtor.
P.S. annaveno, ne te cita nikoj, nemoj da se macish da kucash, odi citaj go Dostoevski, mozesh i biblija, ostavi ja istorijata na istoricarite.
A
anaveno
Гостин
Првиот турски попис 1431-2. год. на арбанашките земји,покажува право богатство на МК и СР (словенски) топоними па може да послужи за студија за историскиот развој на македонскиот јазик на балканот.
Скоро половината од местата или мезри (порано населени,па уништени или раселени села),покажуваат основа или суфикси на зборови на МК(СР) јазик.
Бидејќи попишувачите биле Турци или луѓе од Ориентот,тие имињата што ги слушнале донекаде погрешно ги запишале,или ги извршиле одредена транскрипција према својот изговор. Hо и покрај тоа,лесно е на топонимите да им се врати првобитниот облик,ако тоа е потребно.
Азбучниот ред на тие топоними е следниот:
Аљине (1), Андришово (78), Ардосове (12); Бабуни (5), Балице (93), Бања (100), Барвен (= обојен) (87), Бацко (Горица) (85), Баштов (88), Баштаниј (70), Беловоде (4), Белуш (код Копришта) (48), Бетове (5), Бечиште (30), Бзоде (88), Билени (52), Бистрица (111), Блатен (94), Блаце (45), Блашове (57), Бога (94), Богдре (?) (4), Боголин (118), Бодриште (2), Бојан (12), Болени (80,81), Болицане (24, 29), Болшани (2), Борозиј (93), Борши (29, 34), Бране (94), Бранен (93), Брасте (87), Братуше (86,88), Браце (89,113), Браштане (56), Браштени (94,95), Брзи (94), Бузводе (91), Буђен (108), Булзичицко (81), Бунавје (43, 53, 67), Бурни кук (1), Бурани (77), Бушине (69); Вајонети (15), Валтице (2), Валчиште (24), Вардени (88), Варибоб (52), Васавани (31), Вебениште (32), Великатес (32), Велихове (12), Велиште (56), Велкоље (69), Велогаште (55), Вешане (65, 77), Виден (101), Видолуште (8), Визеште (19), Вијаниште (40), Вилиграну (32), Вино (97), Виноказ (62, 77), Висацко (80), Вицане (34, 75), Вишане (39, 81, 110), Влацеполик (71), Влашнице (101), Влуше (78), Водице (4, 39), Воштане (3), Врабјан (52), Враг (87), Враниште (54, 83), Врање (10,33,91), Врбе (59), Врбеник (47, 52), Вреставе (9), Врешње (54), Врешти (51), Врсек (83), Вунари (5), Вуне (4), Вуновје (44); Габрве (34), Гардик (3, 19), Гирачице (64), Глобочица (41, 47, 48), Голгабочиште (31), Голеш (5), Гонфоње (?) (34), Гораници (2), Горице (2, 33), Грабјане (43, 44, 67), Градице (84), Граждане (11), Грачани (72, 88), Гренане (82), Грбели (69), Грјане (87), Грмадович (31), Грцени (62), Гулице (35); Дамези (31), Дардане (99), Дебровиште (33), Дебројани (3), Дерајне (73), Дивјани (95), Дибричени (12), Добраник (72), Добратини (77), Добродице (66), Добруше (82), Дол (108), Доли (82), Домцко (85), Доњан (112, 120), Дораклик (62), Дорбаре (94), Дорези (81), Доризе (78), Драгат (30), Драгош (9), Драгуште (20), Драчивице (33), Драговце (38), Драгове (5, 57), Драговице (62), Дрбац (51), Дренице (47), Дреново (5), Дригани (63), Дрни (92), Дулгајнове (?) (80), Дилцко (76), Дупине (40); Едрини (17), Ерденице (5, 33); Забокин (65), Забрђани (78), Завене (20), Загорје (21), Загре (85), Звенарице (64), Здвјани (2), Зелујани (5), Зеље (24), Злехове (28), Зиниште (19), Злини (100), Злитар (87), Зранишаве (?) (9), Зрницко (83), Зрнусек (76), Зурдини (72); Жабјак (88), Жамжан (75), Жирезде (81), Житолин (55), Жутове (59); Измиц (Вајунити), Измосле (98), Илијани (79), Исниште (95), Истрели (29); Јапове (77), Јелизане (5), Јуваниште (1); Кавариледич (?) (4), Kajce (83), Kajцe (85), Какри (118), Какодин (19), Какоси (7), Каланци (7), Калачиште (5), Калати (36), Калечиште (56), Каменице (3), Каменицко (60), Каманичесте (33), Камачиште (5), Камиљани (100), Камичени (10), Капани (4), Кардик (10), Карпене (88), Касник (99), Кашчиште (30), Кемиштениј (5), Керебнице (3), Кирјане (62), Кирдерјани (4), Кирасин (20), Кирахове (26), Китлаз (Вајонетја) (28), Клазезни (2), Мали Клобучар (50), Козане (92), Козерни (67), Кокопови (94), Кокотел (93), Кокрсни (24), Кокуне (86), Колковце (78), Колојне (104), Колорци (1), Комнане (96), Конице (18, 92), Копренцо (80), Копријане (97), Копроште (37), Кора (92), Корасиј (97), Коре (89), Корит (87), Корицане (62), Корниште (36), Косрице (36, 41, 46), Костани (24), Костинцко (83), Котине (6), Крабове (98), Крабен (93), Краве (75), Крадиц (75), Краине (13), Крајнко (42), Краминце (62), Крапи (83), Крапицко (80), Красник (56), Краштане (52), Креволки (55), Крескавец (71) Крештани (72), Криволук (96), Крлице (77), Крпене (104), Крпице (86), Крушевич (2),...................
Скоро половината од местата или мезри (порано населени,па уништени или раселени села),покажуваат основа или суфикси на зборови на МК(СР) јазик.
Бидејќи попишувачите биле Турци или луѓе од Ориентот,тие имињата што ги слушнале донекаде погрешно ги запишале,или ги извршиле одредена транскрипција према својот изговор. Hо и покрај тоа,лесно е на топонимите да им се врати првобитниот облик,ако тоа е потребно.
Азбучниот ред на тие топоними е следниот:
Аљине (1), Андришово (78), Ардосове (12); Бабуни (5), Балице (93), Бања (100), Барвен (= обојен) (87), Бацко (Горица) (85), Баштов (88), Баштаниј (70), Беловоде (4), Белуш (код Копришта) (48), Бетове (5), Бечиште (30), Бзоде (88), Билени (52), Бистрица (111), Блатен (94), Блаце (45), Блашове (57), Бога (94), Богдре (?) (4), Боголин (118), Бодриште (2), Бојан (12), Болени (80,81), Болицане (24, 29), Болшани (2), Борозиј (93), Борши (29, 34), Бране (94), Бранен (93), Брасте (87), Братуше (86,88), Браце (89,113), Браштане (56), Браштени (94,95), Брзи (94), Бузводе (91), Буђен (108), Булзичицко (81), Бунавје (43, 53, 67), Бурни кук (1), Бурани (77), Бушине (69); Вајонети (15), Валтице (2), Валчиште (24), Вардени (88), Варибоб (52), Васавани (31), Вебениште (32), Великатес (32), Велихове (12), Велиште (56), Велкоље (69), Велогаште (55), Вешане (65, 77), Виден (101), Видолуште (8), Визеште (19), Вијаниште (40), Вилиграну (32), Вино (97), Виноказ (62, 77), Висацко (80), Вицане (34, 75), Вишане (39, 81, 110), Влацеполик (71), Влашнице (101), Влуше (78), Водице (4, 39), Воштане (3), Врабјан (52), Враг (87), Враниште (54, 83), Врање (10,33,91), Врбе (59), Врбеник (47, 52), Вреставе (9), Врешње (54), Врешти (51), Врсек (83), Вунари (5), Вуне (4), Вуновје (44); Габрве (34), Гардик (3, 19), Гирачице (64), Глобочица (41, 47, 48), Голгабочиште (31), Голеш (5), Гонфоње (?) (34), Гораници (2), Горице (2, 33), Грабјане (43, 44, 67), Градице (84), Граждане (11), Грачани (72, 88), Гренане (82), Грбели (69), Грјане (87), Грмадович (31), Грцени (62), Гулице (35); Дамези (31), Дардане (99), Дебровиште (33), Дебројани (3), Дерајне (73), Дивјани (95), Дибричени (12), Добраник (72), Добратини (77), Добродице (66), Добруше (82), Дол (108), Доли (82), Домцко (85), Доњан (112, 120), Дораклик (62), Дорбаре (94), Дорези (81), Доризе (78), Драгат (30), Драгош (9), Драгуште (20), Драчивице (33), Драговце (38), Драгове (5, 57), Драговице (62), Дрбац (51), Дренице (47), Дреново (5), Дригани (63), Дрни (92), Дулгајнове (?) (80), Дилцко (76), Дупине (40); Едрини (17), Ерденице (5, 33); Забокин (65), Забрђани (78), Завене (20), Загорје (21), Загре (85), Звенарице (64), Здвјани (2), Зелујани (5), Зеље (24), Злехове (28), Зиниште (19), Злини (100), Злитар (87), Зранишаве (?) (9), Зрницко (83), Зрнусек (76), Зурдини (72); Жабјак (88), Жамжан (75), Жирезде (81), Житолин (55), Жутове (59); Измиц (Вајунити), Измосле (98), Илијани (79), Исниште (95), Истрели (29); Јапове (77), Јелизане (5), Јуваниште (1); Кавариледич (?) (4), Kajce (83), Kajцe (85), Какри (118), Какодин (19), Какоси (7), Каланци (7), Калачиште (5), Калати (36), Калечиште (56), Каменице (3), Каменицко (60), Каманичесте (33), Камачиште (5), Камиљани (100), Камичени (10), Капани (4), Кардик (10), Карпене (88), Касник (99), Кашчиште (30), Кемиштениј (5), Керебнице (3), Кирјане (62), Кирдерјани (4), Кирасин (20), Кирахове (26), Китлаз (Вајонетја) (28), Клазезни (2), Мали Клобучар (50), Козане (92), Козерни (67), Кокопови (94), Кокотел (93), Кокрсни (24), Кокуне (86), Колковце (78), Колојне (104), Колорци (1), Комнане (96), Конице (18, 92), Копренцо (80), Копријане (97), Копроште (37), Кора (92), Корасиј (97), Коре (89), Корит (87), Корицане (62), Корниште (36), Косрице (36, 41, 46), Костани (24), Костинцко (83), Котине (6), Крабове (98), Крабен (93), Краве (75), Крадиц (75), Краине (13), Крајнко (42), Краминце (62), Крапи (83), Крапицко (80), Красник (56), Краштане (52), Креволки (55), Крескавец (71) Крештани (72), Криволук (96), Крлице (77), Крпене (104), Крпице (86), Крушевич (2),...................
A
anaveno
Гостин
Крушево (57, 68), Крушове (84), Крчаји (99), Кудени (28), Кузи (99), Кукаре (98), Куке (4), Кумани (76, 79), Курине (28), Курјани (61), Курова (67), Кути (53), Кучкова (61), Кучова (78), В.+M. Лабове (2 + 9, 27), Лавдани (14, 22, 66), Лагани (81), Лајане (51), Лаини (62), Лаште (36, 52), Леванај (87), Леника (60), Лепени (54), Летизде (10), Лешан (93), Лешане (20), Лешине (82), Лешове (77), В. + М. Лешне (32 + 32), Лешнице (15, 17 + Вајунитја: 20), Либноше (101), Либохове (2, 5), Ливезиште (20), Ливиње (2), Лика (97), Липе (104), Липковец (99), Липош (6, 71), Липтово (44), Литениј (92), Литониште (7, 22), Лицојане (79), Лиште (98), Локове (28), Лопеш (32), Лубина (100), Лубоње (43, 51), Лувиње (4), Лук (86), Лушице (86); Маденик (42), Мајане (67), Мајени (39), Малзене (48), Малне (82), Манице (55), Мањани или Маденик (51), Маркиноште (114), Мидозде (12), Мизацко (82), Миревијац (47), Мирсова (78), M. Модезе (39), Могила (57), Мокнар (120), Молкиле (31), Молниште (55), Момчиле (80), Монастирце (36, 60), Мрозовиште (44), Мрчени (Мазени) (32), Мујдогорјане (31), Муштинике (87); Начејоште (59), Нивјане (Загорје) (16, 25), Нивице (32), Нијани (100), Нованиј (72, 73), Ново Село (31,33,65), Новослани (4), Нокве (17); Обраниште (79), Одорице (55), Одрицани (40, 50), Олсени (108), Орониште (100), Основа (48), Ослизвизде (67), Осрице (48), Острог (53), Остронај (101), Отепане (60), Отове (23); Павели (63, 66), Паљенке (86), Паљево (87), Панков (55), Папрени (98), Пастовце (32), Патизе (107), Патолове (9), Пелник (103), Пепуле (99, Загорје: 7), Пополич (2), Песјак (23), Петан (32), Петерлич (?) (4), Петри (86, 107), Пештани (31, 32), Пизавиште (2), Пилури (28), Пистравич (62), Пице (3), Пишева (62), Пиштане (5), Плавовце (7, Војунитја: 7), Плаплице (34), Плеши (103), Плоче (48), Плош (31), Поган (48), Подјадец (54), Покроник (34,46), Полани (60), Полуте (7), Пољани (31), Поповиште (76), Поричане (100), Порочели (100), М. Пресани (37), Пресијани (35), Престове (44), Просток (97), Призде (100), Прилске (113), Приске (103), Приште (83), Проштани (101), Прсак (79), Пунавје (36); Равише (85), Равиште (87), Равше (34), Радили (39), Радише (78), Ралани (84), Рас (99), Рахове (4, 19, 48, 78), Раховце (80), Рејкан (5), Рестовице (72), Риба (110), Рибани (60), Рибек (70), Ријлек (83), Рипеш (32), Ричове (63), Рогов (79), Рогожина (87), Ројник (56, 68), Русати (28), Руши (Вајунитја) (28, 30); Садек (107), Сакуле (5), Сенице (72), М. Селиште (35), Селце (4), Селчани (31,98), Сељани (26, 78), Сенице (8), Сетан (97), Сетнице (80), Силице (25), Скрештане (98), Скариле (?) (85), Скоњан (104), Скоробатине (34), Скрцани (63), Скуране (85), Скурец (87), Сланце (58), Смокина (35, 42, 45, 48, 50), Смоктин (50), Собоки (4, 26), Совник (98), Сојник (80), Сопине (100), Срадиште (20, 22), Срачане (34, 45), Старзе (9), Степани (19), Стојани (2), Сторјане (36,43,44, 52), Стравани (83), Стравоскази (3), Стракове (76), Стројине (46), Струман (57), Сузница (94), Суратско (?) (20), Сутин (11 2, 116); Терапчиште (60), Тодори (85), Тојани (66, 71), Траши (99), Трбас (85), Трбухе (22), Тргохове (78), Тренавице (14, 22), Трепљаниште (98), Трново (76, 77), Трица (36), Турижде (112), Тусница (26), Тушники (49, 52); Уљани (1), Уљаник (2), Уманце (50), Умјани (30), Ускорјаци (23), Ускоројде (42), Уртосолиште (3); Фраштани (2, 3); Харлове (14), Хаскове (2), Хелм (87), Хламерци (62), Хотиште (4), Хотове (56), Хоштове (23), Хрват (94, 5), Хрватове (94), Хумелице (2); Цепане (78), Црновите (38, 47), Црковице (3), Црнице (76), Црногач (73), Црноглаве (72), Црногорице (29); Чаговиште (39), Чапришиште (21), Чарник (97), Чепини (катунско село) (7), Чербетово (41), Чисте (98), Цртијак (39), Шепри (Загорје) (9), Шичеце (113), Шинак (109), Шитиште (=Житиште, 112), Штегац (97), Штепарц (78), Штврб (88).
I. A. Inalcik Hicri 835 tarihli Sьret-i defter-i sancaki Arvanid, Ankara 1954.
I. A. Inalcik Hicri 835 tarihli Sьret-i defter-i sancaki Arvanid, Ankara 1954.