Ами тоа е поентата у игнорирањето. Да го игнорираш и кога ке почне да беснее и да фрла и се тоа. Едино ако прави нешто што е опасно на пр. земе некој тешок предмет и сака да скрши нешто да станеш ладнокрвно само да му го земеш и да продожиш да го игнорираш како нишо да не било. Со часови ако треба, ке видиш како ке попушти.
И тоа, за во парк, ти му викаш дека нема да го носиш, он вика ми е гајле, и ти на крај пак го носисш, така? Ако е така нормално дека ке вика ми е гајле, кога знае дека ти што и да кажеш на крај пак ке испадне по неговото.
Зацртај си некој правила и принципи ама кога не си со него, и си свесна а не облиена со чуства. И следи ги тие принципи и правила, бидејки верувај ми, кога си со него поинаку размислуваш, го гледаш се нервира и жал ти иде и попушташ, така да ако си зацрташ правило и си свесна дека тоа негово рикање и нервирање е само за да добие тој нешто а не е дека нешто го боли или сл, колку и да ти биде жал кее си помислиш дека тоа е само моментална состојба поради неговото плачење и инат, а не дека реално му е нешто и тебе пак ке ти биде жал. ама ке бидеш свесна дека тоа се само чустава, реалноста не е ни проближно толку страшнаа, тогаш ке стиснеш ти заби и ке истераш по тове докрај а он што сака нека прави. Е тогаш ке го победиш.
Малку ја задрвев работаа, ама се надевам свати што е поентава? п.с. ти го кажувам ова бидејки и јас сум како тебе ист, е фала богу мајка му не е и коа ке се реши да не му попушти ма ако сака на глава нека застане и нема попуштање. И нормално одма ке дојде кај мене и ја одма ај по неговото, пошо ми е жал.ама тогаш и мене мајка му ке ми спука и одма ке ме врати у реалноста... и така.... пак се инаети, ама на пр. кога ке се каќи на маса или на некоја од комодите и кога ке му спукам одма се симнува.... додека ако му речам да затвори врата а а он не сака да ја затвори нема да ја затвори па што сакаш прави и викај.... али тоа не е опасно по него така да тоа може да се толерира и сл....
Јас вака му правам на малото кога ќе ми го остават родниниве да го чувам и ќе поцвика малце кога ќе се удри и после ќе види ќе не види ќе си игра со камиончето 
. Му правам на ова некогаш шатори со ќебиња, столчиња, табуретки како татко му (мој вујко) кога бев мала што ме занимаваше, ја возиме една количка што е на управување, сака да лази по неа и вака кога му е интересно и да се пеплоса некад само ќе се почеша и ќе продужи да се смее само да продолжиме да си играме 
