Од 11 јуни 2010, "ДНК анализ: Не сме славјани, идваме от Памир"
Значи ем ДНК анализа, ем признание дека со народите од Памир "си приличате":
Само 1 (еден) месец подоцна, на
7 јули 2010 "Б'лгарите вече са персијци":
8 септември 2011, "б'лгарите, били славјани от средиземноморски тип":
3 јануари 2013, "Б'лгарите били 40% Пакистанци"
Тоа покажува само колку научниците кои се занимаваат со генетика не разбираат од историја. Еден генетичар не може да направи заклучоци за историјата бидејќи идеја нема за историчиските процеси кои доведуваат до создавање на одделните етничките групи.
Сега објаснувам - ариевците, скитите, персите, аланите, сарматите ... и словените се од една хаплогрупа - R1a.
http://www.eupedia.com/europe/Haplogroup_R1a_Y-DNA.shtml
http://en.wikipedia.org/wiki/Haplogroup_R-M420
R1a хаплогрупа се и мумиите во Такламакан
https://pastmists.wordpress.com/tag/taklamakan/
Значи не може да се каже од каде кај денешните Бугари доаѓа генот R1a - дали од Словените или од прабугарите (кои современата бугарска историска наука смета за индоевропејци)
Оди па познај кој е Монгол а кој не е.
Затоа бугарските глупирања со ЦРТЕЖИ задржете си ги за себе.
Постои меѓутоа еден проблем - средновековните арапски и ерменски хроничари се познавале многу добро бугарите и тjурките . Тjурките секогаш се опишувани како типични монголоиди, додека ниту еден средновековен арапски, ерменски, византиски, германски хроничар не опишал Бугарите како монголоиди. Ниту еден. Па ако прабугарите навистина беа монголи дали византијците кои се традиционален непријател на бугарите би пропуштиле да им се потсмеваат на нивниот изглед.
Еве како се опишани тjрките :
Ибн ал-Факих ал-Хамадани; Слово за тjурките
Тjурките ќе бидат првите кои ќе одземат од мојот народ она што му било подарено. Ќе раскажам што рече Абдаллах ибн Аббас: ''Се колнам во Аллах, калифатот ќе биде во рацете на моите потомци, нивната моќ ќе биде скршена од моќни луѓе со лица црвени како ковани штитови''. Расказвам зборовите на Абу Хураjри: ''Нема да настапи судниот час додека не се појави племе широколицо, со мали очи и сплеснати носеви кои ќе врзат своите коњи на брегот на (реката) Тигар''
«Тјурки будут первыми, кто отберет у моего народа то, что было ему даровано». 8 Рассказывајут об Абдаллахе [ибн] Аббасе, 9 что сказал он: «Клјанусь Аллахом, халифат будет в руках моих потомков, как сломјат их могуштество лјуди с лицами, красными, как кованые штиты». Рассказывајут со слов Абу Хурајры: 10 «Не наступит [судныј] час, пока не појавитсја племја широколицых с маленькими глазами и приплјуснутыми носами, чтобы привјазать своих лошадеј у берега Тигра.»
http://www.vostlit.info/Texts/rus10/Hamadani3/frametext.htm
Мовсес Каланкатуаци; Историja на страната Алуанк (Кавказка Албаниja) Книга втора, ГЛАВА XI
''На триесет и осмата година од царувањето на Хосров дојде самиот Джебу хакан заедно со својот син и многубројна војска. Кога бранителите на градот виделе страшното многу луѓе безобразни и широкоскули, без трепки, со долги распуштени коси како жени, голем страв ги обвзе''
И вот, на тридцать восьмом году Хосрова, это был тревожныј год его убијства, пришел тот самыј Джебу хакан, о котором речь шла выше, вместе со своим сыном. И никто не мог бы сосчитать его несметное војско.
И вот, при приближении вселенској јарости, котораја еште предстојала всем нам, волны морја взбушевавшегосја, катјась одна за другој, обрушились прежде всего на него и разрушили его до основанија. Ибо, когда [сторожившие город воины] увидели страшное множество лјудеј безобразных и широкоскулых, без ресниц, которые с длинными распуштенными, как у женштин, волосами
''А кога стана jaсно на градските жители дека тие (тjурките) ќе прекинат опсадата и ќе си заминат, возгордеаја се и почнаа игра која ќе станеше причина за нивната смрт. Тие донесоа огромна тиква, нацртаха на неа лицето на царот на хуните (Джебу хакан покорува кавказките хуни затоа Каланкатуаци го нарекува цар на хуните, инаку Джебу хакан е тjуркскиот каган Истеми, познат на арапските хроничари како Синджибу), Наместо трепки нацртали линии кои тешко би можеле да се видат, местото каде што требаше да биде брадата го оставија одвратно голо, ноздрите ги направија големи, мустаќите ретки, па да не биде тешко да го препознаат. Потоа однесоа нацртаната тиква, ставија ја на градскиот ѕид и ивикаха на непријателот: Еве го вашиот цар, поклонете му се, тоа е Джебу хакан.''
И вот, когда жители города узнали о том, что те собирајутсја снјать осаду и удалитьсја, то еште больше возгордились и затејали игру, котораја и стала причиној их гибели: принесли они огромнују тыкву кангун в ширину и кангун в длину и нарисовали на неј лицо царја гуннов: вместо ресниц провели линии, которые нельзја было заметить, место, где должна быть борода, оставили отвратительно голым, ноздри сделали шириној в пјадь, усы – редкие, так что нетрудно было его узнать. Затем принесли [разрисованнују] тыкву, поставили на стене лицом к ним и, обраштајась к вражеским воинам, стали кричать: «Вот он здесь, ваш государь-царь, придите поклонитесь ему. Это Джебу хакан!» И, взјав копьја в руки, на их же глазах стали колоть тыкву, изображајуштују хакана.
http://www.vostlit.info/Texts/rus5/Kalank/frametext21.htm
Арапските иарменски хроничари опишуваат типичен монголоиден вид на тjурките - широк нос, мали очи црвено жолта кожа, недостаток на брада и мустаќи и денес повеќето монголи се со ретки бради или се кьосета.
Ерменците кои многу добро знаат бугарите (и сарматите) со кои биле соседи во Кавказ нарекуваат Дунавска Бугарија - ''Страната на сарматите''
Гевонд:
Но Тачат (ерменец по потекло), син на Григориj, од рода Анцеваци, коj ние веќе споменавме одеднаш избегал во грчката империја (Византиja) при император Константин, кој го прифати со голема радост и го награди за неговата храброст заштотомного беше слушалза неговота храброст и сам се увери во неа кога Тачат му покажа својата доблест
во земјата на сарматите нарекувана Бул-Карк од каде се врати како победник.
Но Тачат, сын Григорија, из рода Анцеваци, о котором мы уже упоминали, (он когда-то бежал от властителја Исмаила в греческују империју, к императору Константину, которыј принјал его с большој радостьју и наградил великими почестјами за храбрость его; ибо по слуху знал о его мужестве, и сам в том уверилсја, когда Тачат показал ему своју доблесть
в стране Сарматов, называемој Бул-Карк 227, откуда он возвратилсја победителем.
Еве што пишува за земјата Бул-Карк под линија:
Бул-Карк тоест Бугариja. Кон 757г. или 758 г. треба да однесеме почетокот на службата на Тачат при грците и неговите подвизи во Бугарија. Навистина во историјата на Византиската империја се зборува за војна на грците со бугарите од 757г. до 763 г.
Бул-Карк, т. е. Булгары. Переход Тачата к Сарацинам произошел в 780 г. Автор говорит, что Тачат служил греческому царју 22 года. Следовательно, к 757 или 758 году надо отнести начало службы Тачата у Греков и подвиги его в Булгарии. Дејствительно, в истории византијској империи говоритсја о војнах Греков с Булгарами от 757 до 763 года; Lebeau, t. XII, стр. 230 - 243.
http://www.vostlit.info/Texts/rus11/Gewond/frametext2.htm
Ерменците кои најдобро знаат народите северно од Кавказ нарекуваат бугарите точно сармати, не тjурки. За мене тоа е доволен доказ, бидејќи информациите од историските извори се потврдуваат и од археологијата