Новиот Завет е канонизиран од Црквата на трулскиот Собор, 691/892 г.,
Ептен ти е трула информацијава
Атанасиј во 367 година ги спомнува сите денешни 27 канонизирани новозаветни книги и вели дека „
Овие книги се изворот на спасението, за оние кои се жедни да можат да се напојат со живите зборови кои ги содржат.
Само во нив се содржи доктрината на побожноста.
Да не се осмели човек кон нив да придодаде или да одземе. Бидејќи токму за ова Господ ги посрамоти Садукеите кога им рече „Во заблуда сте, бидејќи не го познавате Писмото“.“ (
Атанасиј, Велигденско послание)
И интересно е да се спомне тоа што Атанасиј не вели никаде дека на тој или тој собор црквата одлучила тие книги да бидат канонски, а другите неканонски. Едноставно тој само спомнува нешто веќе било познато и општо прифатено од верниците.
Исто така и од тоа време имаме преживеани манускрипти на целиот нов завет (кодекс Синаитикус, кодекс Ватиканус, а во тоа време и настанува латинскиот превод на Библијата (Вулгатата). За каква канонизација во 8ми век зборуваш?
ќе ти се смее некој што се разбира во овие работи.
Што се однесува до четирите евангелија, Иринеј Лионски ни сведочи дека дури во негово време (2ри век!) идејата за четворното евангелие станала толку аксиоматска во христијанските заедници, што тој можел да се однесува кон него како кон установен и признаен факт, очигледен како што се очигледни четирите страни на светот или пак четирите ветрови....
„Зашто, како што постојат
четири страни на светот во кој живееме и
четири општи ветрови, и како што Црквата е распространета низ целата земја, евангелието е столб и основа на Црквата и здив на животот, природно е да има
четири столбови кои зрачат бесмртност, будејќи ги луѓето. Според тоа, очигледно е дека Словото, Создателот на сите нешта, Кој седи над херувимите и сите нешта ги држи соединети и Кој му се покажал на човештвото, ни го дал
евангелието во четворна форма, но споени заедно во еден Дух.“
(
Иринеј, Против ересите 3:8)
--- надополнето: 24 август 2013 во 16:53 ---
Според Твоево мудрување, ќе испадне дека штом Св. Ап. Петар, после Педесетница, покрсти 3 000 евреи, секој од нив стави по еден примерок од Светото Писмо в рака и почна да го чита....
Или, евреите сепак го примале учењето Христово на некој друг начин? Да не ја споменувам еврејската инерција во однос на старозаветните одредби.
Се разбира дека апостолите не им давале свети писма во рацете и јас ни одблиску не го тврдев тоа, но очигледно тебе поентата е да се направиш интересен со твојов пресмешен хумор од кој што не можам да се соземам од смеење
Се разбира дека апостолите и нивните ученици лично и усмено и проповедале за Исус и тоа јасно можеме да го видиме во Светото Писмо каде што се опишано многу од нивните проповеди проследени со еден куп згоди и незгоди.
