Веќе напишав: во однос на Бога, Св. Дамаскин Божјиот гнев го толкува како Божја одбојност кон порокот.
Абе ок, знам дека ти тоа го напиша, али јас не те прашувам тоа. Ти рече дека:
Дамаскин дава точно толкување на сите Божји однесувања, наведени токму во Светото Писмо, а не во некоја друга книга.
И затоа јас те замолувам да ни ги пишеш овде на форумов тие мистериозни цитати од Светото Писмо со кои што тој Јован Дамаскин го опишува Божјиот гнев поинаку од горните цитати кои јас ги постирав за Божјиот гнев.
Ајде за промена напиши нешто аргументирано, од твоите тралалајќи и квази-мудрувања и филозофирања ни е преку глава.
Воопшто немам напишано дека поимот „Божји гнев„ не е запишан во посочените цитати, туку посочив дека гневот Божји ниту е гнев човечки, ниту е „свет„ гнев. ниту е „праведен„ гнев, како што самиот си изведуваш „заклучоци„.
Никој не спомна дека Божјиот гнев е ист како човечкиот. Туку, сакаш да кажеш дека Божјиот гнев е несвет и неправеден? Оф мори мајко, во кој ли и во каков бог веруваш ти..
Судот Христов пак, ќе биде и праведен и страшен: праведен затоа што Он ќе суди праведно, според верата и делата кои ќе ги покажат луѓето на Судот, а страшен ќе биде само за неправедниците, кои не Го прифатиле Христа и кои целиот свој живот го поминале во гревовно однесување.
Бидејќи се свести дека се уплетка во неаргументираност и почнуваш да фаќаш кривини, ќе морам да те цитираш што велеше претходно:
Ако прочиташ што велат Светитие за Страшниот Суд Христов, ќе видиш дека тие никаде не споменуват гнев,
После оваа твоја изјава јас ти посочив дека Библијата вели нешто тотално спротивно од тие твои православски „светии“.
Ти посочив дека целото 16-то поглавје зборуваш за излавањето на седумте чаши на Божјиот гнев со кој што Бог и суди на Земјата.
„И чув силен глас од храмот, како им зборува на седумте ангели: „Одете и излејте гиседумте чаши на Божјиот гнев на земјата!” “ (Откровение 16:1, Библијата)
Прочитај го целото 16-то поглавје и ќе видиш за каков ГНЕВ Божји се зборува таму, каков што не си видел досега, ниту можеш да замислиш!
И ти упорно ќе ги затвориш очите на оваа Библиска Боговдахновена вистина и ќе ги впериш очите кон тие човечки мудрувања на твоите ткн. „светии“ кои ти велаш дека во Страшниот Христов Суд нема да има гнев?
--- надополнето: 23 јуни 2013 во 23:36 ---
Или едноставно кажано Бог ги сака сите луѓе не го сака гревот!
И секоја наша грешна постапка/дело Бог ни возвраќа не со казна/укор(гнев) туку со учење а тоа учење на нас ни доаѓа како пракса.
Тоа не е божји гнев и казна туку секоја пречка е Божјо поучување.
Делумно е така. Бог ги сака сите луѓе, но го мрази гревот. Но бидејќи гревот не постои одвоен од човекот (во смисла на некоја посебна супстанца), за Бог да го уништи гревот, треба да го уништи човекот. Библискиот (христијанскиот) Бог особено се гневи кога некој ја знае вистината, а упорно ја игнорира и си тера по свое. Тогаш Бог може да му даде неколку воспитни лекции, па дури и укори (болест, сиромаштија, ќотек, некоја помала трагедија и сл) за да го освести, за да престане да греши и да оди по правиот пат, за да ја спаси неговата/нејзината душа.
„„Сине мој! Не презирај го Господовото укорување, ниту ослабувај, кога те изобличува, зашто Господ го казнува оној, кого го љуби, а го бие секој син, кого што го прима.” Ако трпите укорување, Бог постапува со вас како со синови. Зашто кој е тој син, кого таткото не го казнува?“ (
Евреите 12:7, Библијата)
Значи да, Бог е долготрпелив на гнев, но не е вечно трпелив. Бог се гневи врз грешниците, но не брза со казната. Упорно чека и ги превзема сите мерки за да го воспита човекот што греши. Но ако некој упорно и упорно продолжува да греши игнорирајќи ја вистината и Божјиот укор, ќе си отиде непокајан и на Христовиот суд ќе го прими Божјиот гнев врз себе, кој нема да биде од поучлив карактер, туку од уништувачки карактер. (Како што Бог пушти оган од небото врз Содом и ги изгоре сите грешници таму, како што ја поплави Земјата, како што ја удави војската на фараонот итн. Тоа е поука за нас, ама за нив не беше поука, туку примање на Божјиот јаросен и уништувачки гнев.
