Scirea
ZARDOZ
- Член од
- 4 август 2010
- Мислења
- 27.686
- Поени од реакции
- 88.652
Морав да ја пишам случкава што ми се деси пред неколку месеци.
Влагам во двокатен автобус (ај нека остане тајна бројот), целиот стокмен, убав, неичкртан, камери ова-она, ваму-таму.... си купувам карта, и позади мене чекаа луѓе да купат карти.... и сеа што се дешава... одам јас прв (а другите позади мене што купиле карти) до машинчето да ја поништам картата, ја ставам едно 10 пати (ако не и повеќе) внатре картата, не бе човек несака да ја искуца, позади луѓето и тие пробуваа по едно 100 пати да видиме дали работи машинчето, не бе човек, не сака и крај. И така тие што купивме карти, не ги поништивме и седнавме на седиштата.Требаше да му кажеме на шоферов да види што-како со машинчево, ама човекот на сред улица нема да го стануваш од воланот. И така јас седнав одма до вратата, значи првото столче во автобусот, одма до шоферот. По две-три станици влага контрола и му ја подавам картата и му велам дека машинчето не работеше, ама важно купив. Овој ме погледна и го праша шоферот за да добие потврден одговор. И за чудо овој куртонот што управуваше се сврте кон мене, ме погледна и и рече на контролата "не знам дали земал карта". И во моментот онака притисокот ти се качува над 200, вриеш од нервоза, а позади патниците почнаа да се бунат и да викаат, да те бранат (нели и тие ќе го јадат, и тие имаа непоништени карти). Овој контролава (патем од "браќава"), ми ја зема картата, оди до машинчето и го гледаш едно 100 пати ја става картата внатре (во машинчето), и ко за беља 101 пат му ја куцна. И сеа демек фраер еве го работело машинчето, доаѓа кај мене и ми вика "ајде да спремиш 200 денари казна додека ги проверам другиве или ќе одиш во станица". И отиде да се кара со другиве, и со нашиве и со "браќава". Имав пари, несакав да му ги платам тие 200 денари, бев спремен во станица да одам, ама јас пустиот морав да чекам тетка ми на автобуска, постара жена што незнае баш да се снајде со автобусиве во градов. Му ги фрлив тие 200 денари, го отерав у три пичке лепе материне, не го земав ни ливчето негово на која ја пишува казната, и излегов од автобусот. Ах бе маме им ебам, од тој ден само во приватни се возам, несакам ни да влезам во државниве матер и ебам. Купиле нови автобуси, пак нешто им фали, кур да ги утепа...
Влагам во двокатен автобус (ај нека остане тајна бројот), целиот стокмен, убав, неичкртан, камери ова-она, ваму-таму.... си купувам карта, и позади мене чекаа луѓе да купат карти.... и сеа што се дешава... одам јас прв (а другите позади мене што купиле карти) до машинчето да ја поништам картата, ја ставам едно 10 пати (ако не и повеќе) внатре картата, не бе човек несака да ја искуца, позади луѓето и тие пробуваа по едно 100 пати да видиме дали работи машинчето, не бе човек, не сака и крај. И така тие што купивме карти, не ги поништивме и седнавме на седиштата.Требаше да му кажеме на шоферов да види што-како со машинчево, ама човекот на сред улица нема да го стануваш од воланот. И така јас седнав одма до вратата, значи првото столче во автобусот, одма до шоферот. По две-три станици влага контрола и му ја подавам картата и му велам дека машинчето не работеше, ама важно купив. Овој ме погледна и го праша шоферот за да добие потврден одговор. И за чудо овој куртонот што управуваше се сврте кон мене, ме погледна и и рече на контролата "не знам дали земал карта". И во моментот онака притисокот ти се качува над 200, вриеш од нервоза, а позади патниците почнаа да се бунат и да викаат, да те бранат (нели и тие ќе го јадат, и тие имаа непоништени карти). Овој контролава (патем од "браќава"), ми ја зема картата, оди до машинчето и го гледаш едно 100 пати ја става картата внатре (во машинчето), и ко за беља 101 пат му ја куцна. И сеа демек фраер еве го работело машинчето, доаѓа кај мене и ми вика "ајде да спремиш 200 денари казна додека ги проверам другиве или ќе одиш во станица". И отиде да се кара со другиве, и со нашиве и со "браќава". Имав пари, несакав да му ги платам тие 200 денари, бев спремен во станица да одам, ама јас пустиот морав да чекам тетка ми на автобуска, постара жена што незнае баш да се снајде со автобусиве во градов. Му ги фрлив тие 200 денари, го отерав у три пичке лепе материне, не го земав ни ливчето негово на која ја пишува казната, и излегов од автобусот. Ах бе маме им ебам, од тој ден само во приватни се возам, несакам ни да влезам во државниве матер и ебам. Купиле нови автобуси, пак нешто им фали, кур да ги утепа...