RED DAWN - 2012
http://www.imdb.com/title/tt1234719/?ref_=sr_1
Режија: Ден Бредли
Улоги: Крис Хемсворт, Изабел Лукас, Џош Хачерсон, Џош Пек, Брет Кален
Невозможно е овој филм да се „прераскаже“ ако барем малку не се биде „spoiler“ на филмов. Имено, овој филм, е римејк на истоимениот Red Dawn од 1984 годин со Патрик Свејзи, каде советски војници извршуваат целосна копнена и воздушна инвазија врз американското тло, со што американскиот начин на живот е загрозен, па една помала група на тинејџери, рагбисти од локалниот рагби клуб „Wolverines“, започнуваат герилска војна/востание против новата „власт“.
Во овој римејк од 2012, непријателите не се Советите/ Советскиот Сојуз, туку Северна Кореја. Нормално, за да изгледа логична самата инвазија, Севернокорејците имаат и техничко-логистичка поддршка од Русија. Рака на срце, не мора воопшто да се труди човек да каже дека филмов е тешко американско срање, спакувано во амбалажа на Холивуд, но за разлика од неговиот претходник од 1984 година, овој римејк има една поизразена и покомплетна идеолошка надградба.
Имено, главната премиса што го носи овој филм, не е борбата против Северна Кореја, односно изборот на непријателот, „чудните“ Севернокорејци преку Пацификот, туку, како што велат главните протагонисти во филмот, „борбата е меѓу нас, на улиците, за улиците, меѓу нашите соседи и граѓани, за нашите соседи и граѓани“. Од друга страна, тука е изразената пропаганда и цел на Окупаторите - Северна Кореја преку нивните постери со „револуционерна“ содржина: „HELPING you back on your feet!“, „FIGHTING corporate corruption“, „REPAIRING your economy“. Токму овие две спротивности се основа за политичко-идеолошката надградба што Холивуд ја втурнал, за да ни ја претстави внатрешната „идеолошка борба“ на денешното Американско општество. Таквата, претставена, „идеолошка борба“ од една страна ги става мерките на Обама, групата „Occupy Wall Street“, демократите, додека од друга страна, ги става „борците“ за враќање на стариот начин на живот, желбата за американскиот сон, враќање на силната економија и слично.
Овие вториве, несомнено наликуваат на Tea Party, односно на закоравените републиканци - носталгичари, додека оние „првите“ веќе е јасно дека се „демократите“. Дополнителен hint за сличноста на Окупаторот со Демократите е фактот дека во филмот името на Captain Cho, задолжен за локалната окупирана зона, е идентично со она на денешниот Секретар за енергија во администрацијата на Обама - Стивен Чо (американизиран кинез од Таичанг, - провинција Јангцу).
Гледајќи го филмот, на крај испаѓа дека младиве бунтовници се во суштина „лошите комунисти“, со оглед да се групираат како партизани некаде во некоја скриена пештера далеку во шумата, организирајќи го отпорот, и имаат силен и пожртвуван лидер (Џед Екерт - во улога на Крис Хемсворт), па така кога Џед - Лидерот ќе прими куршум за да ги спаси неговите соборци, неговиот брат ја презема улогата на лидер на новите млади „комунисти“ (слично како во Северна Кореја, власта се добива по пат на наследство, а нели, кога ќе умре „големиот лидер“ сите се тажни и мора да плачат).
Она што недостасува во овој филм (барем од моја гледна точка) е што Холивуд упорно и упорно, никако да се обиде да го замисли и претстави животот на Американците под „комунизам“ т.е. под новата управа. Слично нешто беше и во The Dark Knight Rises, кога Готам беше под управа на Бејн, кој беше прикажан како револуционерен лидер со интересна карактерна комбинација на Исус/Че Гевара - Маченик/Револуционер. Ни во Готам, а ни овде во Севернокорејски окупираниот Сиетл, Холивуд не ни дава слика за општеството организирано од вечниот страв на просечниот американец - комунизмот.
Како и да е, овој филм на некој начин е претставува идеолошки автогол, со оглед да сценаристот очигледно сакал политички и идеолошки да ги нападне и оцрни своите политички опоненти како „комунисти“, а во суштина токму младите борци/партизани „Wolverines“ „несвесно“ ги претставил како „комунисти“. Нормално, режисерот и глумците само му помогнале во тој потфат.
За крај, подобро ќе беше да направеа филмувана верзија на популарната видео игра Red Alert 2, со оглед да таму имаат чиста приказна, отколку да си даваат идеолошки авто-голови.
.jpg)
па еве и мала рецензија од филмот.
.jpg/220px-Mr._Nobody_(film_poster).jpg)
